Samtökin '78 - Úr felum - 01.06.1984, Qupperneq 36

um konum það ókostur, en þú ert
heldur ekki nema tvítugur og átt
eftir að taka talsverðum breytingum
áður en þú verður fullþroska mað-
ur. Mér sýnist alls ekki að þú eigir
við að þú leikir kvenmannshlut-
verk, frekar en að þú vilt leika karl-
mannshlutverk. Þetta gera sumir,
en það held ég að falli minni hluta
karla og kvenna í geð. Kjarni máls-
ins: Vertu þú sjálfur. Bliður, góður,
stjórnsamur, frekur, reiður, eftir-
látssamur, hryggur, glaður, dapur
... Ef þú ert sjálfum þér samkvæm-
ur, kemur fram hreinn og beinn en
ekki sem maður í hlutverki, ja, þá
verða orð eins og kvenlegur og karl-
mannlegur marklaus.
Afkomendur nefnirðu sem einn
þátt umhugsunarefnisins. Þetta
vefst fyrir mörgum, þvi að tilhugs-
unin um afkomendur er svo flókin
og á sér svo djúpar rætur í menn-
ingunni. Frá sögulegu sjónarmiði
hafa aldrei eins margir að tiltölu
eignast afkomendur eins og sú kyn-
slóð sem foreldrar okkar tilheyra.
Áður var það ekki sjálfsagt mál að
pétur og páll eignuðust afkomend-
ur, til þess þurfti efni og aðstæður.
Þetta var fortíðin. í framtíðinni
verður það trúlega æ minna efna-
hagslegt kappsmál að tryggja
sér hæga ellidaga með því að eiga
afkomendur. í náinni framtíð mun
og skipan fjölskyldumála taka
miklum breytingum, svo að hjóna-
band eða varanlegt samband for-
eldra verður enn síður skilyrði fyrir
fæðingu en nú er. En sem sagt, þú
ert ungur og langt í það að þú þurfir
að taka endanlega afstöðu til við-
fangsefnisins „afkomandi eða
ekki“. Láttu þetta bíða um sinn,
það leysist með hliðsjón af öðrum
úrlausnum hjá þér.
Hómósex,úál, bísexúal, heteró-
sexúal? Tja, góð spurning, eins og
sagt er þegar menn vita ekki alveg
hverju skal svara. Við, sem teljum
okkur homma, gerum það vegna
þess að vitum, að við erum þeir sem
átt er við með orðinu: Við erum
karlmenn sem eigum hæfileikann,
og þrána, að elska karlmann. Ein-
falt, skýrgreiningin passar fyrir
okkur. En — í raun og veru er
skipting fólks í hómó-, bí- og het-
erósexúal uppfinning frá nítjándu
öld, sem varð til fyrir viðleitni
fræðimanna þess tíma að skipa öllu
undir sólinni í flokka, og þá sem
einfaldasta. í raun og veru eigum
við öll hæfileikann til að elska
hvern sem er. Ýmis atvik, sem menn
eru ekki sáttir um hver séu, leiða til
þess að þegar á kynþroskaaldurinn
kemur, eða síðar, skipar maður sér
sjálfur þar á bekk eftir nítjánduald-
arkerfinu, sem maður telur að hann
eigi helst heima. Fyrir mörgum er
valið svo augljóst, að það þarf ekki
að leiða hugann að þvi, öðrum
verður það meiri háttar ráðgáta.
Meðan ríkjandi ástand varir með
kúgun allra sem skera sig frá
,,meirihlutanum“, þá teljum við
hommar okkur verða að skýrgreina
okkur sem slíka. Ef hins vegar fer
svo fram sem við stefnum að, þá
verður skipting mannfólksins í
flokka eftir kynhneigð, og sá siður
að kenna sig við hana, óskiljanleg
uppátekt í augum framtíðarinnar.
Þú hefur nú þegar nokkra reynslu
af sambandi við kvenfólk, mér
finnst liggja í augum uppi af því
sem þú segir, að þú þurfir að reyna
hvernig þér fellur samband við karl-
mann. Það fellur líklega fyrir utan
rammann að segja þér til um hvern-
ig þú átt að fara að því, ég bendi þér
á það sem ég sagði öðrum ungum
manni í 1. tölublaðinu. Og svo ertu
vitanlega velkominn á böllin hjá
okkur, og opið hús er þrisvar i viku.
Mér þætti vænt um að sjá þig þar
fyrr en síðar.
Þinn einlægur
Svalur
36