Morgunblaðið - 18.03.2021, Blaðsíða 45

MINNINGAR 45
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. MARS 2021
Vegir okkar lágu saman þegar
Helgi, þá ungur að árum, gekk til
liðs við KR í knattspyrnu. Það var
aldeilis fengur að fá þennan flotta
unga og snjalla leikmann, spilandi
á miðju vallarins sem framvörður
næstu árin, árin sem KR sló í
gegn með frábæru liði. Helgi var
einnig landsliðsmaður á þessum
árum og var vel metinn félagi og
drengur góður í okkar hópi. Helgi
var ekki bara knattspyrnumaður
heldur útskrifaðist hann frá Há-
skóla Íslands sem lögfræðingur
og starfaði sem skrifstofustjóri
Borgarverkfræðings í Reykjavík.
Þaðan færði hann sig til í störfum
sínum hjá Reykjavíkurborg og
var þar hátt settur og þungavigt-
armaður.
Helgi var bæði vel gefinn og
greindur, glaðvær og gamansam-
ur. Brosið hans var fagurt og
framkoma hans til mikillar fyrir-
myndar, innan sem utan vallar og
gagnvart öllum þeim sem þurftu á
honum að halda. Vinátta okkar við
Helga V. var alla tíð frá því við
„eignuðumst“ þennan góðan
dreng að vini og nutum góðs af
nærveru hans og þátttöku í íþrótt-
um og umgengni í lífshlaupinu.
Við sendum eiginkonu og fjöl-
skyldu Helga okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Ellert B. Schram og
Sveinn Jónsson.
Helgi V. Jónsson er nú genginn
á vit feðra sinna og feginn að vera
kominn heim.
Ég vil bjóða öllum sem lesa
þetta að stíga inn í rými þakklæt-
is, nú þegar við minnumst Helga
V. Þakklæti fyrir manninn Helga,
þakklæti fyrir líf sem hefur verið
lifað. Líf sem hefur verið lifað til
góðs. Mér fannst eins og Helgi
væri gamall kunningi þegar ég
hitti hann fyrsta sinni, ef til vill
voru fyrstu kynnin ekki þau
fyrstu.
Ég finn til þakklætis og vænt-
umþykju þegar ég hugsa til
Helga. Við áttum í nánu samstarfi
um langt árabil og reyndist hann
mér sérstaklega vel, ungum
manni, sem þurfti að axla ábyrgð
á viðamiklum rekstri snemma. Er
það mikið lán að hafa slíkan mann
sér við hlið, ráðgjafa og vin.
Helgi var góðviljaður maður,
Helgi var úrræðagóður maður og
örlátur á sitt geð og léttu lund.
Helgi var leiðandi í öllu sem hann
tók sér fyrir hendur, heilsteyptur
forystumaður. Helgi var af kyn-
slóð manna sem mat handaband
sitt til jafns við undirskrift.
Við Guðmunda áttum því láni
að fagna að kynnast Helga og
konu hans Ingibjörgu utan vinnu
og var ætíð gefandi að eiga við þau
samneyti. Jafnan var kátt á hjalla
og hlegið dátt því Helgi var gædd-
ur fyrirhafnarlausri kímnigáfu.
Ingibjörg kona Helga leiddi
lífsdansinn þeirra hjóna og bar
hann góðan ávöxt. Þess bera
börnin fjögur fagurt vitni. Fjöl-
skylda Helga hefur annast hann
af einstakri alúð og umhyggju síð-
ustu árin og eru þau leiðandi for-
dæmi og falleg fyrirmynd í allri
þeirri framgöngu sinni. Að leiðar-
lokum viljum við Guðmunda votta
Ingibjörgu og fjölskyldunni allri
okkar innilegustu samúð.
Af heilli þökk.
Sigurður Gísli Pálmason.
„Veistu ef vin þú átt“ … Vin
sem auðgaði alla sem honum
kynntust náið. Vin sem ég heyrði
aldrei leggja illt orð til nokkurs
manns. Vin sem var gefin einstök
kímnigáfa.
Kynnin hófust er eiginkonur
okkar – systradætur – kynntu
okkur. Síðan eru liðin yfir sextíu
ár, og aldrei á þessu langa ævi-
skeiði varð vík milli vina. Við átt-
um mörg sameiganleg áhugamál.
