Morgunblaðið - 18.06.2020, Side 29

MENNING 29
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. JÚNÍ 2020
Nánari upplýsingar um sýningartíma á sambio.is
SÝND MEÐ ÍSLENSKU TALI
SÝND MEÐ ÍSLENSKU TALI
The Hunt er aksjón-satírasem til stóð að frumsýnasíðasta haust. Sýningunnivar frestað í kjölfar skot-
árásar og svo aftur í kjölfar gagnrýni
sem kom m.a. frá forseta Bandaríkj-
anna. Trump tísti á Twitter: „Myndin
sem til stendur að frumsýna mun
tendra og orsaka glundroða,“ og þótt
hann hafi að vísu ekki tekið fram við
hvaða mynd hann átti er ekki um að
villast að það er The Hunt.
Myndin hefst á skoti af textaskila-
boðum í farsíma. Þátttakendur í sam-
talinu gera grín að forseta Bandaríkj-
anna og fara svo að ræða um að það
styttist í heimsókn þeirra á „setrið“
þar sem „veiðin“ á að fara fram og
þau muni „slátra nokkrum fyrirlit-
legum einstaklingum“.
Frá þessu er klippt yfir í einkaflug-
vél þar sem velmegandi fólk borðar
kavíar og drekkur kampavín. Inn í
klefann kemur rasandi karlmaður
sem er viti sínu fjær af hræðslu og
virðist undir áhrifum sljóvgandi lyfja.
Fólkið bregst illa við og furðar sig á
að maðurinn sé vakandi. Grey mað-
urinn fær svo makleg málagjöld. Við
sjáum að í öðrum klefa í vélinni, það-
an sem maðurinn kom, liggja nokkrir
meðvitundarlausir einstaklingar.
Í næsta atriði kemur í ljós hvaða
örlög bíða þessa meðvitundarlausa
fólks. Það rankar úr rotinu á grænu
engi og gengur fram á stóran kassa
sem hefur að geyma ýmiss konar
vopn. Ekki líður á löngu þar til mikil
skothríð hefst og grunsemdir áhorf-
enda eru staðfestar, hér er „veiðin“
að hefjast þar sem kampavínssvolgr-
andi fólkið af fyrsta farrými veiðir
annað fólk líkt og skepnur.
Þetta konsept er vitaskuld ekki
nýtt af nálinni. Þekktasta dæmið er
e.t.v. Hungurleikaserían en á undan
henni kom japanska myndin Battle
Royale (2000), sem fjallar um svip-
aðan „leik“, þar sem keppendur þurfa
að berjast upp á líf og dauða. Smá-
saga Richard Connell, The Most
Dangerous Game, er líklega fyrsta
sagan sem stillir upp svona háskaleik.
Þessi titill, The Most Dangerous
Game, er auðvitað afar snjall og erfitt
að þýða hann sem skyldi á íslensku
því að á ensku hefur hann tvíræða
merkingu, þar sem „game“ merkir
bæði „leikur“ og „bráð“.
Saga Connells var gerð að kvik-
mynd árið 1932. Myndin er ekki leng-
ur í höfundarrétti þannig að áhuga-
samir lesendur geta fundið hana á
YouTube og ég hvet fólk eindregið til
þess að kíkja á hana. Nýverið kom
líka út vefþáttasería undir sama
nafni, með Liam Hemsworth og
Christoph Waltz í aðalhlutverkum.
Serían er þó ekki endurgerð mynd-
arinnar frá 1932, hún byggir á hug-
myndinni en bætir við því tvisti að
persóna Hemsworths, sem er fátæk-
ur verðandi faðir, geti unnið margar
milljónir bandaríkjadala ef hann
vinnur leikinn.
Sögur af þessu tagi eru nánast
undantekningalaust ádeila á valda-
skipulagið í hinum kapítalíska heimi,
þar sem svona leikar eiga að vera ein-
hvers konar ópíum fólksins með þann
tilgang að afvegaleiða þjáðan almúg-
ann frá hinu raunverulega vandamáli
– sem er valdhafarnir á toppnum.
Leikarnir eru skipulagðir af valdhöf-
unum til að snúa almúgafólki gegn
hvert öðru, þannig að það snúist ekki
gegn þeim. Þannig koma topparnir í
veg fyrir byltingu og raunverulegar
breytingar. Auðveldlega má koma
auga á svona tilburði í raunheimum,
fólk þreytist ekki á því að halda því
fram að sinfónían sé að stela pening-
um frá spítölunum eða að innflytjend-
ur séu að hafa peninga af fátækum
eldri borgurum á meðan raunveru-
leikinn er sá að önnur öfl eru að verki
sem stela peningum frá öllum.
The Hunt gerir hins vegar tilraun
til þess að fjarlægjast þessi skilaboð.
Í myndinni er því haldið fram að
dæmið sé ekki svona einfalt, að spill-
ingin sé víða og að það sé barnalegt
að halda því fram að það finnist bara
tveir pólar í heiminum, þeir góðu og
þeir vondu. Þetta er mjög spennandi
pæling en hún nær ekki beint lend-
ingu.
