Morgunblaðið - 30.01.2021, Síða 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 30. JANÚAR 2021
✝ Þorsteinn Að-alsteinsson
fæddist 7. mars
1931 í Vindbelg.
Hann lést 6. júlí
2020. Foreldrar:
Guðrún Þor-
steinsdóttir, f.
5.5. 1892, d. 24.9.
1986, og Að-
alsteinn Jónsson,
f. 21.9. 1887, d.
29.1. 1970.
Útför hans fór fram frá
Reykjahlíðarkirkju 18. júlí
2020.
Sigurlína Helgadóttir fædd-
ist 4. september 1933 á Geiteyj-
arströnd. Hún lést 12.1. 2021.
Foreldrar: Helgi Þorsteinsson,
f. 15.9. 1889, d. 16.2. 1978, og
Sigríður Ásmundsdóttir, f.
25.9. 1896, d. 27.5. 1985.
Börn Þorsteins og Sigurlínu
eru: Helgi Aðalsteinn, f. 17.6.
1962, Guðrún Sigríður, f. 16.10.
1963, og Karl Sigþór, f. 21.2.
1969.
Útför Sigurlínu fer fram frá
Reykjahlíðarkirkju í dag, 30.
janúar 2021, klukkan 14.
Sunnangolan leikur hlý í frjálsum
fjallareit,
fuglarnir og vorið koma heim í
Mývatnssveit.
Vakinn upp með sólarkossi brosir
lítill bær,
brumið vex á greinunum og lyng í
móa grær.
Vökunætur rökkurlausar verma huga
manns,
vindurinn og glettin bára stíga léttan
dans.
Yfir færist sumarlognið, allt er kyrrt
og hljótt,
undarlegt er Hverfellið í vorsins
björtu nótt.
(HA)
Mig langar til að minnast
hjónanna á Geiteyjarströnd –
þeirra Steina og Línu. Ég
kynntist þeim mest eftir að ég
vann með tveimur börnum
þeirra árin 1992 og ’93 í Höfða.
Þar vorum við þrjú í sumar-
vinnu við margs konar verk-
efni. Árið 1959 er ég starfaði í
verslun KÞ í Reykjahlíð tók ég
eftir því að Willys-jeppinn hans
Steina í Belg var mikið á ferð-
inni. Bíllinn var blár og hvítur,
Þ-27, og sást því vel á veginum.
Margar ferðir fór Steini suður í
Strönd og í bakaleið kom hann
við í búðinni til að versla og lá
þá vel á honum.
En Lína var líka brosmild
stúlka og ákaflega hlýleg í allri
framkomu. Þau byggðu sér fal-
legt íbúðarhús á Strönd og
einnig útihús og allt var málað í
stíl og umgengni öll til fyr-
irmyndar. Í kringum húsið var
stór blóma- og trjágarður þar
sem Lína undi sér vel við um-
hirðu blóma og runna en austan
við lóðina ræktaði hún trjálund
sem veitti skjól í austanáttinni.
Börnin þeirra þrjú, þau
Helgi Steinn, Gunna Sigga og
Kalli, hafa erft þessa snyrti-
mennsku foreldra sinna.
Þegar ég varð heimagangur
á Strönd tók ég eftir því hvað
þessi hjón voru samhent. Oft
var kátt á hjalla við eldhús-
borðið þar sem Lína bar fram
kaffi og kökur og ávallt margt
skrafað. Þau voru hafsjór af
fróðleik og kunnu margar
skemmtilegar sögur af gömlum
Mývetningum. Steini safnaði
kvæðum og vísum og kunni
heilu bragina eftir skáldmælta
sveitunga okkar. Einnig voru
þjóðmálin rædd og krufin til
mergjar.
Þau voru bæði fædd í Mý-
vatnssveit og ólu hér allan sinn
aldur. Enda voru þau miklir
unnendur náttúrunnar og báru
virðingu fyrir henni og öllu sem
lífsanda dregur.