Knattspyrna á yngri árum
beggja. Síðar er árin liðu stund-
uðum við saman sund og fjall-
göngur. Loks hófum við saman
íþrótt sem gerði okkur báða að
fíklum – golffíklum! Það eru
ógleymanlegar sælustundir er við
lékum a grænum grundum golf-
valla vítt um okkar fagra land.
Við sem á langri ævi þekkjum
bæði skin og skúrir lífsgöngunnar
höfum margs að minnast. Aldrei
hefði ég þó rennt í grun að minn
góði félagi Helgi yfirgæfi þetta
jarðneska líf aðeins níu dögum
eftir lát minnar hjartkæru eigin-
konu Ingu, og þau bæði eftir ára-
langa baráttu við hinn skelfilega
sjúkdóm alzheimer. Ég kveð minn
hugljúfa félaga en aðeins að sinni,
minnugur orða Meistarans mikla
er hann mælti: „Ég lifi og þér
munuð lifa.“
Verði mínum dýrmæta vini
hvíldin vær.
Magnús Erlendsson.
Við hjónin áttum ekki von á
neinum sérstökum tíðindum þeg-
ar við skráðum okkur um árið í
hring á golfvelli í sunnanverðri
Andalúsíu. Það bar enda fátt til
tíðinda. Engin met féllu og pörin
voru strjál. Samt taldist ástæða til
að slökkva þorstann eftir hringinn
og því var bjórkolla borin út í blíð-
unni að borði utan við golfskálann.
Þarna var margt um manninn. En
í gegnum kliðinn þóttumst við
samt greina hraða og hvella konu-
rödd og aðra dimmari og hægari.
Mæltu báðar á íslenska tungu.
Þetta sætti tíðindum því fátt var
um landa okkar á þessu svæði.
Þegar svipast var um mátti greina
mikinn gráan hárbrúsk við eitt
borðið og undir honum glettin
augu. Andspænis honum konu,
rauðhærða, freknótta og kvika í
hreyfingum. Það er almenn kurt-
eisi að heilsa upp á landa sína í út-
löndum og því kom í ljós að þarna
voru stödd Helgi V. og Ingibjörg.
Hana þekkti ég ekkert og hann
aðeins af afspurn, þótt báðir vær-
um við löglærðir. Svona óvæntir
samfundir landa voru tilefni til að
panta annan umgang, spyrja al-
mæltra tíðinda og forvitnast hvert
um annars hagi. Reyndumst við
hvor tveggja búsett um sinn í
næsta nágrenni. Þegar tæmdar
voru seinni krúsirnar hafði stof-
nast til kynna sem fyrr en varði
höfðu undið upp á sig og breyst í
kunningsskap. Kunningsskap
sem efldist og styrktist, og varð
með tímanum vinskapur, sem
aldrei bar skugga á. Strax mátti
greina hve bjart var um Helga.
Gamansamur var hann, stríðinn
og með þessa strákslegu glettni í
auga. Í ofanálag var hann fágæta
góður sögumaður. Með næmt
auga fyrir hinu spaugilega og
sagði skemmtilega frá. Þótt Helgi
hefði sterkar meiningar á mönn-
um og málefnum sýndi hann skoð-
unum annarra ávallt sanngirni.
Greip ekki fram í, þótt ekki væri
hann sammála. Flutti sitt mál af
hógværð en festu og með gildum
rökum. Aldrei heyrði ég hann
hallmæla nokkrum manni. Okkur
Ástu er minningin um samveru-
stundirnar með þeim hjónum afar
dýrmæt – eiginlega heill fjársjóð-
ur. Gilti einu hvað var brallað.
Hvort rölt var um La Canada-
golfvöllinn, skroppið á nautsat
uppi í Ronda eða handverkssýn-
ingu í Los Barrios. Ellegar bara
glaðst saman að kvöldi dags yfir
góðum mat og glöðum veigum.
Alltaf voru samvistir við Helga og
Ingibjörgu sannkölluð sálubót. Að
leiðarlokum þökkum við Ásta fyr-
ir allt þetta af heilum huga.
