Morgunstjarna - 01.02.1933, Blaðsíða 20

Morgunstjarna - 01.02.1933, Blaðsíða 20
Lldum út í skóginn, en við Þurftum að vera fcomnir kl.6, Þangað sem menn- 'r ætluöum að re-ma aö i'a "icc Við ððum yfir ósinn. sem ekki ■nir voru. (Foringjar ferðarinnar) jigða hesta á hænum hinumegin við valniö, ^ ^ , x .? mjög djúpur, en frekar straUmhar-ður, Uíj gengurn heun ao Dænum, sem heo unbshóll, við fengum hestana, en á meðan veri0 var að saskja Þa, hittum Lð dreng, sem átti heima Þar á 'bícnum, íiann. vv:: uiiog heimskur. Spurðum vit uin hvort hann vssri hróðir drengsina, sem heiði farið aó^sækja.hestana. !.nn kvað nei við Því, en hann sagði að sa nuxði verið oroðir sinn. Fengum Lð nú hestana og skemmtum okkur'mjög vel a Þeim^ við íeogum lika drenginn heenum með okkur og var hann vel kunnugur, og sýndi hann^okkur margt ';öal annars sýndi hann okkur álftarhreiöur, og voru 1 Þvi tvö mjog' stor -g, en enginn lá á eggjumm, Því að fuglinn var uti a vatninu. xæplega i 6 komum við Þangað sem drengirnir voru komnir, Þvi að flestir voru ímnir, Því Það átti aö fara aö leggja af stað. ^Borguðum við drengnum og ‘Jkkuðum honum fyrir fylgdina og skemmtunina, siöan horöuðum viö Það sem '-•‘tir var af nestinu, var svo lagt af stað, og var Þa orðio allmast, ovo ö margir urðu sjóveikir á leiðlnni. Um kl. St komum við heim og hoíðum ið skemmt okkur ágætlega. Stefán G-eir Svavars, 7. hekk A. 3ÚSTAUUR HUhDUKONUNNAR. Þessi saga var mér einu sinni sögö, og hefi ég ,‘etta hlað. Þaö var einu sinni maður er ætlaði að hygg^a ser hus en ekki .pt óp- Þess hvar Það var. En Þar sem husio atti ao otanda, var stor steirm & du tt sprLsJa. En nóttina áöur en Bteinninn var sprengdur^reymdi :onu mannsins, að iað kemur kona til hennar og hiður hana að 3a ^ ð ~ os Inn lofar aðsera Það ekki. Mun Þetto hal’a vertð huldukona er hjo i stein Lnum. Dálítið stóð útúr af steininum en hitt ínn 1 Þvottahusið. Kona Þessi 'itti eina litla telpu, sem hún varð alltaf að vera hja a.daginn, og tar •essvegna að Þvó á nóttum, Þvi maður hennar var 1 vinnu a daginn. Svo var ,að einu sinni að hana dreymir að Það kemur sama konan og aöur os öiöur iana að hætta Svó á nóttunni. Þvi Þs.ð se svo ottsðissamt fynr sig, Þa seg iS að tíún geti Það ekki, Því hún verði að vera hja harninu a daginn, Þa

x

Morgunstjarna

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunstjarna
https://timarit.is/publication/1485

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.