Morgunblaðið - 14.01.2021, Blaðsíða 48
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 14. JANÚAR 2021
Ilmur er ný litalína Slippfélagsins
hönnuð í samstarfi við Sæju
innanhúshönnuð. Línan er innblásin
af jarðlitum, dempaðir tónar með
gulum og rauðum undirtónum.
Opið:
8-18 virka daga
10-14 laugardaga
slippfelagid.is
slippfelagid.is/ilmur
Hör Leir Truffla Börkur
Myrra Krydd Lyng
Kandís
Lakkrís
Innblástur
og nýir litir á
slippfelagid.is
Elínrós Líndal
elinros@mbl.is
Viktoría hefur undanfarið verið að
vinna að annarri þáttaröð af þátt-
unum Fyrir alla muni en hún sér
um þáttinn ásamt Sigurði Helga
Pálmasyni. Fyrsti þáttur fer í loft-
ið á sunnudag á RÚV.
Viktoría er með BA-gráðu í
mannfræði og var í diplómanámi
sem hún er að breyta í meistara-
próf í hagnýtri menningarmiðlun. Í
raun á hún einungis eftir lokaverk-
efnið sem hún vonast til að klára í
vor.
„Menntunin hefur nýst mér
þannig í starfi að maður lærir
ákveðnar aðferðir í námi en hins
vegar finnst mér maður læra mest
á að gera hlutina. Ég flutti ung að
heiman og hafði alltaf nóg að gera.
Ég var þess vegna alltaf í fullri
vinnu með námi af því mér fannst
svo gaman að gera allt en þegar ég
hugsa til baka þá hefði ég kannski
átt að slaka aðeins á í lífinu og ein-
beita mér að einu í einu. Ég hef
alltaf verið í reddingunum, skrifa
ritgerðir á síðustu stundu og læra
fáránlega mikið síðustu dagana
fyrir próf.“
Góð í því að gera marga hluti
Viktoría var með góðar einkunn-
ir í skóla.
„Þannig að það reddaðist nú en
ég hefði alveg verið til í að njóta
þess betur að læra og líka njóta
þessara ára betur. Þau koma ekki
aftur.“
Viktoría hefur allaf verið góð í
því sem hún hefur áhuga á.
„Ég var enginn draumanemandi
en reddaði mér yfirleitt, oft með
því að tala mig í gegnum hlutina.
Ég held að vegna þessa hafi ég
verið eftirminnilegur nemandi, því
ég lendi mjög oft í því að hitta
kennara sem muna eftir mér fyrir
ýmislegt annað en námsafrek
mín.“
Hvað ertu að fást við núna?
„Ég starfa við dagskrárgerð hjá
RÚV og hef verið bæði í útvarpi
og sjónvarpi. Síðasta árið var ég í
Landanum og að vinna að annarri
þáttaröð af Fyrir alla muni með
Sigga vini mínum. Fyrsti þáttur
fer einmitt í loftið núna á sunnu-
dag og ég er svo spennt að sjá
hvort fólk verði jafn ánægt og við
með þættina. Í hverjum þætti
skoðum við mun sem er sagður
tengjast einhverjum atburði eða
manneskju í Íslandssögunni. Það
er hreint ótrúlegt hvað getur legið
stór og mikil saga að baki hlut sem
virkar kannski ekki merkilegur í
byrjun. Það skemmtilegasta við að
gera þessa þætti er að maður er
alltaf að læra eitthvað nýtt og
komast að einhverju merkilegu. Ég
vona svo sannarlega að það skili
sér til áhorfenda.“
Er á því að menntun
sé margvísleg
Hvað er menntun í þínum huga?
„Menntun er svo margvísleg.
Hún færir okkur þekkingu en
menntun getur maður fengið svo
víða og ekkert endilega alltaf í
skóla. Hún getur verið allt í kring-
um okkur og satt best að segja hef
ég lært miklu meira utan skóla en
innan hans. Maður lærir á því að
spreyta sig á hlutunum. Auðvitað
er þetta ekki algilt en þetta er
yfirleitt ákveðið samspil, það er
gott að hafa góðan grunn úr skóla
en líka að þora að taka áhættu og
reyna að spreyta sig á því sem
maður vill gera.“
Gott að eiga von á barni á
tímum kórónuveirunnar
Hvað er það áhugaverðasta sem
þú lærðir á síðasta ári um lífið?
