Morgunblaðið - Sunnudagur - 04.10.2020, Page 6

VETTVANGUR
6 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4.10. 2020
Það er merkilegt til þess að hugsa að þaðeru bráðum liðin fjögur ár síðanstemningin breyttist skyndilega á sam-
komu sem ég var á. Þar voru sennilega flestir
undir það búnir að Bandaríkjamenn væru að
fara að kjósa konu sem forseta í fyrsta skipti.
Það hafði lengi legið fyrir og margir litu á
kosningarnar nánast sem formsatriði. Reynd-
ur stjórnmálamaður var að fara að sigra
mann sem flestir þekktu helst úr undarlegum
sjónvarpsþáttum sem gengu út á að reka fólk.
Svo komu nokkrar tölur sem voru í besta
falli óvæntar og skyndilega var orðið ljóst að
Donald J. Trump væri orðinn forseti Banda-
ríkjanna. Það hefur sennilega runnið af
nokkrum og einhverjir eru enn að klóra sér í
hausnum yfir því hvernig þetta gat gerst.
Nú er ég enginn sérfræðingur, þótt ég hafi
tiltölulega nýlokið prófi í stjórnmálafræði
(sem hófst reyndar þegar George Bush hinn
eldri var við stjórnvölinn) en ég held að skýr-
ingarnar á þessu óvænta kjöri hafi verið
nokkrar.
Ein af þeim er að það er bara fullt af fólki
sem er sammála Trump. Hefur fengið nóg af
„atvinnustjórnmálamönnum“ og vill breyta til.
Hann talaði við þetta fólk og það hlustaði. Það
var ekkert að opna sig oní rass á Twitter til
að segja hvað það var að hugsa. Það bara lét
vita af því í kjörklefanum. Þetta virtist koma
öllum á óvart en eftir á að hyggja hefði mögu-
lega verið hægt að sjá þetta fyrir.
Þetta fólk hlustaði vegna þess að loksins
talaði einhver við það. Árum saman hefur
enginn gert það, heldur bara talað yfirlæt-
islega niður til þess og látið sem sjónarmið
þess séu ekki svara verð. Sem getur mögu-
lega verið skiljanlegt en býr til jarðveg fyrir
menn eins og Trump. Það er nefnilega þannig
að þegar fólki er ekki svarað með rökum þá
þrýstist það bara lengra og lengra inn í berg-
málshellinn með fólki sem er sömu skoðunar.
Og þegar enginn andmælir skoðunum þínum
er mögulega stutt í að þær breytist í stað-
reyndir í þínum huga.
Nú stöndum við í svipuðum sporum. Mun-
urinn er kannski helst sá að Trump hefur
fengið fjögur ár til að sýna hver hann er. Það
verður að segjast eins og er að hann hefur
ekki beint verið meiri háttar landkynning fyr-
ir Bandaríkin. Þrátt fyrir það á hann enn
sæmilega möguleika á sigra aftur. Það er
sama hvað er dregið fram um hann, ekkert
virðist duga til að sannfæra stuðningsmenn
hans um að hann ætti að snúa sér að öðru.
Jafnvel þegar kemur í ljós að þessi stór-
kostlegi viðskiptamaður er annaðhvort skatt-
svikari eða bara hreint ekki snjall í við-
skiptum, nema hvort tveggja sé. Það virðist
engu skipta.
Í draumaheimi gætum við farið fram á að
fólk gerði bara upp hug sinn miðað við mál-
flutning frambjóð-
endanna í kapp-
ræðum. Þar voru
þeir mættir til að
gera grein fyrir
sjónarmiðum sín-
um og stefnu-
málum. Það gekk
svona líka vel.
Þrír menn á átt-
ræðisaldri, talandi
hver yfir annan
og allt gert til að
komast hjá því að
svara spurningum. Almenningur var engu
nær.
Það kom kannski ekki á óvart þegar
Bandaríkjamenn voru spurðir að því hvaða
tilfinningu kappræðurnar hefðu vakið að 70
prósent voru pirruð og 20 prósent svartsýn.
Þessi síðasta tala á bara eftir að hækka
þennan mánuð sem er eftir til forsetakosn-
inga. Og jafnvel lengur. Trump hefur alveg
látið í það skína að hann sé líklegur til að taka
ekki mark á atkvæðum sem berast með pósti,
viðurkenna ekki úrslitin ef hann tapar og
muni hanga á embættinu eins og hundur á
roði. Þá fyrst erum við farin að tala um al-
vöruvesen.
Og munum líka að það sem hefur aldrei
gerst getur alltaf gerst aftur.
’Svo komu nokkrar tölur semvoru í besta falli óvæntar ogskyndilega var orðið ljóst aðDonald J. Trump væri orðinn
forseti Bandaríkjanna. Það hef-
ur sennilega runnið af nokkrum
og einhverjir eru enn að klóra
sér í hausnum yfir því hvernig
þetta gat gerst.
Á meðan ég man
Logi Bergmann
logi@mbl.is
Það sem hefur aldrei gerst
Þegar flautað verður til leiks ífjórðu umferð ensku úrvals-deildarinnar um helgina er
aðeins eitt af stórliðunum sex, eins
og þau eru skilgeind nú um stundir, í
hópi fjögurra efstu liða, Liverpool.
