Morgunblaðið - 02.02.2021, Blaðsíða 15

MINNINGAR 15
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 2. FEBRÚAR 2021
✝ Pétur JúlíusBlöndal fæddist
16. nóvember 1925 í
Glaumbæ í Langa-
dal í A-Húnavatns-
sýslu. Hann lést 19.
janúar 2021. For-
eldrar: Kristófer
Remegíus Péturs-
son bóndi í
Glaumbæ og Jens-
ína Ingibjörg Ant-
onsdóttir frá Seyð-
isfirði. Systkini Péturs voru
Ingibjörg, f. 1923, d. 2004, og
Ástvaldur, f. 1924, d. 2004. Pétur
missti móður sína á fyrsta ári og
var ættleiddur af móðursystur
sinni, Emelíu Blöndal ljósmynd-
ara, og manni hennar, Theodóri
Blöndal bankastarfsmanni,
seinna bankastjóra Útvegsbank-
ans á Seyðisfirði.
Pétur ólst upp á Seyðisfirði,
tók gagnfræðapróf frá Mennta-
skólanum á Akureyri og meist-
arapróf í rennismíði frá Iðnskól-
anum í Reykjavík.
Pétur giftist 14. maí 1946 Mar-
gréti Gísladóttir frá Seyðisfirði,
f. 30. okt. 1923, d. 11. feb. 2005.
Börn þeirra eru:
1) Theodór, f. 22. nóv. 1946,
giftur Björgu S. Blöndal. Börn
þeirra a) Halldóra Rannveig, f.
1971, maki Grétar Mar Stein-
arsson, börn Þórdís Helga og
Arnar Dagur, b) Pétur f. 1973,
maki Eyrún Einarsdóttir, börn
Þórði Georgi Hjörleifssyni. Börn
þeirra a) Margrét Eva, f. 1991,
maki Torfi Sigurðarson, b) Hjör-
leifur, f. 1993, maki Fjóla Hrein-
dís Gunnarsdóttir, c) Georg
Fannar, maki Arnbjörg Guðný
Altadóttir.
Pétur stofnaði Vélsmiðjuna
Stál á Seyðisfirði árið 1948 og
rak hana í 50 ár til ársins 1998
ásamt Ástvaldi bróður sínum og
kenndi einnig við Barnaskólann
og Iðnskólann á Seyðisfirði.
Hann var virkur í bæjar- og fé-
lagslífi á Seyðisfirði; var slökkvi-
liðsstjóri Seyðisfjarðar 1948-
1968, sat í bæjarstjórn Seyð-
isfjarðar 1954-1966, var vara-
maður á Alþingi tvö kjörtímabil
fyrir Sjálfstæðisflokkinn, var
umboðsmaður fyrir breska tog-
ara á Seyðisfirði og var meðal
stofnenda Ferðamiðstöðvar
Austurlands Egilsstöðum og
stjórnarformaður 1978-2000.
Pétur var bæði tónlistar- og
myndlistarmaður. Hann málaði
fjölmörg málverk um ævina, spil-
aði á píanó og harmónikku.
Pétur og Margrét fluttu til
Reykjavíkur 1997. Þar var Pétur
virkur í félagsstarfi Korpúlfa í
Grafarvogi þar sem hann skipu-
lagði m.a. fjölmargar ferðir fyrir
félagsmenn, bæði erlendis og
innanlands. Margrét lést árið
2005 og síðustu árin bjó Pétur í
þjónustuíbúð á Eir.
Útför Péturs fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 2. febr-
úar 2021, klukkan 15. Streymt
verður frá athöfninni, stytt slóð:
https://tinyurl.com/y3phg39r
Virkan hlekk á slóð má nálg-
ast á:
https://www.mbl.is/andlat
Theodór Júlíus og
Agnes Lív, c) Andri
Már, f. 1977, maki
Bylgja Ólafsdóttir,
börn Björg Sóley og
Snæfríður Sóley.
2) Gísli, f. 26. feb.
1948. Börn hans eru
a) Elsa, f. 1971,
maki Michael Ro-
senwald, börn Vic-
tor Axel, Raquel
Stella og Sonja Liv,
b) Birna, f. 1976, maki Sean Gall-
agher, barn Birnu Michael Gísli,
c) Gylfi, f. 1977, maki Valdís
Thor, barn Ylfa, stjúpdóttir Isis
Helga, d) fósturdóttir Chloe Op-
helia, f. 1981, maki Árni Elliott,
börn Högni og Hyrningur Har-
per.