„Að lífið heldur áfram þó að
heimsfaraldur lami allan heiminn.
Þetta er ótrúlegt ár sem við vorum
að upplifa og ég bjóst aldrei við
því að lifa svona tíma. Það kennir
manni líka það að vera þakklátur
fyrir hvað við höfum það gott alla-
jafna og læra að meta litlu hlutina
sem þóttu sjálfsagðir fyrir kórónu-
veiruna. Sem dæmi að hitta vini og
ættingja.
Eða bara að fara grímulaus út í
búð!“
Er ákveðinn skóli að búa til
barn?
„Já það er það auðvitað á vissan
hátt. Það er nú heldur betur
kennsla í þolinmæði og svo er mað-
ur auðvitað nett ruglaður fyrstu
mánuðina með alls konar skrýtnar
matarlanganir og brjálæði. Þetta
er þriðja meðgangan mín, fyrsta
var fyrir 11 árum þannig að það er
talsverður munur á þeim. Ég velti
mér miklu minna upp úr þessu
núna en þá og líka fyrir tveimur
árum þegar ég var síðast ólétt. Ég
er bara þakklát fyrir að allt gangi
vel og vona að það haldist út með-
gönguna. Svo er þetta örugglega
besti tími í heimi til að vera ólétt-
ur, það má hvort eð er ekki gera
neitt skemmtilegt þannig að maður
er ekki að missa af neinu.“
Besta ráðið að
gera og æfa sig
Áttu ráð fyrir þá sem dreymir
um að fara í dagskárgerð í fram-
tíðinni?
„Að gera. Það veit enginn hvað
þú getur gert fyrr en þú lætur á
það reyna. Það tók mig smátíma
að uppgötva það. Mig langaði alltaf
að verða blaðamaður en var hrædd
við að stíga skrefið og var að bíða
eftir að einhver myndi kannski
uppgötva að ég væri góður blaða-
maður áður en ég lét á það reyna.
Það er enginn að fara að gera neitt
fyrir þig, ef þú ert með hugmyndir
sem þú telur vera góðar þá er bara
að koma þeim einhvern veginn í
framkvæmd og sjá hvert það leiðir
þig. Leita til fólks með reynslu og
sjá hvernig best er að gera hlutina.
Reynslan kemur ekki á einum degi
og þess vegna er mikilvægt að
prófa sig áfram. Það er orðið svo
auðvelt í dag með allri þessari
tækni að prófa mismunandi hluti
sjálfur. Sem dæmi að búa til hlað-
varp, heimildamyndir eða hvað það
er sem hugurinn stefnir að. Svo er
hagnýt menningarmiðlun líka snið-
ugt fag til að prófa þetta allt þótt
það hafi reyndar komið í öfugri röð
hjá mér en þar er hægt að taka
áfanga í þessu öllu, sem er mjög
lærdómsríkt.“
Hvað geta Íslendingar lært af
þáttunum þínum?
„Það er auðvitað misjafnt hverju
sinni eftir því hvað maður er að
fjalla um. Í Fyrir alla muni er heil-
mikill fróðleikur um merkilega at-
burði eða manneskjur í Íslandssög-
unni í hverjum þætti. Við Sigurður
Helgi Pálmason reynum að skoða
söguna á mannamáli þannig að það
höfði til sem flestra. Við lærðum
alla vega ótrúlega mikið af hverj-
um þætti og ég vona að áhorf-
endur geri það líka. Ég hvet alla
til að horfa!“
Lífið kennir manni alls konar hluti
Viktoría Hermannsdótt-
ir, dagskrárgerðarkona
á RÚV, er á því að allir
þurfi að stíga skrefið
sem þeir vilja taka. Það
sé enginn að fara að
gera neitt fyrir okkur og
lífið sé góður skóli líka.
Lætur ekkert stoppa sig
Viktoría Hermannsdóttir á
von á þriðja barninu sínu.