Lína var ein af fyrstu leið-
sögumönnum ferðafólks sem
sóttu Dimmuborgir heim. En
hún og Inga systir hennar voru
bara börn þegar þær voru
beðnar að fylgja útlendingum í
borgirnar. Oft fóru þær 2-3
ferðir sama daginn með smá-
hópa í þessar ferðir. En það
gat verið þreytandi fyrir ungar
stúlkur að ganga um borgirnar
og sýna helstu kennileiti, s.s.
kirkjuna, Valsbjargið og Gat-
klettinn. Þá voru ekki komnir
þar neinir göngustígar, bara
kindagötur.
Það er dálítið sérstakt fyrir
systkinin á Strönd að þau
fengu hvorki að kveðja pabba
sinn né mömmu hinstu kveðju.
Í gegnum árin hef ég notið
vináttu þeirra hjóna og fjöl-
skyldu þeirra og vil ég þakka
alla þá góðvild sem ég hef notið
frá þeirra hendi. Tryggari vini
er vart hægt að eignast.
Börnum þeirra sendi ég mín-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
Megi guðsblessun varðveita
minningu þeirra hjóna, Steina
og Línu á Strönd.
Sólveig Illugadóttir.
Sigurlína Helga-
dóttir og Þorsteinn
Aðalsteinsson✝ Ágústa AnnaValdimars-
dóttir fæddist í
Reykjavík 19. des-
ember 1931. Hún
lést á hjúkrunar-
deild Seljahlíðar 8.
janúar 2021.
Foreldrar henn-
ar voru Valdimar
Anton Valdimars-
son, f. 15. febrúar
1906, d. 28. júlí
1979, og Anna Þórarinsdóttir, f.
8. júlí 1905, d. 16. janúar 1995.
Systkini Ágústu eru Jóna, f.
1934, Valgerður, f. 1936, d,
2014, Ásgeir, f. 1938, Gísli, f.
1940, Valdimar, f. 1943, Kristín
Þóra, f. 1944, d. 2020, og Að-
alsteinn, f. 1946. Fyrri eig-
inmaður Ágústu var Árni Theó-
dórsson, f. 1927, d. 2014, þau
skildu. Synir þeirra eru Þórður,
f. 26. mars 1950, Hinrik Ingi, f.
11. nóvember 1951, og Sigurður
Þórarinn, f. 8. nóvember 1952.
Seinni maður Ágústu var Stein-
dór Guðmundsson, f. 29. sept-
ember 1921, d. 10. nóvember
1993. Börn þeirra
eru Þórir, f. 10. júní
1955, Anna Bryn-
hildur, f. 27. febr-
úar 1959, og Stein-
gerður, f. 11. sept-
ember 1962.
Afkomendur
Ágústu eru 60. Lífs-
félagi Ágústu frá
1996 var Guðmund-
ur Guðnason, f. 24.
janúar 1931, d. 10.
janúar 2017.
Ágústa fluttist sem ráðskona
til Steindórs að Stóra-Hofi í
Gnúpverjahreppi 1953 með þrjá
unga drengi sína en þau giftust
síðan 1955 og stunduðu búskap
til ársins 1959. Ágústa flutti
ásamt Steindóri og börnunum til
Stokkseyrar 1959. Bjuggu þau
þar til 1982 og starfaði hún við
fiskvinnslu og í þvottahúsinu á
Litla-Hrauni. Frá árinu 1982 bjó
Ágústa í Reykjavík og starfaði
við verslunarstörf.
Útför Ágústu Önnu fór fram
frá Grafarvogskirkju 25. janúar
2021 í kyrrþey að ósk hennar.