Af því að það er ekki alveg á hreinu
hvað myndin vill segja er hún ekki
jafnáhrifamikil og myndir af svip-
uðum meiði eins og Get Out (2017) og
Battle Royale. Hún er vissulega
spennandi og skemmtileg en nær
ekki að rista jafndjúpt og hana lang-
ar. Kannski klikkar hún að vissu leyti
á því að vilja segja of mikið, draga
fram djöflana í öllum. Auðvitað end-
urspeglar það á einhvern hátt póli-
tíska ástandið í Bandaríkjunum í dag,
þar sem málefnaleg umræða er á
undanhaldi. Allt er stál í stál og ef
fólk er á öndverðum meiði í póltík er
það ekki einungis ósammála heldur
er það óvinir. Þetta er að vissu leyti
vegna þess að Bandaríkin hafa und-
anfarið fjarlægst ýmis gildi sem ein-
kenna frjáls lýðræðisríki og því eru
landsmenn ekki lengur að takast á
við „venjuleg“ pólitísk mál heldur
grundvallarlífsskoðanir. Ofan á það
bætist að núverandi forseti hefur
gert allt sem hann mögulega getur til
að ýta undir þessa pólaríseringu.
The Hunt hefur ýmsa galla, leik-
urinn er ekki nógu sterkur og per-
sónusköpunin er yfirborðskennd.
Þetta er að sjálfsögðu satíra og per-
sónurnar eru skopstælingar en það
vantar eitthvað upp á til að þær verði
sannfærandi sem alvöru fólk, það
sést að höfundum þykir ekki nógu
vænt um persónurnar sínar. Hér er
verið að spila með staðalmyndir í til-
raun til að snúa þeim á hvolf en
stundum endar þetta á að ganga bara
enn lengra inn í staðalmyndina. Á
köflum nær kvikmyndin að vera
fyndin en oft eru brandararnir nokk-
uð ófrumlegir.
Þó að leikurinn sé heilt yfir frekar
slæmur nær Betty Gilpin að skína í
aðalhlutverkinu. Gilpin er þekktust
fyrir hlutverk sitt í Netflix-seríunni
GLOW, þar sem hún er algjörlega
frábær og hún veldur engum von-
brigðum hér, raunar nær hún að lyfta
myndinni á talsvert hærra plan.
Í kynningarefni fyrir The Hunt er
rík áhersla lögð á hvað hún sé svaka-
lega umdeild, þótt hún hafi aðallega
verið umdeild áður en hún var frum-
sýnd og fólk hafði ekkert séð nem a
stikluna. Eftir að hafa séð myndina
er erfitt að ímynda sér að hún verði
neitt svakalega móðgandi eða um-
deild af því að skilaboð hennar eru yf-
irhöfuð fremur óskýr. Þarna er lagt
upp með ákveðna pælingu en hún er
ekki leidd til lykta, það er óskýrt á
hvað er verið að deila því það er deilt
á allt í heiminum, að því er virðist.
Þrátt fyrir allt er The Hunt þó alls
ekki alvitlaus, hún hefur mikið
skemmtanagildi og er alveg þess
virði að sjá.
Allir eru hálfvitar
Veiðin Stilla úr kvikmyndinni The Hunt þar sem fólk veiðir fólk.
Smárabíó og Laugarásbíó
The Hunt bbmnn
Leikstjóri: Craig Zobel. Handrit: Nick
Cuse og Damon Lindelof. Kvikmynda-
taka: Darran Tieman. Klipping: Jane
Rizzo. Aðalhlutverk: Betty Gilpin, Hilary
Swank, Wayne Duvall. 90 mín. Banda-
ríkin, 2020.
BRYNJA
HJÁLMSDÓTTIR
KVIKMYNDIR
Listahátíð í
Reykjavík hófst
6. júní og nú í
vikunni voru og
verða nýjar sýn-
ingar opnaðar.
16. júní fór af
stað röð sýninga
eftir Steinunni
Hildigunni
Önnu-Knúts-
dóttur sem ber heitið FjarVera og
fara sýningarnar fram á reykvísk-
um heimilum og eru hannaðar fyr-
ir einn áhorfanda og engan leik-
ara. Í gær var opnuð í Hallar-
garðinum sýningin Eldblóm í
Hallargarðinum. Danshöfundurinn
og flugeldasýningahönnuðurinn
Sigríður Soffía sýnir þar blóm sem
hún hefur ræktað og sögð eru
nokkurs konar flugeldasýningar í
blómabeðum Hallargarðsins. Í dag
verður svo boðið upp á streymi í
beinni á vef Norræna hússins frá
viðburði Platform-Gáttar og munu
þar listamenn frá Norðurlönd-
unum nýta tækifærið sem til-
raunaeldhús til að reiða fram list
sem annars hefði ekki orðið til,
eins og segir í tilkynningu, en
frekari upplýsingar má finna á
listahatid.is.
FjarVera, Eldblóm
og streymi á hátíð
Sigríður Soffía
Samsýningin
Mixtúra var opn-
uð á Hlöðulofti
Korpúlfsstaða í
gær. Að henni
standa
myndlistar-
mennirnir Anna
Jóa, Bryndís
Jónsdóttir, Guð-
björg Lind Jóns-
dóttir, Hildur Margrétardóttir,
Hlíf Ásgrímsdóttir, Kristín Geirs-
dóttir, Kristín Jónsdóttir frá
Munkaþverá og Ólöf Oddgeirs-
dóttir.
Á sýningunni má sjá málverk,
teikningar, lágmyndir, innsetn-
ingar og skúlptúra. Sýningin verð-
ur opin í dag og á morgun og um
helgina og síðan frá fimmtudeg-
inum 25. júní til sunnudagsins 28.
júní frá kl. 14-17.
Anna Jóa
Mixtúra á Hlöðu-
lofti Korpúlfsstaða