Ásgarður : blað starfsmanna ríkis og bæja - 01.11.1966, Blaðsíða 47

ingsréttarnefndar, Jónatans Hallvarðssonar, varð-
andi afstöðu B.S.R.B. um sérstakan samningsrétt
til handa B.H.M. ályktar stjórn B.S.R.B.:
Ef ríkisstjóm og Alþingi ákveða að veita
Bandalagi háskólamanna sérstakan samningsrétt
um kjör háskólamenntaðra manna í ríkisþjón-
ustu, mun stjórn B.S.R.B. fyrir sitt leyti ekki
leggjast gegn því, enda skerði það á engan hátt
sjálfstæðan samningsrétt og samninglsacfetöðiu
B.S.R.B."
Lánamál lífeyrissjóða.
Vitað er, að á undanförnum árum hefur hvað
eftir annað verið rætt um það hjá stjómarvöld-
unum að taka hluta af fjármagni lífeyrissjóða
landsins og leggja það til húsnæðismálastjórnar
ríkisins til útlána eða afnema rétt meðlima líf-
eyrissjóða til lána frá hinu almenna lánakerfi.
Af þessu tilefni samþykkti stjóm B.S.R.B.
hinn 16. ágúst 1965 að beita sér fyrir fundi með
fulltrúum frá sjóðfélögum lífeyrissjóða um þessi
mál.
Var kosin þriggja manna nefnd til að undir-
húa þennan fund. í nefndina voru kjömir þeir
Kristján Sigurðsson, lögreglumaður, Einar Ólafs-
son, verzlunarstjóri og Þorsteinn Óskarsson, sím-
virki.
Nefndin hoðaði til ráðstefnu fulltrúa þeirra
félaga, sem hagsmuna hafa að gæta vegna líf-
eyrissjóðsréttinda félagsmanna. Var hún haldin
23. okt. 1965.
Var þar samþykkt einróma að telja það ein-
sætt réttlætismál, að sjóðfélagar hinna ýmsu
lífeyrissjóða eigi sama rétt og aðrir þegnar þjóð-
félagsins til lána úr hinu almenna veðlánakerfi.
þó að þeir eigi rétt á láni úr sínum lífeyrissjóði.
Kosin var 7 manna nefnd til að ræða við ríkis-
stjómina um málið og áttu sæti í henni auk
nefndarmanna B.S.R.B. fjórir fulltrúar sjóðsfé-
laga annarra lífeyrissjóða.
Árangurinn af starfi nefndarinnar varð sá, að
Húsnæðismálastjóm ákvað við síðustu lánaút-
hlutun, að samanlögð hámarkslán úr lífeyris-
sjóðum og hinu almenna lánakerfi yrðu allt að
480 þús. kr.
Nefnd þessi mun halda áfram störfum og vinna
að því að fá lánsupphæðir hækkaðar.
Skatta- og útsvarsmál:
Á síðasta bandalagsþingi var skýrt frá því, að
ríkisstjómin, Alþýðusamband Islands, Bandalag
starfsmanna ríkis og bæja og Samband íslenzkra
sveitafélaga hefðu tilnefnt hvert um sig einn
mann til að athuga alla möguleika á því að veita
afslátt og frekari greiðslufrest á álögðum opin-
berirm gjöldum 1964.
Nefndin skilaði alllöngu áliti og ítarlegum
fylgiskjölum, þar sem m. a. kom fram, að skatta-
lækkunin frá 1960 var yfirleitt horfin og vom
beinir skattar orðnir hlutfallslega hærri en
nokkru sinni áður hjá allflestum skattgreiðend-
um.
Ekki náðist samkomulag hjá þessum fulltrú-
um um beina lækkun gjalda í samræmi við þau
sjónarmið, sem fram höfðu komið af hálfu full-
trúa A.S.Í. og B.S.R.B. Nefndin sem heild benti
hins vegar á þann möguleika að greiða úr tíma-
bundnum erfiðleikum, sem skapazt hefðu hjá
nokkrum hluta skattgreiðenda með því að út-
vega þeim lán til tveggja ára með venjulegum
bankavöxtum.
Viðræðunefndir A.S.Í. og B.S.R.B. töldu þetta
ná allt of skammt en lögðu fram viðræðugrund-
völl, þar sem gengið var út frá því, að greiðslur
útsvars og tekjuskatts yrðu lækkaðar. Fulltrúar
ríkisstjómarinnar höfnuðu algerlega þessum við-
ræðugrundvelli, en töldu sig fúsa til að gera
ráðstafanir til að draga úr erfiðleikum skatt-
greiðenda á þessu ári með lánveitingum.
Nefndir A.S.f. og B.S.R.B. töldu þessa leið alls
ófullnægjandi en vildu þó ekki hafna aðild að
henni ef vissinn skilyrðum yrði fullnægt, þ. á m.
að lánin yrðu til þriggja ára, vaxtalaus og án
vísitölubindingar. Rikisstjómin svaraði með gagn-
tilboði og síðar með öðm tilboði, sem gekk
nokkm lengra en það fyrra.
Viðræður þessar höfðu dregizt svo á langinn,
að innheimtu gjalda var lokið og skattgreiðendur
höfðu sjálfir orðið að leysa sinn vanda. Siðustu
samskipti aðila urðu þau, að ríkisstjóm var
skrifað eftirfarandi bréf 20. janúar 1965.
„Nefndir A.S.Í. og B.S.R.B. um skattamál, hafa
rætt þær hugmyndir, sem fram komu á síðasta
viðræðufundi við fulltrúa ríkisstjómarinnar og
þær athuganir sem Efnahagsstofnunin hefir síðan
gert út frá þeim viðræðum, er fram fóm á fund-
inum, og sendar hafa verið oss á blaði dags. 29.
des. s. 1.
Nefndimar em sammála um, að upphaflegar
tillögur ríkisstjómarinnar og einnig „síðustu til-
lögur“ komi of fáum að gagni.
Samtök vor em að sjálfsögðu ekki mótfallin
því, að ríkisstjórnin veiti þau lán, er hún telur
sér fært, en þar sem þau ná greinilega til svo
ÁSGARÐUR 47