Blik - 01.04.1953, Qupperneq 55

B L I K
I LIÐSKÖNNUN
Lengi hafði ég hlakkað til að
Iieimsækja nemendur Gagn-
fræðaskólans í nýju bygging-
unni og framkvæma þar hina
árlegu liðskönnun mína.
Litla Gunna, vinkona mín,
hafði eitt sinn rekið nefið inn
um gættir þar, meðan á ræst-
ingu stóð, til þess að fá efni í
sögu með næsta kaffibolla. Hún
lýsti síðan þessu öllu fyrir mér.
Fyrst var gangur mílu langur,
svo var gangur ógerður, og í
hinum endanum var líka gang-
ur, mjór og langur og inn af
jrann dag í dag. Og skyldi eitt-
hvert ykkar koma þangað, þurf-
ið }:>ið ekki annað en ganga inn
um dyrnar og bera kveðju mínti
og hans Þorsteins, og þá fáið
Jrið að sjá með ykkar eigin aug-
um, að ég hefi ekki logið einu
einasta orði.
Þegar ég sagði honum gamla
Skóla-Knúti frá þessu atviki,
sagði hann, að þetta væri sam-
kvæmt biblíunni, því að þar
stæði, að það skyldi koma fram
í þriðja og fjórða lið, og Ingi-
björg litla var einmitt þriðji
liðurinn.
honum var annar gangur. Svona
lýsti hún því. Nú, var þá bygg-
ingin aðeins gangur og ekkert
nema gangur?,Nei, hurðir vbru
þar einnig, sagði hún, og hinu-
megin við hurðirnar voru skons-
ur með borðum og stólum og
svörtu málverki á einum veggn-
um. Þá sá hún einnig myndir
af einhverju fólki, sem hún hélt
helzt, að aldrei hefði verið ann-
að en höfuðið og bringan. Hott-
entottar frá miðöldum, lét hún
sér til hugar koma, því að þeir
höfðu aldrei verið eins og ann-
að fólk, það vissi hún Litla
Gunna; það hafði hún lesið á
prenti, sagði hún.
Eg hugsaði mér að leita lags
og gægjast inn um gættirnar,
þegar vel stæði á og lítið bæri á.
Langleggjaður maður í 3. bekk,
dökkhærður, var á verði fyrir
mig.
Nokkru fyrir páska lét ég
svo verða af því að arka suður
í skóla. Þetta er rétt steinsnar
frá Brekanum, þar sem ég bý.
Eg fór hulduhöfði, eins og
ég er vön, því að ég óska að
dyljast, svo að bæjarblöðin nái
ekki í skottið á mér.