Börn og menning - 01.04.2014, Blaðsíða 11
Að halda (við breytta tlma
11
mínútur. Þættirnir eru ekki sýndir í sjónvarpi
en mynda þó heild sem síðan er sýnd i
bíóhúsum í vetrarlok, en þættirnir hefjast
að hausti. Stian er annar leikstjóri þáttanna
auk þess sem hann skrifar handrit og sinnir
öðrum verkefnum sem tengjast þáttunum.
Þessir vefþættir eru, líkt og Supernytt, tilraun
forráðamanna Norska sjónvarpsins til að laga
sjónvarpsstöðina að breyttum tímum. „Jenter
eru leiknir þættir þar sem allt kapp er
lagt á að efnið virðist eins raunverulegt
og kostur er og sýni raunsæja mynd af
lífi unglingsstúlkna í Noregi. Á sama
tíma þarf sagan að vera nægilega
dramatísk og viðburðarík til að gera hana
spennandi. Á vefsvæði þáttarins er þó
skýrt tekið fram að þættirnir séu leiknir
og nöfnum leikaranna er haldið leyndum
til að vernda einkalíf þeirra, þar sem
þættirnir eru afskaplega vinsælir, einkum
þó hjá stelpum. Framsetning sögunnar,
sem er í formi stuttra myndbanda og
bloggfærslna, virkar mjög vel og þar
sem enginn veit nákvæmlega hvenær
eitthvað gerist næst fylgjast áhorfendur
mjög vel með vef þáttarins. Þegar ný
bloggfærsla eða nýtt myndband er
sett inn geta aðdáendur tjáð sig um
framvinduna með því að senda inn
athugasemdir við færsluna, sem gefur þá
tilfinningu að áhorfandinn eigi í einhvers
konar tengslum við sögupersónurnar
jafnvel þótt hann eða hún fái aldrei nein
svör til baka."
Þættirnir ná sem fyrr segir mjög vel til
stelpna en ekkert sambærilegt er í boði sem
er sérstaklega ætlað strákum. Stian segir að
gerð hafi verið tilraun með að gera svipaða
vefþætti þar sem strákar eru í aðalhlutverki
en þeir hafi ekki náð vinsældum eða áhorfi
á borð við Jenter. Hann bendir á rannsóknir
sem sýna að strákar hætti að fylgjast með
leiknu sjónvarpsefni um tíu ára aldur, hafi
ekki eins mikinn áhuga á framvindu og noti
samfélagsmiðla á annan hátt en stelpur. Þeir
hafi þó sumir áhuga á að kynna sér heim
stelpnanna.
„Jenter er þáttur fyrir stelpur og
meirihluti aðdáendanna er stelpur. Við
finnum þó fyrir þvi að það eru til strákar
sem fylgjast með þáttunum þar sem
þeir eru forvitnir um heim stelpnanna.
En aðspurðir þora strákarnir oft ekki að
viðurkenna að þeir horfi á þættina."
Sjónvarp í símanum
Stian Presthus segir að á síðustu tveimur
árum hafi áhorfstölur sýnt að langflest börn
horfi nú á efni frá NRK Super í snjallsímum
og á spjaldtölvum í gegnum vefinn.
„Þetta er í samræmi við breytingar á
áhorfsvenjum fullorðinna alls staðar í
heiminum. Á mjög stuttum tíma hefur
það breyst mikið hvernig við horfum á
sjónvarp. Við þjónum nú áhorfendum
sem eru vanir því að horfa þegar þeim
hentar og sitja ekki lengur við skjáinn
til að sjá hvað er næst á dagskrá. Nú
orðið kunna flest tveggja ára börn að
smella á takka eða renna fingrinum
eftir skjánum til að velja það sem þau
vilja sjá og hafna að sama skapi því sem
ekki vekur áhuga þeirra. Það hefur þó
enn ekki breyst að fjölskyldur virðast
velja það að eiga gæðastund saman yfir
dagskrársettu efni I sjónvarpi fram yfir
ýmsa aðra afþreyingu."
Stian telur nauðsynlegt að sjónvarpsstöðvar
og fjölmiðlar fylgist mjög vel með
tækninýjungum og lagi eigin fjölmiðlun að
breyttu umhverfi.
„Ég tel það mikilvægt að við aðlögumst
og fylgjum tæknibreytingunum frekar
en að loka augum og eyrum. Lykilatriðið
er að búa til reglur og venjur og kenna
góða umgengni við tæknina í kringum
okkur. Heilmikil áskorun felst íþví að búa
til gott afþreyingarefni, þar sem það er
orðið mun auðveldara fyrir áhorfendur
að velja og hafna. Þótt það sé erfitt að
keppa við barnaefni sem stóru erlendu
fjölmiðlafyrirtækin framleiða má ekki
gleyma því að það er mikilvægt að fylgja
börnunum, vera með þeim og flytja
þeim efni úr þeirra eigin umhverfi sem
höfðar til þeirra. Takturinn í framleiðslu
barnaefnis er allt annar en hann var fyrir
20 árum; börnin í dag þroskast hraðar
og þau hugsa hraðar, og við á smærri
málsvæðum verðum að gera allt sem við
getum til að halda í við þessa þróun."