Austri - 18.12.1986, Qupperneq 28

28
AUSTRI
Egilsstöðum, jólin 1986.
Heimsókn í
Hallormsstað
Blaðamenn litu inn í Skógrækt
ríkisins á Hallormsstað og okkur
tókst að króa Jón Loftsson, skógar-
vörð á Austurlandi af, uppi á skrif-
stofu og áttum við hann stutt spall
um starfsemi Skógræktarinnar.
— Til að byrja með, hvert er
markmið Skógræktarinnar?
í frumvarpi sem verðið hefur að
velkjast um í þinginu og ekki hefur
enn náðst að afgreiða, segir um
markmið Skógræktarinnar.
1. grein: Markmið laga þessara
(þ.e. markmið Skóg-
ræktarinnar) er að skóg-
lendi verði verndað,
aukið og bætt.
2. grein. Að nýir skógar verði
ræktaðir þar sem það er
talið hagkvæmt.
3. grein Að frætt verði og leið-
beint um meðferð og
ræktun skóga, skjólbelta
og annars trjágróðurs.
Þessar greinar segja í raun hvað
það er sem okkur ber að stefna og
vinna að.
— Hver eru þau verkefni sem
Skógræktin á Hallormsstað vinnur
að?
Þjónustusvæði Skógræktarinnar
og mitt sem skógarvörður nær allt
frá Bakkafirði og suður að Skeið-
ará. Þessu svæði ber okkur að sinna
með ráðgjöf og eins útvegum við
skógræktarfélögum og einstakling-
um á þessu svæði þær plöntur sem
þeir vilja rækta, en við framleiðum
þær hér í gróðrarstöðinni.
Hallormsstaðaskógur er stærsti
skógur landsins og eitt stærsta
landssvæði Skógræktar ríkisins á
landinu, það er búið að sýna sig að
þetta svæði er einna best fallið til
ræktunar skóga. Hér erum við að
rækta nytjaskóga og erum þegar
farnir að framleiða timbur í nokkr-
um mæli.
Gróðrarstöðin hér er eini fram-
leiðandi garðplantna á Austurlandi
og okkur ber að vera með allar
helstu tegundir garðplantna sem
fólk vill rækta í görðum hjá sér og
sjá um sölu á þeim.
Eitt af okkar verkefnum er Fljót- -
dalsáætlunin og sé ég um stjórn á
þeim framkvæmdum í samræmi við
það fjármagn sem ríkisvaldið
skammtar okkur.
Hallormsstaðaskógur er eitt vin-
sælasta útivistarsvæði landsins
a.m.k. að sumri til, þar höfum við
ákveðnum skyldum að gegna gagn-
vart ferðafólki og það gerum við
m.a. í gegnum tjaldsvæðið í Atla-
vík.
Þó hér sé timburframleiðsla
komin af stað, þá má segja að skóg-
ræktin sé ennþá á tilraunastigi og
því eru tilraunir þáttur, sem við
verðum að sinna í samvinnu við
Tilraunastöð Skógræktar ríkisins
á Mógilsá.
Og svo framleiðum við náttúr-
lega jólatré, þetta eru þau helstu
verkefni sem við erum að vinna að
hér á Hallormsstað.
— Hvað nægja tekjur skógrækt-
arinnar fyrir stórum hluta rekstrar-
kostnaðar?
Heildarútgjöld samkvæmt áætl-
un er eitthvað rúmar 10 milljónir
og af því er launakostnaður um 6
milljónir, önnur rekstrargjöld, við-
hald og stofnkostnaður um 4 mill-
jónir. Þetta ár kemur mjög vel út
tekjulega og mér sýnist að allt í allt
munu liðir sem við getum talið okk-
ur til tekna nema um 8 milljónum.
— Hvernig hefur Fljótsdals-
áætluninni miðað áfram?
Fljótsdalsáætlunin fær alltaf sína
föstu fjárveitingu á hverju ári, en
því miður hefur hún lent þannig í
kerfinu að hún hefur ekki orðið að
neinu í verðbólgudansinum. Fyrsta
fjárveitingin kom árið 1969 og á
þeim tíma var það nokkuð stór
upphæð, en fyrir þá upphæð sem
Fljótsdalsvirkjun fær í dag get ég
ekki framkvæmt nema um tíunda
hluta þess sem hægt var þá. Þeim
hefur alltaf verið að fjölga sem hafa
haft áhuga á að vera með í þessu en
við höfum ekki getað sinnt þeim
vegna fjárskorts.
Svo eru menn uppveðraðir yfir
áætlunum um ræktun skóga í upp-
sveitum Árnessýslu þar sem ýmsir
aðilar ætla sér að láta stórskóga ís-
lands vaxa, en hérna er tilbúin
áætlun sem er í algeru fjársvelti.
— Hvað er það sem veldur þess-
um mikla áhuga manna á ræktun
skóga í uppsveitum Árnessýslu?