Georg Haraldur Tryggvason.
Fallinn er frá einn af stofnend-
um KPMG á Íslandi en ég fékk
þann heiður að vinna með honum
hjá félaginu um árabil. Hlutir æxl-
uðust þannig að ég var þátttak-
andi í verkefnum sem Helgi hafði
yfirumsjón með og stjórnaði. Þar
með fékkst tækifæri til að kynnast
og læra af þessum einstaka manni
sem hafði þann eiginleika að nálg-
ast hluti frá mörgum hliðum og
alltaf með einhverri undirliggj-
andi gleði og afslöppun. Ég á mér
þó einstaka minningu sem mig
langar að segja frá úr öðru en
vinnunni hjá KPMG sem gaf
manni margt, einkum frá slíkum
manni sem Helgi hafði að geyma.
Við félagarnir hjá KPMG höfum
um árabil farið til veiða á sumrin.
Venjan er sú að menn raðast sam-
an í holl og eru þá gjarnan saman
með stöng tveir og tveir. Í þetta
skiptið var ég á stöng með Helga.
Við þessir ungu menn, sem þá
voru, vorum uppfullir af eldmóði
og óþreyjufullir og vildum komast
niður að ánni og vera klárir að
setja út þegar klukkan kæmi. Við
héldum að árangur af veiðum
mældist í því hve menn voru fljótir
af stað á morgnana og að hamast
væri nóg á stönginni. Ég tók fljót-
lega eftir því að Helgi var nú ekki
með þessi læti. Klukkan var orðin
sjö að morgni og ég búin með
morgunmatinn en ekkert bólaði á
Helga. Það var svo ekki fyrr en
klukkan var vel gengin í átta að
minn maður kom hinn rólegasti.
Hann sá auðvitað strax að ég var
orðinn óþreyjufullur og vildi af
stað. Loksins vorum við komnir að
ánni, sem var í miklum vexti eftir
langvarandi rigningar. Ég vildi
sýna mér reyndari manni virðingu
og bauð honum að byrja á ein-
hverjum álitlegum stað. Mér til
mikillar furðu gekk Helgi af stað
og leit ekki við merktum veiðistað
þar sem mikil veiði hafði verið allt
sumarið. Í staðin gekk hann vel
niður með ánni og kom að stað
sem var álitlegur en ómerktur.
Hann sagði mér að þetta hefði á
árum áður verið góður staður.
Helgi fer nú í að græja stöngina,
sem átti að mínu mati heima á
fornminjasafni, og þegar hann
opnaði fluguboxið féll mér allur
ketill í eld. Ég starði á boxið því ég
þekkti ekki eina einustu flugu í
því. Ég taldi víst að nú yrði ekki
mikið um fisk. Maðurinn var kom-
inn með fornaldargrip niður að
ánni sem hvorki ég né laxinn höfð-
um neina trú á. Viti menn, þar
voru veiddir þrír laxar í beit á
augabragði og það á forngrip! Já
ég hef oft hugsað um þetta litla
augnablik þar sem útbúnaðurinn
er ekki allt heldur það hvernig að
er farið og reynslan nýtt til hins
ýtrasta af þolinmæði.
Í gegnum tíðina hef ég átt þess
kost að kynnast fjölskyldu Helga í
gegn um vinnustaðinn okkar
KPMG bæði í leik og starfi. Ég
minnist þessa merka manns af
virðingu og segi að margir hafa
getað af honum lært, einkum þeim
eiginleika hans að geta nálgast
hluti og leyst af gleði en þó festu
og einurð. Ég vil að lokum senda
eiginkonu hans og börnum sam-
úðarkveðjur með þakklæti fyrir
að hafa kynnst góðum manni.
Sigurþór Charles
Guðmundsson.
Helgi V. Jónsson var einn
þeirra manna sem tóku þátt í að
breyta íslensku réttarfari og
stjórnsýslu á síðari hluta síðustu
aldar, frá því að vera háð geðþótta
ákvörðun stjórnmálamanna í átt
til þess að verða raunverulegt
réttarríki sem byggðist á lögum
og sjálfstæðum dómstólum.
