Morgunblaðið - 12.03.2021, Qupperneq 2

Hvernig var að undirbúa fermingu?
„Undirbúningurinn var afar óvenju-
legur í ljósi aðstæðna. Daginn sem hún
átti að fermast í apríl gerðum við okkur
glaðan dag hér heima, elduðum góðan
mat og gáfum henni litla gjöf. Í ágúst átt-
um við dásamlega stund í Garðakirkju og
eyddum svo deginum með ömmum henn-
ar og öfum í garðinum hérna heima hjá
okkur. Fengum Aldísi Pálsdóttur til að
koma og taka ómetanlegar fjölskyldu-
myndir og áttum rólegan og fallegan dag.
Við héldum svo veisluna í september í
Sjálandi veislusal í Garðabæ. Þá loksins
hittum við vini og ættingja. Við vorum
með „bröns“ í hádeginu og það mættu all-
ir.“
Hvaða fatnaði mælirðu með fyrir ferm-
ingarmömmuna?
„Ég mæli með því að vera í fatnaði sem
er þægilegur og áreynslulaus en samt
auðvitað vera í þínu fínasta pússi. Ég var í
glæsilegum, þægilegum síðkjól í veisl-
unni.“
Hvað stendur upp úr tengt ferming-
unni?
„Dagurinn sem hún fermdist í kirkjunni og við eyddum
hér heima með okkar nánustu og það að hafa veisluna ekki
sama dag. Ég mundi velja að gera það þannig aftur þó að
það væri ekki faraldur í gangi.
Það er æðislegt að njóta bara á
fermingardaginn og halda veisl-
una á öðrum degi og ná þannig að
njóta hennar líka en vera ekki á
hlaupum til að koma öllu fyrir á
einum og sama deginum.“
Hvað borðar þú alltaf í morgun-
mat?
„Ég borða aldrei morgunmat en
fæ mér alltaf góðan cappuccino-
kaffi, eða jafnvel nokkra þannig.“
Hver er uppáhaldsveitingastað-
urinn?
„Ég vel oftast að fara á Sushi
Social, Duck & Rose eða Grill-
markaðinn. En þar sem ég er
mest í Hafnarfirði verð ég að
segja Von & krydd.“
Hvað gerirðu til að dekra við þig?
„Hugsa vel um húðina alla daga
alltaf, ég dekra eiginlega við hana á
hverjum degi, en ef ég mætti velja
dekur þá myndi ég fara í The Re-
treat í bláa lóninu. Enginn sími, nátt-
úrufegurð, dekur og góður matur.“
Hver er uppáhaldsflíkin þín?
„Síðkjólar eru alltaf í uppáhaldi,
það er ekki til glæsilegri en á sama
tíma auðveldari og áreynslulausari
flík.“
Hvað er í snyrtibuddunni?
„Hvað er ekki í henni! Mín snyrti-
budda er stór, ég gerði hana sér-
staklega til að koma öllu fyrir á ein-
um stað en taskan hefur að geyma
allt sem ég þarf og sennilega aðeins
meira.“
Hver er uppáhaldsljósmynd-
arinn?
„Þetta er auðveldasta
spurning sem ég hef
fengið. Aldís Pálsdóttir
ljósmyndari. Snill-
ingur og vinkona mín.
Hún er þvílíkur fag-
maður; með fallegt
auga fyrir smátriðum,
nær alltaf því besta fram
í fólki og er svo ofan á allt
með svo æðislega nærveru að
það líður öllum vel í kringum hana.“
Hver er skemmtilegasta veisla sem þú hef-
ur haldið?
„Gamlárskvöld á hverju ári er skemmti-
legasta partí ársins þar sem öll fjölskyldan
dansar saman. Frá aldrinum þriggja ára til
áttatíu og þriggja.“
Hvað gerir þú til að slaka á?
„Ég slaka alltaf best á heima hjá mér. Ég
þarf ekkert sérstakt. Ég elska bara að vera
heima. Sérstaklega þegar allir eru heima.“
Hvernig heldurðu þér í formi?
„Ég mætti taka mig á þar en ég er dugleg
að fara út að ganga með Coco hundinn minn.
Ég er ekki frá því að ég slaki á í þeim göng-
um líka.“
Ljósmyndir/Aldís Pálsdóttir
Magnús Andri, Ísabella
María, Andrea og Ólafur.
Var í glæsilegum en þægi-
legum síðkjól í veislunni
Andrea Magnúsdóttir fatahönnuður er fagurkeri fram í fingurgóma. Dóttir hennar,
Ísabella María Ólafsdóttir, fermdist í ágúst í fyrra. Andrea og eiginmaður hennar
Ólafur Ólason eiga tvö börn saman, þau Magnús Andra 22 ára og Ísabellu Maríu.