3) Ásdís, f. 29. sept. 1953 gift
Antoni Antonssyni frá Frakk-
landi. Börn þeirra a) Daníel Vin-
cent, f. 1975, maki Sólrún Edda
Tómasdóttir, börn Natalía Sól og
Sara Dís, b) Pétur Atli, f. 1984, c)
Emelía, f. 1987, dóttir hennar
Lukka Skúladóttir, d) Davíð f.
1990.
4) Margrét f. 26. nóv. 1964, gift
Ólafi Einarssyni. Börn þeirra a)
Einar, f. 1991, maki Silja Páls-
dóttir, barn þeirra er Sonja Mar-
ey, stjúpbörn Einars eru Haf-
steinn Heiðar og Tara Líf, b)
Axel Pétur, f. 1995, c) Ísak, f.
1999.
5) Emelía, f. 27. des. 1969, gift
Pabbi ólst upp á Seyðisfirði
fyrst í Tungu en síðar í Útvegs-
bankahúsinu. Sannur Öldubúi.
Fljótlega kom í ljós að hann var
mörgum kostum búinn. hann var
laghentur, listhneigður og hafði
gaman af íþróttum, einkum skíð-
um og fótbolta.Tólf ára gamall
stofnaði hann ásamt 40 drengjum
á aldrinum 9-15 ára skíðafélagið
Snækóng. Þetta varð öflugur fé-
lagsskapur sem réði til sín skíða-
kennara byggði skíðaskála og stóð
fyrir skemmtunum og skíðamót-
um. Hann var alla tíð mjög stoltur
af þessu framtaki.
Næstu ár eru spennandi það
geisar stríð í heiminum og Seyð-
isfjörður iðar af lífi. Pabbi fer að
læra rennismíði hjá Vélsmiðju
Seyðisfjarðar, spilar á harmon-
ikku á Bretaböllum og verður ást-
fangin í mömmu Margréti Gísla-
dóttur
Árið 1945 flytja þau til Reykja-
víkur og pabbi lýkur Iðnnáminu í
Vélsmiðjunni Héðni.
Tveimur árum síðar flytjast
þau austur og pabbi stofnar Vél-
smiðju P. Blöndal haustið 1947 á
Fjarðaröldu. Ekki vildi betur til
en svo að verkstæðishúsið og allt
sem í því var brennur til kaldra
kola rétt fyrir jólin sama ár.
Strax í febrúar 1948 var hafist
handa við að byggja nýtt verk-
stæðishús. Þá kom bróðir hans
Ástvaldur Kristófersson til liðs við
hann og fljótlega varð til Vélsmiðj-
an Stál til. Unnu þeir saman upp
frá þessu í 50 ár. Aldrei bar
minnsta skugga á þeirra samstarf.
Sjálfur valdi ég síðar að koma
og vinna með þeim bræðrum og
vorum við vinnufélagar í 28 ár.
Betri vinnufélaga hef ég ekki átt.
Pabbi var okkur systkinunum
góður faðir, aldrei strangur,
reyndi ekki að hafa áhrif á hvaða
leiðir við völdum, hvaða skoðanir
við höfðum eða hverja við um-
gengumst, en hann setti okkur
mörk og var góð fyrirmynd
Pabbi og mamma voru samhent
hjón Þau byggðu sér heimili að
Túngötu 12 á Seyðisfirði Þar ól-
umst við börnin fimm upp. Þar
bjuggu þau til ársins 1997 þegar
þau fluttu til Reykjarvíkur og
settust að í Grafarvogi
Árið 1966 keyptu þau sér sum-
arbústaðaland við litla vík á bökk-
um Lagarfljóts. Þar dvöldu þau
löngum stundum öll sumur.
Byggðu hús, gróðursettu skóg og
ræktuðu garðinn sinn í víðustu
merkingu
Þessi staður er nefndur Fagra-
vík og er sannur sælureytur fjöl-
skyldunnar.
Eftir að mamma dó breyttist
margt en starf hans með eldri-
borgarafélaginu Korpúlfunum í
Grafarvogi léttu honum stundir
síðustu árin
Pabbi var smiður af guðs náð.
