Samtökin '78 - Úr felum - 01.03.1983, Qupperneq 10

KjmU
Hugeum
m
détím
ntiwm
Mig langar til að skrifa þér bréf,
bréf sem þú munt aldrei fá. Mér
finnst ég þurfa að verja mig af því
að ég hef kosið að lifa sem lesbisk.
Loksins ertu sofnuð eftir að ég
hef farið að minnsta kosti fimm
sinnum inn til þín. Ég þurfti að
snúa sænginni, síðan kom ég inn
til að faðma þig og kyssa, svo vild-
irðu fá djús - allt var þetta vegna
þess að þú gast ekki sofið.
Hingað til hafa árin verið þér
góð. Sex ár sem bara hafa verið
leikur. Það sem þú hefur lært hef-
ur aldrei reynst þér erfitt og þegar
þú hefur erfiðað þá hefur það ver-
ið þér til ánægju. Ég man þegar
þú slepptir stólnum, sem þú hélst
þér i, og tókst tvö fyrstu skrefin yf-
ir til mín, ein og óstudd. Mikið
varstu roggin yfir þessu afreki
þínu. Á hverjum einasta degi hef-
urðu tekið framförum - í stóru og
smáu.
Það er skrýtið að hugsa til þess
hversu margt þú hefur i rauninni
lært á þessum fyrstu sex árum
ævinnar. Hugsaðu þér ef þú gæt-
ir varðveitt áfram opinn huga
þinn, allan áhugann og lifsgleðina
Eftir hálft ár hefst nýr kafli i lífi
þínu - þá verður það skóhnn sem
miðlar þér þekk-
ingu og vitneskju. Skyldu kennar-
arnir i barnaskólanum gera sér
ljóst hvílikt vald þeir hafa yfir
þeim litlu?
I skólanum eignast þú nýja fél-
aga. Ætlir þú eigir þá nægilegt
sjálfsöryggi - hefur mér tekist að
veita þér þann styrk sem þú þarfn-
ast eða verður þú eitt þeirra barna
sem verða fyrir barðinu á hörku
hinna?
Þú hefur sjálfsagt orðið vör við
breytingarnar sem orðið hafa i
fjölskyldulífi okkar. Eitt sinn hélt
ég að við tvær myndum geta
spjarað okkur saman. En þá fóru
vandamálin að vaxa mér yfir höfuð
og ég var svo einmana. Ég fór að
svipast um eftir einhverjum sem