Morgunblaðið - 09.09.2020, Side 17

MINNINGAR 17
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 9. SEPTEMBER 2020
✝ Jón Víglunds-son fæddist
30. júní 1935.
Hann lést 31.
ágúst 2020. For-
eldrar hans voru
hjónin Margrét
Grímsdóttir, f. 12.
ágúst 1908, d. 19.
desember 1999, og
Víglundur Jó-
steinn Guðmunds-
son, f. 30. sept-
ember 1905, d. 15. janúar
1987. Jón var þriðji í röð fimm
systkina sem eru Bergþóra, f.
3. janúar 1931, d. 10. desem-
ber 2006, Sigrún, f. 22. maí
1932, Bryndís, f. 22. febrúar
1934, Björgvin, f. 4. maí 1946.
Æskuheimili Jóns var á
Laugavegi 70. Að loknu
grunnskólanámi í Barnaskóla
Austurbæjar fór hann í Iðn-
skólann í Reykjavík og lagði
fyrir sig bakaraiðn undir góðri
handleiðslu Guðmundar
Ágústsonar bakarameistara.
Hélst vinátta þeirra alla ævina.
Jón stofnaði og rak Laugar-
ásbakarí frá 1959 þar til hann
færði starfsemina upp í Árbæ
og stofnaði Árbæjarbakarí
1969 sem hann rak til ársins
1998 þegar hann fékk heila-
áfall. Hann fékk mikla og góða
hjálp heilbrigðisteyma og konu
sinnar. Þegar Jón gat ekki
lengur stundað vinnu sína tóku
synir hans tveir við rekstr-
Sigrúnu Birnu Blomsterberg,
f. 2. sept. 1982, og Berglindi
Svönu Blomsterberg, f. 30. jan.
1986. Berglind er gift Krist-
leifi Guðjónssyni. Þriðja í röð-
inni er Vilma, f. 10. janúar
1966. Hún var gift Inga Jó-
hanni Valssyni en þau skildu.
Þau eiga dótturina Kristrúnu,
f. 12. mars 1985. Sambýlis-
maður Kristrúnar er Pétur
Pétursson og eru börn þeirra
Birta María, f. 12. apríl 2004,
Snædís Ósk, f. 11. apríl 2008,
og Pétur Jóhann, f. 17. okt.
2011. Seinni maður Vilmu var
Sólmundur Helgason, þau
skildu. Börn þeirra eru Steinar
Örn, f. 30. júlí 1998, og Hjalti
Örn, f. 14. jan. 2001. Tvíbura-
bróðir Hjalta var Jóhannes
Örn sem dó í frumbernsku.
Jón hafði mikið yndi af
skákíþróttinni og stundaði
hana allt frá unglingsárunum.
Nokkur síðustu árin sótti hann
skákæfingar í Félagi eldri
borgara í Reykjavík. Einnig
tefldi hann í hópi eldri manna
í Hafnarfirði og skrapp oft í
Borgir þar sem menn sátu að
tafli.
Siglingar á báti þeirra hjóna
voru Jóni mikill gleðigjafi.
Þegar hann eignaðist fyrst bát
settist hann á skólabekk í
Stýrimannaskólanum, lærði
þar siglingafæði og annað sem
til þarf svo að sjóferðir verði
ævinlega farsælar. Um árabil
var Jón gjaldkeri siglinga-
klúbbsins Snarfara.
Útför Jóns fór fram 8. sept-
ember 2020 í kyrrþey.
inum en þeir
höfðu báðir lært
bakaraiðn hjá föð-
ur sínum.
Jón tók virkan
þátt í félagsmálum
bakara og réðu
þeir hann til að
taka við rekstri og
endurskipulagn-
ingu Sultu- og
efnagerðar bak-
ara. Hann kynnti
sér starfsemi verksmiðja af
þessari gerð bæði í Danmörku
og Þýskalandi, flutti þekking-
una heim og bætti við vöru-
flokkum sem ekki höfðu áður
verið framleiddir hjá fyrir-
tækinu.