Minningarnar um mömmu eru
svo ótal margar, allar eru þær
góðar og þær ylja á köldum vetr-
ardögum, ylurinn af þeim minnir
á gömlu góðu dagana á Stokks-
eyri. Það er frost sem bítur í
kinnar þegar gengið er heim eftir
skóladaginn í Stokkseyrarskóla,
tilhlökkunin er mikil því skaut-
arnir bíða og nú eins og svo oft
áður á að renna sér eftir Löngu-
dælu með öllum hinum krökkun-
um, það er frí í vinnunni hjá
mömmu í dag, hún situr með bak-
ið við miðstöðvarofninn og saum-
ar út, það er fallegt veggteppi í
vinnslu núna, handverkið hennar
mömmu er svo fallegt eins og allt
annað sem hún tekur sér fyrir
hendur. Mamma bíður mér
normalbrauð með osti og heitt
kakó, fátt er betra á þessum
kalda degi, ég klára þessar kræs-
ingar og reima á mig skautana og
lofa að vera ekki of lengi því
heimanámið bíður. Mamma var
mikill dugnaðarforkur, já það má
segja að hún hafi aldrei slegið
slöku við, að ala upp 6 börn, halda
heimilinu gangandi og vinna ýmis
störf utan heimilis hefur þurft að
skipuleggja en það vafðist ekkert
fyrir henni, pabbi var jú mjög lið-
tækur heima. Mamma og pabbi
voru góðar fyrirmyndir fyrir okk-
ur börnin og hlýrra heimili er
ekki hægt að hugsa sér. Mamma
hafði gaman af því að ferðast um
landið og voru þau pabbi dugleg
að fara í ferðalög með verkalýðs-
félaginu á Stokkseyri, þau voru
líka mjög dugleg að skreppa í
tjaldferðalög og á ég margar
skemmtilegar minningar úr slík-
um ferðum. Ferðir til annarra
landa voru svo nokkrar á seinni
hluta ævinnar, sumarhús í Hol-
landi, rútuferðir með Bændaferð-
um, heimsóknir til Þóris til Sví-
þjóðar ásamt mörgum ferðum til
Kanaríeyja og var ég svo heppin
að fá að njóta ferðalaga erlendis
líka með henni. Mamma ferðaðist
heilmikið með pabba en hann féll
frá 1993 eftir veikindi sem höfðu
hrjáð hann í nokkurn tíma.
Mamma var svo heppin nokkrum
árum seinna að hún eignaðist lífs-
félaga sem var mikill gæðamaður
og okkur fjölskyldunni þótti ein-
staklega vænt um, Guðmundur
afi eins og synir mínir kölluðu
hann var mjög fróður um landið
og ferðuðust þau mikið saman
innanlands svo og mikið erlendis
líka. Við mamma vorum alltaf
frekar samrýmdar og góðar vin-
konur enda gladdist hún mikið
þegar ég eignaðist líka minn lífs-
félaga eftir makamissi, mamma
vildi fyrst og fremst að okkur liði
öllum vel. Við systur ásamt
mömmu höfðum reglulega
mæðgnadaga og gerðum okkur
þá einhvern dagamun og beið
mamma alltaf eftir næsta
mæðgnadegi um leið og ég keyrði
hana heim að einum slíkum lokn-
um, já við vorum nánar og fyrir
það er ég svo ótrúlega þakklát.
Synir mínir minnast ömmu með
miklum hlýhug, amma var þeim
svo góð og eins og þeir sögðu oft
þegar þeir voru litlir, hún amma
er svo góð skemmtileg kona,
heimsóknir í Orrahólana voru
mjög margar og skemmtilegar.
Blessuð sé minning þín, elsku
mamma, minningin um góða
konu lifir með okkur.
Dáðrík gæðakona í dagsins stóru
önnum,
dýrust var þín gleði í fórn og móðurást.
Þú varst ein af ættjarðar óskadætrum
sönnum,
er aldrei köllun sinni í lífi og starfi
brást.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Steingerður Steindórsdóttir.
Látin er mágkona mín og syst-
ir Ágústa Anna Valdimarsdóttir,
oftast nefnd Gústa. Hún var fædd
19. desember 1931 og hefði orðið
níræð á þessu ári. Gústa var elst
átta systkina.
