Vísbending - 25.12.2020, Síða 21
21V Í S B E N D I N G • 2 0 2 0
Þar að auki hefði hún reynst væg og ekki valdið mann
tjóni� Það átti heldur betur eftir að breytast� En þrátt fyrir
ískyggilegar fréttir af afleiðingum faraldursins erlendis
í október hamraði landlæknir engu að síður á því að
spænska veikin væri bara inflúensa, ekki illkynjaðri
en ýmsir inflúensufaraldrar fyrri ára og áratuga
og auk þess ógerlegt að koma í veg fyrir að hún
bærist til landsins og breiddist út�
Afstaða landlæknis var afar umdeild, svo ekki
sé sterkara að orði kveðið� Hann mátti þola
vægðarlausa gagnrýni og var sakaður um að
bera ábyrgð á því hversu margir létu lífið� Það
væri óafsakanleg vanræksla og í raun glæpur
að hafa hleypt veikinni inn í landið og leyft
henni að leika lausum hala� Í blöðum og á
Alþingi var þess krafist að honum yrði vikið
frá störfum� En hann sat sem fastast í emb
ætti og benti í málsvörn sinni á að íslensk
sóttvarnarlög hefðu ekki verið samin „með
þá fjarstæðu fyrir augum að þeirra ströngu
fyrirmæli geti nokkru sinni orðið beitt við
öll – öll aðkomuskip, að þau geti reist rönd
við farsótt sem gengur um allan heim og
hvergi annars staðar verður viðnám veitt“�
En slík orð mættu litlum skilningi í fjar
lægari byggðum þar sem fólk fylltist ótta
þegar fréttir tóku að berast af öllum dauðs
föllunum á suðvesturhorni lands� Heimamenn
á Austur og Norðurlandi og víðar bjuggust til varna� „Því
að fyrir kæruleysi eins og ég tel að átt hafi sér stað syðra
ætla ég mér ekki, meðan má, að láta Skaftfellinga verða
sótt þessari að bráð,“ sagði til dæmis Gísli Sveinsson,
sýslumaður í Vík í Mýrdal�
Bráðabirgða-
sjúkrahús í Fort
Riley í Kansas,
Bandaríkjunum,
árið 1918.
Ljósmynd: Armed Forces Institute of Pathology/National Museum of Health and Medicine.