Eiginkona Jóns er Steinunn
Vilborg Jónsdóttir og gengu
þau í hjónaband 29. júní 1958.
Þeim varð þriggja barna auð-
ið. Elstur er Víglundur Grétar,
f. 31. mars 1958. Hann er
kvæntur Guðbjörgu Sigurð-
ardóttur og eru börn þeirra
Nancy Rut, f. 21. okt. 1983, og
Jón, f. 20. des. 1987. Fyrir átti
Víglundur soninn Guðmund
Gísla, f. 27. maí 1978. Annar í
röðinni er Valbjörn Jón, f. 25.
des. 1960. Valbjörn er kvæntur
Hafdísi Alfreðsdóttur. Börn
þeirra eru Steinunn, f. 21. maí
1991, kvænt Hafdísi Erlu
Helgadóttur og Valbjörn Jón,
f. 10. maí 1994. Hafdís átti frá
fyrra hjónabandi dæturnar
Við andlát föður míns vakna
ótal minningar. Hér ætla ég þó
aðeins að minnast hans í fáein-
um orðum. Hann var stór mað-
ur í sniðum, ekki alltaf auðveld-
ur né allra, gerði miklar kröfur
til fólks en gætti þess ætíð að
gera betur sjálfur. Gegnheill og
umfram allt heiðarlegur og
vandvirkur. Mátti ekki vamm
sitt vita og hafði ætíð það að
leiðarljósi að hafa rétt við í
starfi sem leik. Náði jafnan
góðum árangri í öllu sem hann
gerði. Nefni: Söng, skák, sigl-
ingar og auðvitað ævistarfið,
bakaraiðnina. Einnig ber að
nefna trúnaðarstörf sem hann
tók að sér fyrir Snarfara, félag
sportbátaeigenda, og Sultu- og
efnagerð bakara. Þar naut sín
nákvæmni hans og dugnaður.
Pabbi bjó yfir djúpstæðri
kímni en fór vel með. Íhalds-
maður var hann af gamla skól-
anum í bestu merkingu. Trúði
staðfastlega á einstaklings-
framtakið og frelsi til orðs og
æðis.
Að leiðarlokum er ég honum
þakklátur fyrir að hafa fengið
að alast upp á heimili þar sem
aldrei féll styggðaryrði milli
hjóna, fyrir að hafa lagt allt í
sölurnar fyrir heimilið þar sem
alger reglusemi ríkti, fyrir að
reynast mér vel þegar mest á
reið, fyrir að hafa verið fyr-
irmynd sem vert var að líkjast.
Hann batt einarða vináttu við
heimili mitt, eiginkonu og börn.
Var nánast daglegur gestur
okkar í ríflega 20 ár.
Það var erfið reynsla og sár
að vera hjá honum síðustu and-
artökin. Ómetanlegur var þátt-
ur dóttur minnar Steinunnar
sem þrátt fyrir erfiðar aðstæð-
ur stóð eins og klettur við hlið
ömmu sinnar þegar mest á
reyndi. Sérstaklega ber að
þakka öllu starfsfólki B-4-deild-
ar Landspítalans í Fossvogi
fyrir einstaka alúð og hugul-
semi. Við Hafdís þökkum öllum
þeim sem hafa sýnt okkur sam-
hug. Hygg ég að nú eigi vel við
hið fornkveðna:
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
Valbjörn Jónsson.
Bróðir minn og vinur, Jón, er
látinn. Gleði og heiðríkja er yfir
minningum mínum af samskipt-
um við bróður minn. Þar bar
aldrei skugga á.
Vinátta okkar hófst þegar
við vorum börn og hún styrkt-
ist, þroskaðist og dýpkaði með
árunum. Við ólumst upp í
stórum systkinahópi í húsi for-
eldra okkar og föðurforeldra á
Laugavegi 70. Leikir okkar
voru heimagerðir, þannig léku
börn sér þegar við vorum að
alast upp í góðum friði og
hrekkleysi. Þegar svo kom að
því að leysa þurfti þung mál
sem lífið sendi okkur kom best
í ljós hvað skapgerð bróður
míns var sterk og heilsteypt.