Jafnvígur á tré og járn. Hann lék á
harmonikku og píanó, spilaði á
böllum og við fleiri tækifæri
Hann málaði myndir bæði olíu
og vatnsliti og njóta afkomendur
nú þess á heimilum sínum
Á 50 ára afmæli Seyðisfjarðar-
kaupstaðar, árið 1945, málaði
hann mynd af kaupstaðnum og
umhverfi hans, 4x6 m að stærð,
sem prýddi einn vegg samkomu-
salsins í Barnaskólanum. Þótt
myndinni væri aðeins ætlað að
vera meðan hátíðin stæði yfir,
fékk hún að vera þarna næstu 20
árin
Pabbi átti góða æfi og hann
skilur eftir sig mikið dagsverk.
Hann var réttsýnn og ávalt
fremstur meðal jafningja
Hann var góður fjölskyldufaðir
og sönn fyrirmynd afkomenda
sinna
Hann yfirgaf þennan heim sátt-
ur og ánægður
Guð blessi minningu þína elsku
pabbi
Þinn sonur
Theodór.
Það er með miklum söknuði og
þakklæti sem við minnumst elsku
afa Péturs.
Afi var aldrei maður sem sóttist
eftir að vera miðpunktur athygl-
innar en þegar hann sagði sögur
þá hlustuðu allir af áhuga. Afi lifði
löngu og viðburðaríku lífi, allt frá
stríðsárunum á Seyðisfirði yfir í
að vera í samskiptum við barna-
börn sín á samfélagsmiðlum. Það
hafa verið forréttindi að heyra
skemmtilega frásögn afa frá þess-
um tímum.
Afi og amma komu sér einstak-
lega vel fyrir í Fögruvík sem hefur
verið ættaróðal stórfjölskyldunn-
ar allar götur síðan. Við systkinin
erum alin upp við að verja þar ár-
legum sumarfríum okkar, á fyrri
árum iðulega með ömmu og afa.
Þar hefur skapast fjöldinn allur af
minningum sem aldrei munu
gleymast. Í Fögruvíkinni sinni leið
afa alltaf best og við systkinin er-
um sammála honum í því.
Fagravík mjög fögur er,
fegurst er af víkum hér.
Fjaran fín og lautin mín,
fallegast er ef sólin skín.
Elsku afi, takk fyrir allt.
Margrét Eva, Hjörleifur og
Georg Fannar.
Ég kveð pabba minn með mik-
illi þökk og hlýju enda er ég fyrst
og fremst það sem hann kenndi
mér.
Það voru mikil forréttindi að
alast upp á Seyðisfirði, nafla al-
heimsins, þar sem borgarhverfin
voru þrjú; Aldan, Miðbærinn og
Búðareyrin, sem hvert um sig var
mikilvægt leiksvið eftirstríðsár-
anna.
Daginn sem ég fæddist í Bank-
anum á Seyðisfirði var pabbi að
byrja að grafa fyrir nýju verk-
stæði sem síðar varð Vélsmiðja
Stál, sem hann rak og stjórnaði
ásamt Ástvaldi bróður sínum í
fimmtíu farsæl ár.
Lífsganga pabba var ekki bara
dans á rósum. Á fyrsta ári missti
hann móður sína og var sendur frá
Glaumbæ í Langadal austur á
Seyðisfjörð þar sem móðursystir
hans, Milla amma, og Theodór afi
umvöfðu hann hlýju og ástríki.
Strax að námi loknu í vélsmíði
stofnaði hann Vélaverkstæði P.
Blöndal í gömlu húsi á Öldunni.
Eftir skamman rekstur brann
húsið til kaldra kola með öllu sem
inni var. En áfram var haldið með
byggingu nýja verkstæðisins. Ef
litið er yfir farsælan starfsferil
pabba er auðvelt að sjá að hann
var mikill fagmaður, þrautseigur,
duglegur og aldrei var gefist upp.
Hann var síðast enn ekki síst mik-
ill frumkvöðull. Það kom oft upp
að verkefni skorti og þá skipti
sköpum að búa verkefnin til. Hon-
um var annt um starfsfólk sitt og
aldrei kom til greina að fækka
starfsmönnum.
Stálhersla var eitt af því sem
sett var á laggirnar. Framleidd
voru verkfæri eins og meitlar, kú-
bein, felgujárn, verkfærakassar
og ýmislegt fleira. Þegar bændur
fóru fyrir alvöru að vélvæðast og
dráttarvélum fjölgaði, fjölgaði líka
slysum. Þeir sem stjórnuðu þess-
um vélum voru óvarðir ef vélin fór
á hliðina eða jafnvel á hvolf. Þá var
hafin framleiðsla á öryggisgrind-
um og öryggishúsum fyrir Fergu-
son og fleiri tegundir dráttavéla.