Það eru nokkur svæði á landinu
sem hafa öll þau skilyrði sem til
staðar þurfa að vera til að skógur
geti vaxið, það eru t.d. ýmsir
veðurfarslegir þættir. Hér hjá
okkur er eitt af bestu svæðunum,
en það eru fleiri staðir þar á meðal
uppsveitir Árnessýslu, sem hafa öll
þessi skilyrði. En þarna eru bara
engir skógar og ekkert sem bendir
til þess að þarna sé mikils að vænta
með skógrækt í framtíðinni. Hér er
hins vegar allt tilbúið undir skóg-
rækt í stórum stíl. Við vitum ná-
kvæmlega hvaða tegundir við eig-
um að nota og við höfum landið til-
búið. Ég tel það því ekki vera rétt
að fara þarna af stað með skógrækt
í mjög miklum mæli og eyða til þess
miklum fjármunum án þess að vita
í rauninni um hugsanlegan árang-
ur. Frekar væri að gera tilraunir á
þvf svæði til að byrja með, en láta
frekar almennilegar upphæðir í
skógrækt á því svæði þar sem menn
hafa árangurinn fyrir augunum og
alla hluti tilbúna, eins og t.d. hér.
Við höfum tilbúna áætlun þ.e.
Fljótsdalsáætlunina sem er í algeru
fjársvelti þannig að það liggur bein-
ast við að veita fjármunum í hana
en ekki eitthvert ævintýri í Suður-
landinu.
— En að lokum, hvernig getur
Skógræktin komið inn í þær-bú-
háttabreytingar sem nú eiga sér
stað í sveitum?
Áhugi manna fyrir skógarbú-
skap virðist vera að vakna, og það
sem ég hef mikinn áhuga fyrir þessa
dagana, er skógrækt í miklum mæli
á stóru svæði. Það hafa nokkrir að-
ilar á Völlum sýnt áhuga á því að
fara út í skógarbúskap og ef sá
áhugi myndi verða almennari, þá
væri hægt að losna við mjög stóran
kostnaðarlið sem eru girðingar. í
stað þess að hver girti fyrir sig, þá
yrðu þeir sem ekki færu út í skógar-
búskap girtir af og hitt svæðið haft
opið. Þá væri hægt að fara að planta
í geysistórt svæði sem færi að gefa
af sér eftir nokkur ár.
En fólk er tiltölulega nýbúið að
fá þessar tilkynningar um sölu full-
virðisréttar inn um bréfalúgurnar
og þetta eru ekki ákvarðanir sem
fólk tekur á stuttum tíma. Það er að
sjálfsögðu erfitt að breyta yfir úr
einhverju sem menn hafa verið að
byggja upp og eins þarf eitthvað
meira að koma til en eingöngu það
sem fæst fyrir fullvirðisréttinn. En
það er mjög mikilsvert að fólk skuli
vera búið að koma auga á það að
skógrækt er líka raunhæfur mögu-
leiki og eins og ég sagði áðan, þá
eru nú þegar nokkrir aðilar búnir
að lýsa yfir áhuga sínum á skógar-
búskap. ÖÞE
Húsmæðraskólinn á Hall-
ormsstað á sér nokkuð fastan sess í
hugum Austfirðinga og þá kannski
sérstaklega þeirra sem Héraðið
byggja. Þær eru ófáar húsmæður á
Héraði sem upphaflega komu til
Austurlands til að stunda hús-
stjórnarnám í Húsmæðraskólanum
á Hallormsstað.
Áður fyrr þótti húsmæðraskóla-
nám sjálfsagt og nær nauðsynlegt
hverri konu, en svo komu aðrir
tímar og síðustu árin hafa hús-
mæðraskólarnir víða staðið svo til
tómir og hvergi virtist gert ráð fyrir
þessu námi innan skólakerfisins.
Það hafa því á undanförnum árum
verið lagðir niður margir hús-
mæðraskólar víða um landið, en
við hér á Austurlandi erum svo
heppin að hafa enn okkar skóla á
Hallormsstað.
Margir hafa kannski óljósan
grun um að nám í húsmæðraskóla
sé ekki alveg eins og það var á þeim
árum þegar allar konur fóru á
húsmæðraskóla, en hvernig það er
núna vita sennilega fæstir. Til þess
að forvitnast um hvað nú er að ger-
ast í Húsmæðraskólanum á Hall-
ormsstað, heimsóttu fréttamenn
Austra skólann og ræddu þar við
þær Margréti Sigbjörnsdóttur
skólastjóra og Kolbrúnu Sigur-
björnsdóttur kennara.
— Hvað er að gerast í Hús-
mæðraskólanum á Hallormsstað
þessa dagana?
Á haustönninni erum við með
námskeið fyrir grunnskólanem-
Sendum viöskiptavinum okkar
og starfsfólki
bestu óskir um gleðileg jól
og farsælt komandi ár.
Þökkum ánægjulegt samstarf
á liðnu ári.
Hraðfrystihús Eskifjarðar
Eskifirði
Nokkuð er um sölu arinviðar frá Hallormsstað, en hann ersagaður úr birki. Jón Lofts-
son stendur hér við eina af arinviðarpokastæðunum.