Hann hvikaði ekki frá því sem
hann vissi rétt vera og hafði
þolgæði til að berjast til sigurs.
Ég hreifst af því hvað mér
fannst baráttuþrek hans fal-
legt. Jón tefldi mikið allt frá
unglingsárunum og kunnáttu-
menn í skáklistinni hafa sagt
mér að hann hafi teflt fallegar
skákir. Það var enda í samræmi
við skapgerð hans. Ekki skyldi
ná sigri með aflsmun heldur
fyrir góðan málflutning og
drengilegan leik.
Jón var bakari – byrjaði að
baka heima á Laugavegi þegar
hann var smástrákur. Hann
náði feiknagóðum tökum á
þeirri starfsgrein, átti og rak
Árbæjarbakarí meðan heilsan
entist. En hann átti áhugamál
fyrir utan vinnuna. Efst á blaði
var fjölskylda hans, konan og
börnin. Hann átti þann draum
að eignast bát og geta siglt um
flóa og firði og þess vegna út
um heimsins höf. Þar kom að
hann keypti sér bát, glæsilegan
bát sem þau hjónin sigldu sér
til mikillar ánægju hér við land
og víða um vatnasvæði Evrópu.
Gott er að minnast fagurra
sumarkvölda þegar við sigldum
milli eyja hér á sundunum,
lögðum við stjóra, fengum okk-
ur hressingu og nutum kvöld-
kyrrðarinnar þangað til kvöld-
kulið kom.
Af öllum okkar samveru-
stundum þykir mér þó vænst
um allt það sem bróðir minn
gaf mér í tengslum við tónlist-
ina. Jón hafði næmt tóneyra og
fallega bassarödd. Hann nam
söng hjá góðum kennurum og
er mér kunnugt um að þeir
hvöttu hann mjög til að leggja
söng fyrir sig. Þrátt fyrir annir
gaf hann sér árum saman tíma
til að hitta söngkennara og
halda þannig áfram að læra
raddbeitingu og syngja sér til
ánægju – svo að hans eigin orð
séu notuð.
Minningarnar eru margar og
fallegar. Við systkinin vorum á
ferð norður í landi og áðum hjá
vinum okkar á Öndólfsstöðum.
Það var komið kvöld og ég rölti
upp í hlíð handan bæjarhús-
anna að gá til berja. Þá heyri
ég allt í einu að út í kvöld-
kyrrðina berst hin undurfagra
aría sem Wagner lætur Wol-
fram syngja til kvöldstjörnunn-
ar í óperu sinni Tannhauser.
Ég fór inn í bæ og áfram var
sungið þetta kvöld. Aríur Sa-
rastros út Töfraflautunni og
aría Fígarós hljómuðu í falleg-
um flutningi Jóns og saman
sungum við Sólsetursljóð og
bálkinn um Gunnar og Njál –
og margt fleira. Við bróðir
minn áttum ótal margar stund-
ir saman, heima og heiman
syngjandi glöð í samskiptum
við músíkgyðjuna.
Þegar leið á ævina sendi lífið
bróður mínum erfið veikindi.
Oft dáðist ég að baráttuþreki
hans, eðlislægri kurteisi og
góðum viðhorfum og aldrei
heyrði ég hann kvarta. Hann
mundi hins vegar ævilega eftir
að þakka fyrir sig þó að greið-
inn væri ekki annar en stutt
símasamtal.
Steinunn, kona Jóns og lífs-
förunautur, annaðist mann sinn
af mikilli elskusemi og stað-
festu. Mig langar að tjá henni
aðdáun mína og innilegar þakk-
ir.
Það er mér huggun að vita
að hann naut umhyggju hennar
og kærleika allt til síðustu
stundar.
Mínum kæra bróður þakka
ég ævilanga samfylgd og fel
hann þeim guði er hefur sólina
skapað.