Þessi smíði fékk vottun Öryggis-
eftirlits ríkisins eftir nákvæmar
prófanir. Ýmislegt fleira var reynt
eins og smíði á hliðgrindum, snún-
ings-snúrustaurum o.fl.
Það var ekki leiðinlegt að vera
strákpjakkur og fá að vera innan
um allt það sem þarna var að ger-
ast og njóta góðvildar og þolin-
mæði pabba, Adda frænda og
starfsmannanna. Svo mikið man
ég frá þessum árum að við bræð-
ur, Theodór og ég, vorum ekki
alltaf stilltir og prúðir og gátum
vafalítið verið nokkuð uppátækja-
samir og erfiðir. Fyrir örfáum
mánuðum spurði ég pabba hvort
aldrei hafi þurft að tukta mig
rækilega til vegna óþekktar, því
ég mundi alls ekki eftir slíku.
Pabbi hugsaði sig um í smá stund
og sagði svo, „nei sennilega ekki,
mér fannst árangursríkara að
vera góð fyrirmynd.“ Ekkert í
þessum heimi er mikilvægara en
góðir og ástríkir foreldrar og það
voruð þið mamma svo sannarlega.
Elsku pabbi minn. Nú ertu kom-
inn í Sumarlandið og þið mamma
sameinuð á ný. Viltu segja henni
hvað ég elska hana mikið og sakna.
Þú mátt gjarnan segja henni að ég
muni enn þá stund þegar ég virki-
lega hafði unnið mér inn tiltal af
hennar hálfu. Þá sagði hún „ja
hérna, hann pabbi þinn ætti að sjá
til þín núna.“
Gísli Blöndal.
Pétur Júlíus
Blöndal
✝ Hlynur HrafnÞorkelsson
fæddist 1. maí 1980
í Reykjavík. Hann
lést á Rigshospit-
alen í Kaupmanna-
höfn 10. janúar
2021. Hlynur Hrafn
var sonur hjónanna
Helgu Hauksdóttur,
f. 2. desember 1953,
og Þorkels Jóhanns
Jónssonar, f. 31.
október 1953. Hlynur átti tvo
bræður, Harald Hauk, f. 18. des-
ember 1972, og Egil Gauta, f. 30.
ágúst 1988.
Eftirlifandi eiginkona Hlyns
Hrafns er Inga Rós Júlíusdóttir, f.
31. október 1981. Saman áttu
Hlynur og Inga tvær stúlkur,
Andreu Rán, f. 29. janúar 2012, og
Freyju Seselíu, f. 16. nóvember
2015. Fyrir átti Inga Rós stúlku,
Katrínu Eddu, f. 4.9. 2007, sem
Hlynur gekk í föðurstað.
Hlynur Hrafn ólst upp í föð-
urhúsum í Kópavogi og lauk þar
stúdentsprófi. Leiðin lá svo til
frekara náms í Dan-
mörku þar sem
Hlynur útskrifaðist
sem vélaverkfræð-
ingur frá Ålborg
university árið
2006. Hlynur fluttist
til Kaupmannahafn-
ar og hóf störf hjá
Dong (Orkuveitu
Kaupmannahafn-
ar). Síðar hjá verk-
fræðistofunni Ram-
bol. Sérsvið Hlyns var verkefna-
stjórnun á sviði varmaorku-
virkja.
Helstu áhugamál Hlyns var
fjölskyldan og velferð hennar.
Einnig átti stangveiði og ferða-
lög innanlands sem utan með
fjölskyldunni.
Útför Hlyns Hrafns fer fram
frá Kópavogskirkju 2. febrúar
2021 klukkan 13.
Streymt verður frá athöfninni:
https://youtu.be/i8UnTxdMG0s
Virkan hlekk á streymi má
finna á:
https://www.mbl.is/andlat
Ungur frændi minn er fallinn
frá, Hlynur Hrafn Þorkelsson, að-
eins fertugur að aldri. Bróðurson-
ur minn var í senn einlægur og
hógvær og hafði góða nærveru.
