Morgunstjarna - 01.02.1933, Side 7

kisa ekki og stekkur upp og
að Stína hættir að syngja. en fer að_ gronja af öZJum mætti. Húsmóðirin
"biður Þá eina vinnukonuna að fara niour cg V2 ta hvaö væri^að steipunni.
Þegar vinnukonan spurði 3úínu hvaö vrari að henni , sagði hún að ká sa ^hofó:
hitið sig, en Þegar vinnukonan for að berja lu.su. kalJaðs. Otína': !!Iiuttu
hana kisu mína vera". Síðan kora kisa til Stínu og nuddaði sér upp vie Lr.r
ag S-tínö-atrauk. kiuu, og Þar raeð voru Þær orönar heatu vinir aftur.
Áslaug Ásmundsdócbtir.
ÞORSTICINN.
Á Eiðum er gamall maöur, sem hcitir Þorsteinn, en er æfinlega kallaí
ur Steini, Hann hefir verið Þar mjög lengi, og ætíð vcrið fjósamaður. Hai
hefir alltaf haft góða heilsu, cn hefir einu sinni veikst mikið, Þá voru
margir veikir á heenum, og var honum Þá 1 ógáti gcfið inn lýsól í staðinn
fyrir meðalið, sem hann átti að fá. Okkur krökkunum Þótti mjög vænt um
hann, af Því að hann var svo góður viö okkur, Oft fórum við með honum
Þegar hann var að sækja og reka kýrnar og oft vorum við
hann var að moka Það. Hann lct æfinlega hund sofa undir
var hann mikill dýravinur. Fyrir fáemum árum var honum
sæti. Það var haldið seinasta árið, sem óg var á Eiöum,
'fíagt frá honum eftir Það.
úti í fjósi,
rúminu
haldiö
svo að
Þeg;
smu, end?
heiðurssair
ég get ekl
Áslaug Ásmundsdóttir.
SKÖGAFOSS.
Skógafoss er undir Austur-Eyjafjöllum, rétt hjá Skógum. í Skógum hj('
Þrasi, og er sagt að Þrr.si hafi látiö kistu un.dir fossinn, sem er full a:(
gulli eða einhverju^fémætu. Einu sinni áttj. aö fr.ra að ná í kistuna, og
Þegar húið var að^ná i hring, sem festur var goflinn á honni slitnaðí
hann af, og hún sökk niður aftur, og sá hringur or nú á hurðiiini í Eyvj rJ
arhólakirkju. Skógafoss er nokkuð hár c.g mjog fallegur. Hjá fossinam cr
alltaf rigningj Því að dáiítj ð vatn slettist upp Þegar vabniö stcypint
niður fjallshrúnina og ofan í hylinn. í sömu á oru margir fossar, en Þeii
eru miklu minni, Þeir eru norðar en Skógafoss. Sinu sinni kom eg að foss-
inum, og fór ég á herjamó^um leið. Eg fór upp á fjallið og sá marga litlr
fossa, Þar vaxa her, sem ég tíndi mikið af. Þetta er gömul vísa um Slcógn-
foss:
Þrasa kista auðug er
undir fossi Skóga,
hver sem Þangað fyrst.ur_fer,
* ' " fær Þar auðlogð nóga,
Ásta Þorhjarnnrdóttir, 7. hekk A.