Bryndís.
Nú er fallinn frá frændi
minn, skákfélagi og vinur, Jón
Víglundsson bakarameistari.
Hin síðari ár hittumst við
reglulega á skákæfingum í tafl-
félögum er bera heitin Æsir í
Reykjavík og Riddarinn í Hafn-
arfirði.
Á milli skáka gafst jafnan
tækifæri til að rifja upp margt
gamalt og gott og gerðum við
oft góðlátlegt grín að mönnum
og málefnum, þó mest að okkur
sjálfum. ón nefndi oft með
þakklæti vináttu hans og föður
míns, Þorsteins Ingvarssonar
sem rak Langholtsbakarí á
Langholtsvegi. Þegar Jón opn-
aði eigið bakarí í Laugarásnum
og síðar í Árbænum leitaði
hann oft ráða hjá föður mínum.
Það var sérstaklega gaman
að tefla við Jón. Hann kunni
ýmislegt fyrir sér í fræðunum
en aðalsmerki hans var prúð-
mennskan.
Hann átti það til að bjóða
jafntefli með betri stöðu ef and-
stæðingurinn var í tímahraki.
og hafði það stundum á tilfinn-
ingunni að Jón vildi helst ekki
vinna skák á tíma. Hann var
ekta séntilmaður í skák sem og
allri framgöngu.
Við Jón vissum það vel að við
vorum þremenningar og fórum
ekki dult með það að við vær-
um frændur. Ef félagar okkar
spurðu náið út í frændsemina
áttum við það gjarnan til að
segja að við værum í raun og
veru náskyldir þar sem ömmur
okkar hefðu verið fermingar-
systur sem var nú ekki heil-
agur sannleikur.
Eftirminnilegir menn í skák-
heiminum eru margir. Jón er
einn af þeim. Þrátt fyrir mikil
og erfið veikindi lét Jón ekki
deigan síga og mætti á nær all-
ar skákæfingar eins og herfor-
ingi. Dugnaður hans var til
hreinnar fyrirmyndar.
Ég votta fjölskyldu Jóns
innilega samúð vegna fráfalls
góðs drengs. Blessuð sé minn-
ing Jóns Víglundssonar.
Þorsteinn Þorsteinsson.
Þau döpru og sviplegu tíðindi
bárust fyrir nokkru að Jón Víg-
lundsson, bakarameistari, sigl-
ingakappi og ástríðuskákmað-
ur, m.m., væri látinn, 85 ára að
aldri. Hann verður öllum þeim
sem honum kynntust minnis-
stæður.
Jón hafði teflt sér til ánægju
og yndisauka frá unga aldri.
Hann var meðal öflugustu
skákmanna Taflfélags Reykja-
víkur á sjötta áratug síðustu
aldar, meðfram námi í bakara-
iðn hjá Guðmundi Ágústssyni,
bakara og skákmeistara.
Eftir það varð taflmennskan
að víkja fyrir alvöru lífsins um
skeið. Jón hóf fljótlega sinn
eigin atvinnurekstur, stofnaði
eigið bakarí sem hann rak með
myndarbrag um árabil eða þar
til hann varð fyrir alvarlegu
áfalli um sjötugt sem skerti
skammtímaminni hans.
Eftir að farsælum starfsferli
og ævintýralegum skútusigling-
um um heimsins höf lauk, var
það taflmennskan sem átti rík-
an sess í huga hans. Hann var
allra öldunga ötulastur við að
tefla sér til afþreyingar og ynd-
is síðustu 15 árin, stundum oft í
viku.
Fór iðulega létt með að taka
menn „í bakaríið“ í vel tefldum
skákum hvort heldur sem var
hjá Skákdeild KR; í Riddaran-
um; Ásum – FEB; eða Korp-
úlfum, en hinir þrír síðasttöldu
eru skákklúbbar eldri borgara.
Heilabrot við taflmennsku
reyndust honum holl og góð
heilsubót.