Árið 1978 tók Helgi að sér að
höfða mál fyrir Verslunarráð Ís-
lands gegn verðlagsnefnd vegna
ákvörðunar nefndarinnar um
verslunarálagningu sem telja
mátti geðþóttaákvörðun sem ekki
væri grundvölluð á lögum. Helgi
vann það mál í undirrétti sem
dæmdi samþykkt verðlagsnefnd-
ar ógilda. Verðlagsnefnd áfrýjaði
þar sem dómurinn hlyti að hafa
víðtækar og flóknar fjárhagslegar
afleiðingar fyrir stjórnvöld.
Hæstiréttur vísaði málinu frá.
Tveir af fimm dómurum Hæsta-
réttar skiluðu sérákvæði og sögðu
„að okkar áliti standa hvorki
ákvæði 67. gr. laga nr. 85 1936 né
aðrar réttarreglur því í vegi, að
dómstólar skeri í þessu máli úr
því, hvort hin umdeilda samþykkt
áfrýjanda 20. febrúar 1978 sé gild
að lögum, enda hafa áfrýjandi og
stefndu vegna félagsmanna sinna
lögvarða hagsmuni af, að slík úr-
lausn fáist.“
Undirrituðum leið svolítið í
máli þessu eins og hann hefði
kært sjálfan sig enda bæði í verð-
lagsnefnd og framkvæmdastjóri
Verslunarráðs og var afar ósáttur
við frávísun Hæstaréttar. Helgi
útskýrði þá niðurstöðu Hæsta-
réttar þannig að þessi dómur
þýddi að Hæstiréttur væri að
segja við stjórnvöld „við sleppum
ykkur núna en gerið þetta aldrei
aftur“. Þetta reyndust orð að
sönnu hjá Helga og sá málarekst-
ur sem hann tók þarna að sér
reyndist verða þungt lóð á vogar-
skál frjálsrar verslunar og vest-
ræns hagkerfis á Íslandi.
Helgi var afburðamaður bæði
að líkamlegu og andlegu atgervi.
Skemmtilegast var þó að vera
með honum í samkvæmum með
góðum vinum þar sem hann var
hrókur alls fagnaðar og stráði í
kringum sig skemmtilegheitum
með meiri hraða en flestir aðrir
enda snöggur í hreyfingum og
hugsun.
Að minnast Helga vekur jafnt
ánægju liðinna stunda sem trega
vegna þess sem ekki verður end-
urtekið. Ég sendi fjölskyldu hans
mínar bestu samúðarkveðjur.
Þorvarður Elíasson.
Á árinu 1984 þegar ég var að
leita að framtíðarstarfi frétti ég af
lausri fulltrúastöðu hjá Helga V.
Jónssyni. Mér fannst lögmennska
spennandi starf og falaðist eftir
viðtali sem leiddi til þess að ég hóf
störf hjá Endurskoðun hf. í ágúst
1984.
Helgi sinnti á þessum tíma
bæði endurskoðun og lögmennsku
en það síðarnefnda átti smátt og
smátt eftir að taka alfarið yfir.
Lögmannsstofan var í fyrstu rek-
in sem deild innan Endurskoðun-
ar hf., síðar KPMG ehf., en rekst-
ur hennar var síðar færður í
dótturfélag, KPMG lögmenn ehf.,
sem rekið var til ársins 2000. Jafn-
framt var stofan eins konar stoð-
deild fyrir endurskoðunarstarf-
semina og sinnti lögfræðilegum
verkefnum sem þar komu upp.
Þegar ég hóf störf var ég eini
starfsmaður lögfræðistofunnar
auk Helga en við áttum síðar eftir
að verða fimm alls.
Verkefni Helga voru af marg-
víslegum toga. Hann naut mikils
trausts, þjónustaði mörg fyrir-
tæki, stór og smá, en naut þess
einnig að sinna hagsmunum ein-
staklinga. Þá hafði stofan einnig
með höndum innheimtu vanskila-
krafna eins og flestar aðrar lög-
mannsstofur á þeim tíma þótt
slíkt ætti eftir að breytast síðar
með aukinni sérhæfingu í faginu.