Við vorum góðir vinir, hitt-
umst oft og spjölluðum saman yf-
ir kaffibolla. Ekki skemmdi fyrir
þegar Valla systir bættist í
systrahópinn, því hún var ætíð
hress og kát. Því miður misstum
við hana alltof fljótt yfir móðuna
miklu.
Spjallið yfir kaffibollanum var
um daginn og veginn og nýjustu
fréttir úr þjóðfélaginu.
Það sem stóð upp úr í spjallinu
var ógleymanleg ferð sem við
systurnar þrjár fórum saman í
árið 1989 og flugum til Kaliforn-
íu, með viðkomu í New York. Við
heimsóttum dóttur okkar hjóna,
Önnu Lilju, og hennar mann. Þar
dvöldum við á heimili þeirra í
þrjár vikur í vellystingum. Þetta
kemur upp í hugann þegar við
kveðjum Gústu og þökkum við
henni elskulega vináttu á langri
ævi. Einnig þökkum við henni
störf hennar í verslun okkar
hjóna, Hólagarði, sem hún innti
af trúmennsku og samviskusemi.
Við hjónin sendum börnum henn-
ar, barnabörnum og öðrum ást-
vinum samúðarkveðjur við fráfall
hennar.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Blessuð sé minning Ágústu
Valdimarsdóttur.
Gunnar og Jóna (Ninna).
Mig langar að minnast Gústu
frænku með nokkrum orðum. Í
minningunni hef ég alltaf þekkt
hana og hún á svo sannarlega
stað í hjarta mínu, hreinskiptin
og heiðarleg. Hún var eldri systir
mömmu minnar og ein besta vin-
kona hennar. Margar ferðir voru
farnar austur fyrir fjall að heim-
sækja Gústu, Steindór og fjöl-
skyldu á Eyrarlón og gott fyrir
mig sem barn og ungling að
dvelja hjá þeim á Stokkseyri því
stundum varð ég eftir hjá
Steinku frænku minni en við er-
um á svipuðum aldri og þakka ég
fyrir þær samverustundir.
Seinna fluttu þau til Reykjavíkur
og við Gústa unnum saman í
Hólagarði. Eftir að árin færðust
yfir hittumst við sjaldnar en samt
var oft glatt á hjalla hjá þeim
systrum í kaffi hjá mömmu og
var þá oft Valla heitin systir
þeirra með.
Um undra-geim, í himinveldi háu,
nú hverfur sól og kveður jarðarglaum;
á fegra landi gróa blómin bláu
í bjartri dögg við lífsins helgan straum.
(Benedikt Gröndal)
Ég sendi fjölskyldu og ástvin-
um Gústu mínar innilegustu sam-
úðarkveðjur.
Megi eilífðar sól á þig skína,
kærleikur umlykja og þitt innra
ljós þér lýsa áfram þinn veg.
Brynja Björk Gunnarsdóttir.
Ágústa Anna
Valdimarsdóttir
Elsku brósi
minn.
Ég veit ekki hvar
ég á að byrja, en
síðustu dagar hafa verið erfiðir
og sorglegir en líka fært mér
mikla gleði og þakklæti við að
hugsa um þann tíma sem ég fékk
að vera systir þín.
Þú varst 5 árum eldri en ég og
eins og oft hjá systkinum þá
hafðir þú oft gaman af að stríða
mér. En þú varst alltaf góður við
mig og tókst mig líka undir þinn
verndarvæng þegar ég þurfti á
því að halda og á ég þér svo mikið
að þakka. Við misstum ung móð-
ur okkar, ég var 16 ára, þú 20 ára
og yngri bræður okkar Árni Þór
og Haukur Sveinn voru bara 11
og 1 og hálfs árs. Þetta var bæði
erfiður tími en líka þroskandi en
verst þótti okkur að geta ekki
haldið hópinn saman en við
reyndum að hitta yngri bræður
okkar eins oft og við gátum og
höfum við alltaf haldið hópinn og
böndin bara styrkst á fullorðins-
Hermann A.