Hann fæddist 1. maí og því hefur
alltaf verið auðvelt að muna af-
mælisdaginn hans. Undanfarna
tvo áratugi bjó hann ásamt eigin-
konu sinni Ingu og dætrum í Dan-
mörku. Ég man að áður en þau
kynntust sagði hann við mig, þá að
nálgast þrítugt, að hann hefði ekk-
ert á móti því að kynnast konu
sem ætti börn fyrir. Man síðan
alltaf hve stoltur hann var þegar
hann sagði mér frá því að hafa
kynnst Ingu. Hann var yfir sig
ástfanginn og svo sannarlega
tilbúinn að festa ráð sitt og verða
fjölskyldufaðir. Fyrir átti Inga
dótturina Katrínu og síðan eign-
uðust þau tvær dætur saman, þær
Andreu og Freyju. Hlyni þótti af-
ar vænt um þær allar þrjár og
hugsaði vel um fjölskyldu sína.
Aðstandendur Hlyns, eigin-
kona hans Inga, dæturnar, for-
eldrar hans, bræður og þeir sem
voru honum nákomnastir eiga nú
um sárt að binda. Upp í hugann
koma orð Kahlil Gibran þar sem
hann segir „Þegar þú ert sorg-
mæddur, skoðaðu þá aftur huga
þinn og þú munt sjá, að þú grætur
vegna þess, sem var gleði þín“.
Sorgin er djúp, höggið óvænt
og þungt en minning um góðan
dreng lifir.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama.
En orðstír
deyr aldregi
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
Margrét Lóa Jónsdóttir.
Hlynur Hrafn bróðursonur
minn hefur verið tekinn burt frá
okkur allt of, allt of fljótt. Ekki ór-
aði mig fyrir að við ættum ekki
eftir að eiga fleiri stundir saman.
Sú tilhugsun er óskiljanleg, svo
döpur og sár.
Hlynur Hrafn var jafnaldri
barna minna og þegar þau voru að
vaxa úr grasi var mikill samgang-
ur á milli fjölskyldnanna, heim-
sóknir tíðar og farið í mörg ferða-
lög bæði hér heima og erlendis.
Eyddum við saman áramótunum
við gleði, glaum og hrekki.
Veiðiáhugi Hlyns Hrafns var
mikill og notaði hann hverja lausa
stund til að fara að veiða. Fór á
skak með afa sínum og veiddi á
stöng hvenær sem færi gafst.
Vegalengdir skiptu ekki máli og
lét hann sig ekki muna um að
koma frá Danmörku til að taka
þátt í netaveiðum fjölskyldunnar
uppi í Veiðivötnum. Auðvitað var
veiðistöngin með og ekki skemmdi
það fyrir að hann landaði stærsta
silungnum í þeirri ferð.
Hlynur Hrafn bjó í Danmörku
síðustu 20 ár. Fór út í verkfræði-
nám og ílengdist þar. Alltaf var
jafn gott og gaman að hitta hann
þar eða hér heima. Hann var dag-
farsprúður, tryggur og glaðlynd-
ur.
Í Danmörku kynntist hann ást-
inni sinni henni Ingu. Saman áttu
þau Katrínu, Andreu og Freyju.
Dáðist ég að hversu samtaka þau
voru með uppeldi stelpnanna,
vildu veg þeirra sem mestan og
bestan. Oft fóru þau með stelpurn-
ar í ferðalög bæði úti og hér
heima. Hlynur Hrafn var mikill
fjölskyldumaður og voru þau dug-
leg að koma til Íslands til að vera
með stórfjölskyldunni. Tæknin
var líka nýtt, oft var ég vitni að
samtölum Hlyns Hrafns og dætr-
anna við foreldra hans í gegnum
netið.
Fráfall Hlyns Hrafns skilur eft-
ir sig stórt skarð, sérstaklega hjá
Ingu, Katrínu, Andreu og Freyju.
Einnig hjá foreldrum hans,
bræðrum og öðrum sem voru hon-
um nákomnir.
Við Bjössi og krakkarnir send-
um ykkur öllum okkar dýpstu
samúðarkveðjur.
Megi minningar um góðan
dreng vera ykkur huggun og
styrkur í sorginni.
Sigríður (Dista) Jónsdóttir.
Hlynur Hrafn
Þorkelsson Minningarvefur á mbl.is
Minningar
og andlát
Vefur þar sem er sameinað efni sem snýr
að andlátum og útförum. Þar eru birtar
andláts-, útfarar- og þakkartilkynningar
sem eru aðgengilegar öllum en auk þess
geta áskrifendur lesið minningargreinar
á vefnum.
  
 


 
 þjónustuaðila sem aðstoða þegar andlát
ber að höndum og aðrar gagnlegar


 



 við fráfall ástvina.
www.mbl.is/andlát