Dagblaðið Vísir - DV - 12.03.2021, Síða 30
Blessuð. Ég er að velta fyrir mér hvort það gæti kannski verið að
ég sé ekki að fá fullnægingu,
eða hvort fullnægingarnar
sem ég fæ séu ekki eðlilegar.
Ég er sem sagt kona, best að
taka það fram, en þegar ég
fæ það, eða þegar ég held
að ég sé að fá það, þá finnst
mér eins og ég sé að kom-
ast upp á einhverja hæð og
svo næ ég takmarkinu og
fæ svona smá samdrátt og
alveg góða tilfinningu en
svo er það bara búið. Bara
svona 1-2 sekúndur eða svo.
Líður alveg ágætlega eftir
á en þetta er ekkert svona
„earthshattering“ eins og
margar konur lýsa. Finnst
allir lýsa fullnægingum
kvenna sem einhverju ótrú-
legu dæmi þar sem maður
liggur alveg í einhverjum
spasma í fleiri mínútur. En
ég get bara staðið upp strax
og fengið mér kaffi, sallaró-
leg. Er eitthvað að mér og er
þetta eitthvað sem ég ætti
að leita til læknis við?
Fróaðu þér!
Sælar! Gvuðminngóður hvað
það er gaman að fá fullnæg
ingu! Losunin, gleðin, af
slöpp unin!
Áttu erfitt með svefn? Fró
aðu þér.
Ertu stressuð? Fróaðu þér.
Ertu pirruð? Fróaðu þér.
Vantar þig útrás? Fróaðu
þér.
Leiðist þér? Fróaðu þér.
Gleymdirðu kinnalit og
vilt fá smá roða í kinnarnar?
Fróaðu þér.
Sjálfsfróun er ein vellukk
aðasta leið líkamans til að
láta okkur líða betur, sofa
betur, róa taugakerfið, fá
útrás, breiða roða yfir kinn
arnar og setja smá blik í
auga. Og við fróum okkur til
að fá fullnægingu. Það er þó
ekki svo að allt sé ónýtt ef
maður fær ekki fullnægingu
þó það sé vissulega skemmti
legra að hafa hana með. Það
er enginn heilagur mæli
kvarði á fullnægingar og
þú í raun býrð til þinn eigin
fullnægingarupplifunarkv
arða. Ekki svo ólíkt Rich
terskalanum! En nú erum
við kannski að flækja hlut
ina því þínar fullnægingar
teljast (í þínum huga) ekki
til jarðaskjálfta skalans al
ræmda.
Það má líkja þessu við alla
aðra huglæga upplifun –
hvers er það að dæma eigin
fullnægingar sem betri eða
síðri en fullnægingar ann
arra? Þegar við lýsum upp
lifun þá erum við háð tungu
málinu sem við notum og
myndmálið kemur oftar en
ekki frá kvikmyndum, til
dæmis, og þar gildir reglan
því dramatískara, því betra!
Það er töluvert skemmti
legra að hlusta á frásögn af
trylltri fullnægingu frekar
en kaffifullnægingu þó þær
gætu tæknilega séð verið ná
kvæmlega eins ef þær væru
báðar mældar lífeðlislega og
bornar saman.
Samanburður gagnast lítið
En hafðu í huga að saman
burður gagnast þér lítið sem
ekkert. Það er bara þann
ig. Upplifanir annarra eru
þeirra og þín upplifun er
þín eigin – endurhugsum og
endurhönnum!
Þér er nefnilega frjálst að
prófa þig áfram með full
nægingarnar þínar og ef þig
langar að þær séu magnaðar,
þá er um að gera að æfa sig!
Hversu langan tíma gefurðu
þér í fróunina? En í fantasí
una? Um hvað hugsaðirðu?
Hvernig fróarðu þér? Not
arðu sleipiefni? Titrara?
Ólíkar staðsetningar? Af
hverju fróarðu þér? Hversu
oft fróarðu þér? Hversu oft
leyfirðu þér að fróa þér?
Það getur verið gott að fara
í smá sjálfsskoðun og leyfa
sér að kanna fróunina. Mín
upplifun er sú að margar
konur forgangsraði eigin
unaði og sjálfsfróun ekki
sem hluta af heildstæðari
almennri vellíðan og því er
allt í lagi að staldra við þar
og velta því fyrir sér. Þetta
er kynlíf sem er hannað af
þér fyrir þig – þetta er oft
besta fullnægingin sem fólk
greinir frá því hún er bara
um þig fyrir þig. Þetta er
gjöf sem þú gefur sjálfri þér,
um að gera að leyfa sér til
raunastarfsemi og setja gleði
og smá dekur inn í hana.
Sleipiefni er skyldueign
Svo er það praktíska hliðin.
Oftar en ekki er fólk með
ákveðna fróunartækni, bæði
hraða og takt, sem það grípur
til því það er árangursríkast
og oftast fljótlegasta leiðin að
fullnægingunni. Við fróum
okkur jú til að fá fullnæg
ingu. Og ef þig langar að upp
lifa annað og meira, þá þarf
að æfa sig og prófa ólíkar
aðferðir og jafnvel staðsetn
ingu (ég er að hugsa um bað
herbergi vs svefnherbergi).
Það má líka splæsa í græjur
og prófa ólíka hluti þar. Þá
tek ég sérstaklega fram að
sleipiefni er skyldueign, óháð
því hvort þú blotnar náttúru
lega sjálf eða ekki.
Það má gefa sér góðan
tíma, virkja heilann og leyfa
sér að fara í gredduferðalag
fantasíuheimsins. Stundum
getur verið gott að kveikja
vel á heilanum áður en þú
byrjar að fróa þér, eða akk
úrat öfugt! Leyfðu þér að láta
píkuna kveikja á heilanum og
kynda upp fantasíurnar út
frá því.
Svo gleymist eitt.
Þú ert með píku. Ein full
næging getur verið eins og
lystauki í fimm rétta máltíð.
Þú ert kannski bara rétt að
byrja… Hefurðu prófað að
halda áfram að fróa þér eftir
fyrstu fullnæginguna?
Ef allt þetta klikkar – þá
kannski breytirðu því hvern
ig þú hugsar um og segir frá
fullnægingunni þinni, nú eða
þú hættir að bera þig saman
við „jarðskjálfta“ annarra og
bara samgleðst.
Hendir í eitt „En gaman
að heyra – til hamingju! Ég
elska að fá’ða!“ n
Við hvetjum lesendur til að senda
spurningar og vangaveltur sínar til
Siggu Daggar í tölvupósti á:
sigga@siggadogg.is
Spurningunum verður svo svarað
hér í Kynlífshorninu, að sjálfsögðu
nafnlaust og í fullum trúnaði.
Kynlífshornið
Sérfræðingur svarar
MYND/GETTY
ERU FULLNÆGINGARNAR
MÍNAR EÐLILEGAR?
Sigga Dögg kynfræðingur er landsmönnum
kunn en hún hefur um árabil rætt um kynlíf
á hispurslausan hátt. Kynlífshorn Siggu
Daggar leysir af Fjölskylduhorn Kristínar
Tómasdóttur tímabundið í DV, en Kristín er
upptekin við að fjölga mannkyninu. Sigga
Dögg svarar hér spurningu konu sem veltir
fyrir sér fullnægingum.
30 FÓKUS 12. MARS 2021 DV