Það háði honum ekki við
skákborðið þó minnið brygðist
honum stundum varðandi úr-
slitin. ón var allra manna hátt-
vísastur við tafl þótt harðsnú-
inn keppnismaður væri og hefði
marga fjöruna sopið bæði til
sjós og lands. Bauð gjarnan
jafntefli í stað þess að fella
andstæðinginn á tíma þegar
staðan bauð upp á það.
Genginn er gegn og svipmik-
ill maður sem mikil sjónarsvipt-
ir er að og drengur góður.
Blessuð sé minning hans.
F.h. eldri skákmanna,
Einar S. Einarsson.
Jón Víglundsson
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Systir okkar, mágkona og frænka,
GUÐBJÖRG STEFANÍA
ANDRÉSDÓTTIR,
Borgarbraut 65,
lést í Brákarhlíð miðvikudaginn
2. september. Útför hennar fer fram frá
Borgarneskirkju fimmtudaginn 10. september klukkan 14.
Vegna aðstæðna í samfélaginu er athöfnin eingöngu fyrir
boðsgesti en henni verður streymt á www.kvikborg.is.
Ragnhildur Andrésdóttir Ölver Benjamínsson
Bragi Andrésson Júlíanna María Nielsen
Jóhann Óskar Sigurðsson
Friðbjörg Óskarsdóttir
og systkinabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HULDA SÓLRÚN GÚSTAFSDÓTTIR,
lést á Landspítalanum mánudaginn
31. ágúst. Útför fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 11. september klukkan 15.
Vegna aðstæðna í samfélaginu verður athöfnin einungis fyrir
nánustu fjölskyldu og vini.
Hrafnhildur Proppé Guðmundur Sigurðsson
Ágústa Björk Hestnes Eggert Arngrímur Arason
Hólmfríður Erla Hestnes
barnabörn og barnabarnabörn
Hjartahlýi eiginmaður minn, sonur, faðir,
barnabarn, bróðir og afi,
ÆVAR ÖRN JÓNSSON
flugumferðarstjóri,
Suðurgötu 20, Sandgerði,
verður jarðsunginn föstudaginn
11. september klukkan 13 í Ytri-Njarðvíkurkirkju.
Í ljósi aðstæðna munu einungis nánustu aðstandendur
og vinir vera viðstaddir athöfnina. Athöfninni verður
streymt á: Útför, Ævar Örn Jónsson frá Njarðvíkurkirkju
https://www.youtube.com/channel/UCz
TXHez-BzwGqIn4AW_i-g/featured.
Einlægar þakkir fyrir sýnda samúð, hlýhug og vináttu.
Sigrún Erla Hill
Valdís Tómasdóttir
Ívar Aron Hill Ævarsson
Kristján H. Olsen Ævarsson Ellý María Hermannsdóttir
Ísak John Hill Ævarsson Andrea Ósk Júlíusdóttir
Þórunn H. Hill Ævarsdóttir Thomas Þór Þorsteinsson
Aron Rúnar Hill Ævarsson
Tómas Oddsson
Ísak Leifsson Nanna Baldvinsdóttir
Anton Karl Þorsteinsson Hanna Valdís Garðarsdóttir
Björg Jónsdóttir
og barnabörn
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir
og afi,
BALDVIN KRISTJÁNSSON,
Smáragrund 14, Sauðárkróki,
lést miðvikudaginn 2. september á
Landspítalanum, deild 11EG.
Útför hans fer fram frá Sauðárkrókskirkju föstudaginn
11. september klukkan 14. Vegna samkomutakmarkana verður
athöfnin einungis fyrir nánustu aðstandendur. Útförinni verður
streymt á Youtube-rás Sauðárkrókskirkju. Blóm og kransar
vinsamlegast afþakkað en þeim sem vilja minnast hans er bent
á Krabbameinsfélagið.
Jóna Björg Heiðdals
Kristján Ó. Baldvinsson Karen Emilía Jónsdóttir
Róbert Páll Baldvinsson
Margrét Baldvinsdóttir Jón Svanur Sveinsson
og barnabörn