Þrátt fyrir að tapa án afláts fyrir
Arsenal á hinum ýmsu mótum halda
Englandsmeistararnir sínu striki í
deildinni og eru með fullt hús, eitt
fjögurra liða. Og jú, jú, einn af þess-
um sigrum var einmitt gegn Arsenal.
Mjög sannfærandi, svo allrar sann-
girni sé gætt. En breytir ekki því að
málabrautarstúdentar hér í fásinn-
inu, sem fylgja Skyttunum að mál-
um, eru búnir að festa kaup á talna-
grind til að ná utan um alla sigrana.
Meistararnir heimsækja annað
taplaust lið, Aston Villa, í dag,
sunnudag, en þeir fjólubláu hafa að-
eins glímt í tvígang. Raunar gert það
ljómandi vel og flunkunýr markvörð-
ur Villa, Argentínumaðurinn Emi-
liano Martínez, sá eini í deildinni sem
ekki hefur enn fengið á sig mark.
Varði víti strax í fyrsta leik, á hausti
þar sem vítaspyrnur hafa farið sem
eldur í sinu um enska sparkvelli. Svo
rammt kveður að faraldrinum að
Martin Tyler, hinn margreyndi lýs-
andi Sky Sports-sjónvarpsstöðvar-
innar talaði í vikunni um „pendemic“.
Eina liðið sem hefur byrjað mótið
betur en Liverpool er Leicester City
sem vann hug og hjörtu sparkunn-
enda um allan heim á liðinni leiktíð
en sprakk á limminu eftir sótthlé og
gaf frá sér Meistaradeildarsæti sem
lengi vel virtist í hendi. Leicester
hefur þremur mörkum hagstæðari
markamun en meistararnir og vegur
stórsigur á Manchester City þar
þyngst – og það í bakgarði auðkýf-
inganna. Mjög spennandi lið.
Þriðja liðið með 9 stig eftir þrjá
leiki er Everton, eða Gylfi og félagar,
eins og það fornfræga félag kallast
hér um slóðir. Þeir hafa rokið upp úr
startblokkunum undir stjórn hins
þaulreynda Ítala Carlos Ancelottis
og eru til alls líklegir enda leik-
mannahópurinn klárlega sterkari en
í langan tíma. Okkar maður á til
dæmis fullt í fangi með að komast í
liðið þessa dagana.
Aðrar „boðflennur“ á topp tíu eru
Crystal Palace, sem alla jafna heyr
sínar orrustur á öfugum enda deild-
arinnar, og nýliðar Leeds United, en
bæði hafa þessi lið 6 stig nú þegar.
Fleiri en einn og fleiri en tveir hafa
fullyrt við mig á síðustu dögum að
ekkert lið á Englandi – ef ekki í
gjörvöllum heiminum – sé eins vel
við alþýðuskap og Leeds. Og eiga
þar ugglaust kollgátuna. Fyrstu
tveir leikir liðsins, eftir sextán ára
útlegð, voru galopnir í báða enda
sem mæltist víða vel fyrir, ekki síst
hjá hörðum framsóknarmönnum í
uppsveitum. Svo þurfa menn að vera
tilfinningalega lamaðir til að hrífast
ekki með knattspyrnustjóra þeirra
Leedsara, Argentínumanninum
Marcelo Bielsa. Ef það er ekki týpa
þá heiti ég Þuríður!
Leeds fær laskað lið Manchester
City í heimsókn á Elland Road um
helgina, þar sem Pep Guardiola mun
að líkindum beygja sig og bugta fyrir
Bielsa enda hefur hann sagt að sá
argentínski sé besti þjálfari í heimi.
Og jafnvel þótt víðar væri leitað.
Palace siglir ekki á sömu bylgj-
unni en hefur að sönnu staðið sig
ljómandi vel fram að þessu. Sveiflur
hafa verið í leik andstæðinga þeirra
um helgina, Chelsea, og Wilfried
Zaha og félagar í framlínu gestanna
brenna án efa í skinninu að mæta
vörn þeirra bláu sem hefur verið í
svissnesku ostlíki í haust. Líkt og í
fyrra. Áhyggjuefni fyrir Frank
Lampard.
Áhangendur Newcastle United, í
Vesturbænum og víðar, bíða þess nú
án efa opinmynntir að ég nefni
þeirra menn og það mun ég að sjálf-
sögðu gera enda eru þeir svarthvítu
á efra spjaldi stigatöflunnar með 4
stig, fyrir ofan bæði Manchester-
stórveldin – sem að vísu eiga leik til
góða, þar sem þau fengu lengri hvíld
í haust eftir þeysireið um evrópskar
sparkgrundir á Jónsmessunni. Er á
meðan er, eins og skáldið sagði.
Gleðilega sparkhelgi!
Leeds United: Hresst lið við alþýðuskap. Blandar það sér í baráttuna í vetur?
AFP
Haust smæl-
ingjanna?
Auðvitað eru bara tæpar þrjár umferðir að baki en
samt má vel gera því skóna að fleiri lið en áður
komi til með að velgja stórveldunum sex undir
uggum á þessari leiktíð í ensku knattspyrnunni.
Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is