Kristjánsson
✝ Hermann A.Kristjánsson
fæddist 11. ágúst
1966. Hann lést 19.
janúar 2021.
Útför Hermanns
fór fram 27. janúar
2021.
árunum. Við tvö
bjuggum saman í
fjögur ár í íbúð
móður okkar eftir
að hún lést og tókst
þú á þig mikla
ábyrgð að halda
okkur heimili. Við
vorum ekki alltaf
sammála eins og
gengur og gerist en
þetta gekk allt sam-
an eins og í góðu
hjónabandi og við vorum bæði að
reyna að gera okkar besta. Ég
man hvað þú varst oft duglegur í
eldhúsinu og eldaðir handa okk-
ur kótelettur en þú elskaðir þær
ásamt mörgu öðru enda varstu
„gourmet“-maður. Við höfðum
bæði áhuga á íþróttum en við
deildum ekki sama áhuga á fót-
bolta og þú lifðir þig svo innilega
inn í alla leiki og tókst þátt á þín-
um forsendum og ég er viss um
að þú svitnaðir oft ekki minna en
leikmennirnir sem þú varst að
horfa á. Þegar Hörður kom inn í
líf mitt haustið 1987 tókst þú
honum vel frá fyrsta degi en last
honum líka lífsreglurnar hvað
varðar framkomu við systur þína
og fór hann greinilega alltaf eftir
þeim og erum við enn gift í dag,
kannski er það þér að þakka.
Stelpurnar okkar Harðar þær
Una Björk og Berta Rut eiga eft-
ir að sakna þess að hitta þig ekki
og knúsanna þinna þegar þú
kíktir við í kaffi.
Elsku brósi minn, hvað ég
vildi óska að þú hefðir fengið
lengri tíma með okkur fjölskyld-
unni, Hrönn þinni og öllum
krökkunum ykkar og ekki síst
Tristan Birti, afastráknum sem
fæddist í september, en þú hefðir
orðið frábær afi. Elsku brósi
minn, ég er svo þakklát fyrir að
hafa fengið að vera hjá þér á spít-
alanum eftir að þú veiktist
skyndilega nú í byrjun janúar og
þangað til yfir lauk og að fá að
halda í höndina á þér, strjúka þér
um ennið og segja þér að ég elsk-
aði þig því ég gerði það svo sann-
arlega. Nú er þinn tími kominn á
öðrum stað og ég veit að mamma
hefur tekið vel á móti þér og þú
mátt knúsa hana frá mér, Árna
Þór, Hauki og fjölskyldum okkar
en þið hafið eflaust um nóg að
tala þar sem þið eruð nú. Þú mátt
líka knúsa afa Hermann frá mér
og ef það eru bílar þar sem þið
eruð þá eruð þið eflaust að rúnta
um á Skoda núna.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
(Bubbi Morthens)
Hvíldu í friði og hafðu þökk
fyrir allt og allt.
Elísabet Kristjánsdóttir
(Ella systir).
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
SVEINN GUÐJÓNSSON,
Stekkjarvöllum, Staðarsveit,
lést á dvalarheimilinu Höfða, Akranesi,
fimmtudaginn 28. janúar.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju þriðjudaginn 9. febrúar kl. 13.
Vegna aðstæðna í þjóðfélaginu munu einungis nánustu
aðstandendur verða viðstaddir. Útförinni verður streymt frá vef
Akraneskirkju, www.akraneskirkja.is.
Ragnheiður Lilja Þorsteinsdóttir
Erla Björg Sveinsdóttir
Ævar Þór Sveinsson Margrét Sigríður Birgisdóttir
Ólöf Sveinsdóttir Ingólfur Aðalsteinsson
Fríða Sveinsdóttir Hjörleifur Guðmundsson
Þorvaldur Sveinsson Selma Sigurðardóttir
Þórdís Sveinsdóttir Dagbjartur Vilhjálmsson
barnabörn og barnabarnabörn