Vinnan - 01.05.1945, Síða 20

Heimsráðstefnan krefst þess, að allar þjóðfélags-
tryggingar verði undir eftirliti og stjórn verkalýðssam-
takanna.
19. gr. Að lokum vill Heimsráðstefnan setja fram
eftirfarandi lágmarkskröfur fyrir hönd alls verkalýðs:
(a) Vinnandi fólk hafi óskoraðan rétt til að stofna
verkalýðsfélög og starfa í þeim og gera sameigin-
lega vinnusamninga.
(b) Verkafólk skal hafa rétt til að mynda samvinnu-
félög og önnur slík hjálparsamt'ök.
(c) Verkafólk skal hafa málfrelsi, prentfrelsi, funda-
frelsi og óskoraðan rétt til að mynda pólitísk og
trúarleg samtök.
(d) Allt pólitískt, fjárhagslegt eða félagslegt misrétti
af kynþátta- eða trúarlegum ástæðum verður að
hverfa.
Sömu laun fyrir sömu vinnu.
Réttur æskulýðsins í framleiðslunni verði tryggður.
(e) Ollum sé tryggður jafn réttur til menntunar.
(f) Atvinna handa öllum, sem vilja vinna, með við-
unandi skilyrðum.
(g) Fullkomnar þjóðfélagstryggingar, er tryggi hverj-
urn þjóðfélagsþegni fjárhagslega og félagslega af-
komu.
Eg hef hér að frarnan tilfært nokkrar af samþykkt-
um fyrri hluta Heimsráðstefnunnar, sem snerta allt
vinnandi fólk, en sökum rúmleysis verð ég að sleppa
að segja frá öðrurn engu ómerkari samþykktum.
Síðari hlutinn hófst svo mánudaginn 12. febr. með
framsöguræðu Sidney Hillmann hins glæsilega vara-
forseta C. I. 0. í Bandaríkjunum, urn framtíðarskipu-
lag alþjóðasamtaka verkalýðsins. Sýndi hann fram á
í mjög snjallri ræðu, hver höfuðnauðsyn það væri, ef
nokkur von ætti að vera til þess að samþ. Heimsráð-
stefnunnar næðu fram að ganga, að virkt alþjóðasam-
band væri stofnað nú þegar. Samband, sem gætti hins
fullkomnasta lýðræðis í stjórn sinni, jafnhliða við-
bragðsflýti og valdi til skjótra aðgerða. Taldi hann
I. F. T. U. (International Federation of Trade Union’s),
sem að vísu væri enn til, á pappírnum, hafa sýnt sig
alls ófært að uppfylla þær kröfur, er verkalýðsstéttin
nú, hlyti að gera til slíks sambands. Sem dæmi um
þann hugsunarhátt, sem ríkjandi væri í I. F. T. U. benti
hann á að eitt stærsta sambandsfélag þess A. F. L.
(American Federation of Labor), væri svo blindað af
smáborgaralegum hugsunarhætti og Sovétfjandskap, að
það væri ekki þátttakandi í þessari Heimsráðstefnu.
Slíkan hugsunarhátt taldi hann ekki sigurvænlegan í
þeim hörðu átökum er fram undan væru.
Fyrir hönd C. I. 0. (Congress of Industrial Organi-
sations) lagði hann fram eftirfarandi tillögur:
1. Að þessi Heimsráðstefna stofni nýtt alþjóðasam-
band og leiti svo fljótt sem unnt er staðfestingar allra
þeirra samtaka, er hér eiga fulltrúa.
2. Að Heimsráðstefnan kjósi nefnd í sem fyllstu sam-
ræmi við samsetningu þessara ráðstefnu. Þessi nefnd
aflar samþykkis allra landssamtaka, og að því fengnu
starfar hún sem bráðabirgðastjórn hins nýja alþjóða-
sambands.
3. Að þessi nefnd öll eða undirnefndir, er hún kann
að kjósa, hafi vald til:
(a) Að gera þær ráðstafanir er nauðsynlegar eru til
framkvæmda þeirra ályktana, er þessi ráðstefna
gerir.
(b) Að hefja undirbúning og boða til endanlegs stofn-
þings hins nýja alþjóðasambands.
(c) Að undirbúa frumvarp að lögum fyrir alþjóða-
74
VINNAN