Helgi var fagmaður fram í fing-
urgóma. Hann fól okkur starfs-
mönnunum krefjandi verkefni og
við nutum mikils sjálfstæðis í
störfum okkar. Hjá Helga og öðr-
um eigendum KPMG lærði ég
fagleg og nákvæm vinnubrögð
sem eru nauðsynlegur grunnur
fyrir störf á þessu sviði. Eitt af því
sem einkenndi Helga var viðleitni
hans til að skilja alla fleti máls og
leitast við að leysa mál í sátt.
Hann hafði svo sannarlega til að
bera það sem nú kallast að vera
lausnamiðaður enda voru honum
falin ýmis störf við samningagerð
og lausn kjaradeilna, svo sem for-
mennska í samninganefnd Trygg-
ingastofnunar ríkisins um langa
hríð ásamt formennsku í kjara-
deilunefnd.
Helgi var líka einstakur hús-
bóndi, leiðbeindi og studdi. Aldrei
fannst mér hann finna að í störf-
um mínum enda þótt tilefni hefði
eflaust verið til í einhverjum til-
SJÁ SÍÐU 46
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Sálm. 86.5
biblian.is
Þú, Drottinn,
ert góður og fús
til að fyrirgefa,
gæskuríkur öllum
sem ákalla þig.
Mikið elskuð og dáð mamman okkar,
tengdamamma, amma, lang- og
langalangamma,
NANNA HÁLFDÁNARDÓTTIR,
Selvogsgötu 6, Hafnarfirði,
verður jarðsungin í Hafnarfjarðarkirkju
mánudaginn 22. mars klukkan 15.
Útförinni verður streymt. Hlekkur: promynd.is/ Nanna.
Guðbjörg Björnsdóttir
Helga B. Nönnudóttir Ólafur B. Baldursson
Elísabet G. Nönnudóttir Hermann Ingi Hermannsson
Guðlaug L. Brynjarsdóttir Örn Hermannsson
Halldór B. Brynjarsson Anna María Óskarsdóttir
Gunnþórunn S. Brynjarsd. Árni Brynjar Ólafsson
og gullmolarnir, dýrmæti fjársjóðurinn þinn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ANNA ÞÓRA STEINÞÓRSDÓTTIR
frá Hala í Suðursveit,
lést fimmtudaginn 12. mars á Hrafnistu við
Brúnaveg. Útförin fer fram frá
Laugarneskirkju mánudaginn 22. mars klukkan 13.
Vegna aðstæðna í þjóðfélaginu verður athöfninni streymt á
slóðinni https://youtu.be/a_euy-ya8io.
Aðstandendur afþakka vinsamlegast blóm og kransa.
Óskar Már Ólafsson
Guðrún Ólafsdóttir Guðjón Þór Valdimarsson
Bjarni Óskarsson
Anna Þóra Óskarsdóttir
Steinþór Óskarsson
Ólafur Þór Guðjónsson Hildur Steindórsdóttir
Anna Stella Guðjónsdóttir Guðmundur Árni Gunnarsson
Valdimar Guðjónsson Hildur Ævarsdóttir
og barnabarnabörn
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐRÚN FREYSTEINSDÓTTIR,
Byggðarenda 12,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju
mánudaginn 22. mars klukkan 13.
Garðar Ingi Jónsson
Ólöf Garðarsdóttir
Sigríður Garðarsdóttir Romain Gales
Ingunn Garðarsdóttir
Rúna Björg Garðarsdóttir Sæmundur Oddsson
Steinunn Garðarsdóttir Ari Rafn Sigurðsson
Katla, Guðrún Heiður, Jón Pol, Pia María,
Kári Rafn, Styrkár og Dýrfinna
Útför ástkærrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
HELGU ÞORGEIRSDÓTTUR
frá Seyðisfirði,
fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn
19. mars klukkan 15.
Gestir eru beðnir um að hafa með sér á blaði nafn, kennitölu
og símanúmer. Útförinni verður streymt á slóðinni
https://youtu.be/6ZfHb5AmYbw.
Margrét Jónsdóttir Árni K. Magnússon
Jónas P. Jónsson Anna M. Sveinbjörnsdóttir
Kristján Jónsson Birna Guðmundsdóttir
Unnur Jónsdóttir Þórður Þórisson
barnabörn og barnabarnabörn