Morgunstjarna - 01.02.1933, Blaðsíða 17
II
-1 r?
-iO-
og flytja oldcur suður. í=að var á Syðri-Þverá í Vesturhópi. Við gengum í
"bæinn og fengum okkur hressingu. Svo var nú lagt af stað. Um kl. Í2\ vori
við komnir aö Grænumýrartungu, fyrsta 'bæ fyrir noröan Holtavörðuheiöi.
Þar fengum við okkur hressingu, og lögðum svo af stað á heiðina. Það var
hoka eins og oftast er Þar, en gekk nú samt allt að óskum, Bílinn tók
bensín í Pornahvammi, fyrsta 'bæ fyrir súnnan Holtavörðuheiði. Svo flýttur
við okkur af stað, sem mest viö máttum, Því við vorum húnir að tefjast
mikið. Bíllinn Þaut sem örskot eftir veginum, og stór rykmökkur Þyrlaðisi
upp. Viö vorum komnir í Norðurárdalinn, Þar var mjög fallegt. En eitt sá
ég, sem ég hafði aldrei séð áður, Þaö var nú reyndar ekkert merkilegt, Þr
var fjalliö Baula, sem reis há og tigjiarleg, í norð-vestri. Við héldum
áfram Þar til við komum aö Reykholti í 3oi*garfirði, Þar sem Snorri Sturli
son bjó. Þar er nú stór alÞýðuskóli. Þar fengum við okkur hressingu, áðux
en við lögðum af stað í hið erfiða ferðalag, yfir Kaldadal. Viö tókum
bensín áö Húsafelli, Eftir skamma stund vorum við komnir á Skúlaskeið, Þ;
er mjög grýtt, var nú farið að halla af degi, og ég var orðinn syfjaður,
og eftir svolitla stund var ég sofnaður, hvað raikið, sem ég reyndi aö '
halda mér vakandi. Eg vaknaði aftur, er við vorum komnir að Þingvöllum,
mér Þótti verst að Það vár orðið svo^dimmt, að ég sá varla handa minna
skil. Bíllinn Þaut meðfram Almannagjá, og eftir henni. Eftir tæpan hálf-
tíma vorum við komnir niður í hosfellssvéií, Þá fór ég fyrst fyrir alvön
að kannast við mig, Því aö Þá sá ég Reykjavík, uppljómaða með ljósum, sei
ég hafði ekki séð í tæpa1 4 mánuði. Eftir rúman hálftíma vorum við komni,
niður í Reykjavík, svo var hver keyrður lxeim til sín, glaður og ánægður
eftir ferðina, Því að hún hafði gengið aö óskum.
Olav Hansen.
ÞVERÁRBRÚARVÍGSLAlýr.
Einn sunnudag í sumar fóru allir á bænum, sem ég var á, é Þverárbrú?
vígsluna. Fyrst fórum við á hestum sex kílómetra, svo fórum við í . bíl í
2-|- klukkutíma. Þar var drengur er Haukur hét, hann var á næsta bæ við mig
Þegar ég kom að Þverá, fór ég að leita að Hauk, og fann hann klukkan 1
um daginn. Svo fórum við Þrisvar yfir brúna og hinum megin á bakkanum
fundum við flöskur og seldum Þær og keyptum mat fyrir, Því við vorum orði
ir ærið svangir. Þegar viö vorum búnir að borða hittum við fólkið fyrir
utan, Það ætlaði að koma okkur með fyrri ferðinni, en Það gat ekki komið
okkur, svo við urðum að fara klukkan 3 um nóttina svo komum við heim kl.
5, og fórum við að borða og svo í rúmiö.
Pétur A. Thorsteinsson.
KIRKJUFERÐ ÖNITU.
Anna litla átti^heima langt upp í sveit á bap, sem ég ætla að nefna
Núp. Hún var ósköp góð stúlka, og Þótti foreldeum hennar mjög vænt um
hana. Hún var mjög góð við dýrin og Þótti henni alltaf leiðinlegt, ef
eihhver var vondur viö Þau. Anna átti lítinn hund, sem henni Þótti mjög
vænt um og fylgdi hann henni hvert sem hún fór. Það var einn sunnudag að