Morgunblaðið - Sunnudagur - 22.11.2020, Blaðsíða 22

22 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22.11. 2020
LÍFSSTÍLL
og hef aftur fundið náttúruna hér.
Svo er ég hér með heitan pott og lítið
gestaherbergi, en ég fæ stundum
vini frá Sviss í heimsókn.“
Sest að fyrir lífstíð
Hvað fannst fjölskyldu þinni í Sviss
um að þú værir sest að hér?
„Þau skilja það ekki,“ segir hún og
hlær.
„Ég þekki næstum engan sem
finnst ekki Ísland spennandi, nema
foreldra mína. Þau skilja þetta ekki,
en þau hafa bara komið einu sinni
hingað. Þau eru meira fyrir löndin í
suðri, með kúltúr og blómlegum
gróðri.“
Ætlarðu að búa hér alla ævi?
„Já, já. Ég er komin heim. Ég var
aldrei heima í Sviss. Þar fann ég mig
ekki alveg,“ segir hún en þess má
geta að Rebekka talar afar góða ís-
lensku.
Rebekka er sjálfri sér nóg en seg-
ist eiga góða vini á Akureyri og get-
ur sótt þangað í menningu og listir.
„Það eina sem ég sakna er árstíða-
bundinn matur og meira úrval af
fersku grænmeti.“
Rebekka hefur ekki heimsótt
Sviss núna í tvö ár, en Covid kom í
veg fyrir ferð þangað um páskana.
„Ég vildi ekki fara í sumar. Sum-
arið hér er svo stutt og ég vil nota
það til að fara í göngur,“ segir hún
og segir Mælifell hjá Mýrdalsjökli
vera uppáhaldsstað sinn á Íslandi.
Að teikna er hugleiðsla
Þegar Rebekka á lausa stund sinnir
hún myndlistinni. Hún teiknar bæði
stórar og litlar myndir og leitar mik-
ið í náttúruna eftir innblæstri.
„Ég teikna mest með kúlupenna.
Þegar ég er að ganga í náttúrunni
tek ég myndir og nota þær svo sem
fyrirmynd. Ég vinn myndirnar í
vinnustofunni,“ segir Rebekka en
hægt er að skoða myndir hennar á
rebekkakuehnis.ch.
„Að teikna er svolítið eins og hug-
leiðsla; ég fer þá aftur inn í náttúr-
una þar sem ég var að ganga,“ segir
hún og nefnir að hún hafi haft áform
um sýningu á Akureyri, en að nú sé
allt í óvissu vegna Covid.
Rebekka vinnur eingöngu í svart-
hvítu og eru myndir hennar gjarnan
unnar þannig að hún notar línur til
að skapa mörg lög, hreyfingu og
dýpt.
„Ég byrjaði með þetta viðfangs-
efni vegna þess að mér fannst nátt-
úran í Sviss svo hreyfingarlaus og
stöðug; þar eru stór gömul fjöll. En
þegar ég kom til Íslands fannst mér
allt í náttúrunni einhvern veginn
meira lifandi; á vissan hátt sé ég
jafnvel steinana hreyfa sig.“
Morgunblaðið/Ásdís
Þegar kvölda tekur er húsið eins turn í ævintýrabók.
Húsið stendur í brekku og er fallegt útsýni yfir fjörðinn.
Listakonan notar kúlupenna til að skapa fallegar myndir en myndefnið er
íslensk náttúra. Rebekka veit fátt betra en að ganga um landið, ein með tjald.
Rebekka er með nokkrar hænur sem gefa henni egg í búið.
Stofan er aðeins nokkrir
fermetrar en afar hlýleg.