Börn og menning - 01.09.1999, Síða 37

BÖRN OG mENN|NG
er það einmitt okkar Akkilesarhæll. Við hugsum bara
allt heima í stofu.
Aöalsteinn: Við höfum svosem gert veikburða
tilraunir til að markaðssetja okkur á Norðurlöndum og
gengið vel en vandamálið er fjarlægðin og hve dýrt er að
ferðast á milli.
Anna Pálína: Við höfiim í raun og veru aldrei farið
út í það að markaðssetja okkur af heilum hug.
Kannski af því þið hafið í svo mörgu öðru að
snúast?
Er ekki krefjandi að vera hjón og vinna svona
mikið saman?
Aðalsteinn og Anna Pálína: Alveg rosalega —
segja þau og skella upp úr.
Aðalsteinn: Ég hef komist að því að ef samvera
okkar er reiknuð út stærðffæðilega þá erum við búin að
eyða jafn miklum tíma saman og hjón sem hafa verið
gift í um 30 ár. Við eyðum auðvitað ótrúlega miklum
tíma saman. Við höfum gert tilraunir til að vinna í sitt
hvoru lagi og gerum það en „þvælumst“ þó yfirleitt
svolítið inn í verkefni hvort annars.
Anna Pálína: Já og svo erum við náttúrlega bara
hjón á Laufásveginum með þrjú börn og erum að reka
heimili.
„Þvælist“þú inn í bækur Aðalsteins?
Ég heyri að þið eruð ekki á leiðinni til Hollywood!
Aðalsteinn: Það var hins vegar sagt
við okkur í fyrra í barnamenningarhúsi í
Danmörku að Berrössuð á tánum myndi
örugglega slá í gegn í Ameríku. Svo
hver veit... En auðvitað er það næst hjarta
okkar að gera eitthvað sem skiptir máli í
heimalandinu. Mér finnst það númer eitt
aðblómgast hér svo má senda afleggjara
hingað og þangað ef vill.
Anna Pálína: í svona skapandi
störfum kemur alltaf að því að maður er
búinn að fylgja einhverju úr hlaði og nú
erum við til dæmis að hugsa um nýja
barnaplötu.
Má nokkuð segja frá henni?
Aðalsteinn: Ég er mjög lítið fyrir að
tala um eitthvað sem er ekki tilbúið því
þetta getur allt breyst í meðforum...
Anna Pálína:Við getum kannski sagt að hugmyndin
heiti „Það var einu sinni kerling“.
Mér dettur strax í hug teskeiðakerlingin...
Aöalsteinn og Anna Pálína: Þá ertu á villigötum!
Margir halda að
það sé
einfaldara að
semja fyrir börn
en í raun og veru
er það kannski
miklu flóknara.
Það einfalda er
nefnilega svo
flókið.
Anna Pálína: Já, ég les handritin að barnabókunum
hans yfir og segi mitt álit og hann gefur mér oft ráð með
útvarpsdagskrárgerðina.
Aðalsteinn: Þannig erum við í rauninni
alltaf að „spila saman“. Það er sjaldgæft
að við gerum eitthvað sem annað okkar á
ekki einhvern þátt í.
Gætuð þið hugsað ykkar að búa til
poppað efni fyrir unglinga? „Það var
einu sinnipottþétt kerling“?
Anna Pálína: Viðmyndum aldrei setjast
niður og ákveða að við ætluðum að búa til
popp. En hins vegar gæti sú staða alveg
komið upp að poppið hæfði einfaldlega
því efni sem við erum með í það skiptið.
Textinn er alltaf í fyrsta sæti og síðan eru
tónlistarstefnurnar í bakgrunninum eins
og kryddhilla. Við höfum svolítið notað
djasskryddbaukinn en það er fullt af
öðrum áhugaverðum baukum til.
Við eigum kannski von á poppi þegar krakkarnir
ykkar eldast?
Aðalsteinn: Kannski förum við bara að syngja á
ensku...
Aðalsteinn: Við horfum fram á veginn og meiningin
hjá okkur er að smíða nýja dagskrá og nýja plötu.
Við viljum helst ekki endurtaka okkur.
Anna Pálína: Annars hefur öll okkar samvinna
gerst einhvern veginn óvart.
Aðalsteinn: Við spilum bara og spinnum okkur
áfram.
Anna Pálína: Það er óumdeilanlegt að börnin okkar
hafa haft mikil áhrif á það sem við erum að gera og það
er spennandi að vita hvað gerist núna því við erum með
einn tveggja ára og þannig gætum við endurtekið leikinn
fyrir leikskólana og svo erum við með einn sem er að
sigla inn í unglingaskeiðið — kannski gerum við hvort
tveggja í senn.
35