Elínrós Líndal | elinros@mbl.is
Hundurinn Coco
gerir allar ljós-
myndir
fallegri.
Ísabella
María var í
fermingar-
kjól sem
Andrea
gerði.
Mæðgur í glæsilegum
fatnaði frá Andreu.
2 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. MARS 2021
Fermist þú
ham-borgaralega?
WWW.FABRIKKAN.IS PANTANIR Í SÍMA575 7575
PANTAÐU ÞÍNA VEISLU ÁWWW.FABRIKKAN.IS
25 borgarar á hverjum bakka!
7 gómsætar tegundir í boði!
Útgefandi Árvakur Umsjón Marta María Jónasdóttir Blaðamenn Marta María Jónasdóttir mm@mbl.is, Elínrós Líndal elinros@-
mbl.is Margrét Hugrún margret.hugrun@gmail.com Auglýsingar Katrín Theódórsdóttirkata@mbl.is Prentun Landsprent ehf.
Forsíðumyndina
tók Heida HB.
F
oreldrar barna sem fæddust á því herrans ári 2006 ættu að fá
verðlaun fyrir vasklega framgöngu þegar kom að fermingum.
Þessir foreldrar skiptast um það bil í tvo hópa, skipulagða fólkið
sem var búið að panta veitingar, sal, finna föt, panta förðun og
myndatöku ár fram í tímann og sat uppi með kökur í frysti og of lítil
föt þegar dagurinn rann loksins upp. Og svo óskipulagða fólkið sem riggaði
upp fermingu á síðustu stundu. Hvort tveggja er betra enda sést hér í
blaðinu hvernig fermingar landsmanna voru og eins ólíkar og þær voru
margar. Þótt mikið stúss sé í kringum fermingu þá sitja yfirleitt eftir frábærar
minningar sem hægt er að ylja sér við seinna á lífsleiðinni.
Ef það var eitthvað sem 2020 kenndi okkur þá er það líklega það að lífið er
ekki fullkomið og heldur ekki fermingarveislur. Þegar veislur eru haldnar á
tímum þar sem fjöldatakmarkanir eru í gildi þýðir lítið að fylgja gömlum fjöl-
skyldureglum. Fólk þarf að hugsa hlutina upp á nýtt og reyna að gera sem
best úr aðstæðum. Gamlar fjölskyldureglur eru heldur ekki heilagar og ef við
getum gert eitthvað til að
brjóta upp gömul og lúin
munstur þá eigum við að
gera það.
Mér leiðist ógurlega þegar
fólk barmar sér yfir því hvað
það þurfi að fara í margar
fermingarveislur þetta árið og
hvað það sé dýrt. Fólk á bara
að vera ánægt með að ein-
hver vilji bjóða því. Hvers
vegna eru fermingarveislur
með þann stimpil á sér að
þær séu afplánun, ekki gleði-
stund? Getur það verið
vegna þess að við bjóðum
allt of mörgum og hópurinn
passar ekki saman? Getur
verið að við séum uppfull af
úreltum hugmyndum og ger-
um hlutina á einhvern hátt því allir aðrir geri það þannig? Hver sagði að ferm-
ingarveisla væri ekki almennileg nema gestirnir fylltu þriggja stafa tölu? Er
það vegna þess að unglingum líður svo ógurlega vel innan um marga? Ég
held ég hafi bara aldrei hitt ungmenni sem er þeirrar skoðunar en kannski
umgengst ég of einsleita kreðsu.
Þegar kemur að veislum er ég alltaf fylgjandi því að búa til meiri stemningu
með fallegum skreytingum, blómum, servéttum, glösum og skrautmunum.
Vandamálið er bara að fallegar borðskreytingar einar og sér búa ekki til
góða veislu, né góða stemningu.
Raunveruleg stemning fæst með því að handvelja gestina og bjóða bara
þeim allra skemmtilegustu. Ef allir þekkjast í veisl-
unni þá eru miklu meiri líkur á að það verði
dúndrandi fjör. Þú getur ekki kallað fram mesta
fjör í heimi ef fermingarbarnið er að hitta fjar-
skyldar frænkur og frændur í fyrsta skipti frá
fæðingu. Þá verður andrúmsloftið þvingað
sem gerir það að verkum að fólk mætir, gefur
gjöf, borðar og veltir fyrir sér hvenær það
flokkist sem dónaskapur að yfirgefa
veisluna. Hver er tilgangur með ferm-
ingarveislu ef stemningin er þannig?
Mitt ráð til ykkar. Hafið hlutina eins og
þú og þinn innsti kjarni vill hafa þá. Ekki teika
það sem allir hinir hafa gert og ekki gera það
sem alltaf hefur tíðkast. Farið ykkar leið og
látið engan stoppa ykkur!
Fermingarveisla ársins
MartaMaría Jónasdóttir