Morgunblaðið - 29.04.2021, Síða 48

48 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 29. APRÍL 2021
✝
Þórunn Krist-
björg Jóns-
dóttir fæddist 28.
maí 1932 í Gunn-
hildargerði í Hró-
arstungu. Hún lést
18. apríl 2021 á
Landakoti Land-
spítala.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Jón
Sigmundsson, f. 25.
okt. 1898, d. 18.
maí 1957, og Anna Ólafsdóttir,
f. 29. ágúst 1902, d. 20. mars
1987.
Systkini: Margrét, f. 30. maí
1927, d. 24. nóv. 1988. Guðrún
Ingibjörg, f. 18. okt. 1928, d. 7.
sept. 2020. Sigmundur Þráinn,
f. 5. okt. 1930, d. 11. des. 2007.
Ólafur Heiðar, f. 25. nóv. 1934,
Sesselja Hildigunnur, f. 4. nóv.
1936, Soffía Hrafnhildur, f. 15.
ágúst 1939, og Jóndóra El-
ísabet, f. 25. maí 1947, d. 3. maí
2007.
Sambýlismaður Þórunnar
var Jóhann Karl Bjarnason, f.
19. júlí 1935, frá Skagaströnd,
d. 14. sept. 2015. Jóhann var
sonur hjónanna Rósu Páls-
dóttur, f. 1. sept. 1911, d. 1. maí
2002, og Bjarna Jóhanns Jó-
hannssonar, f. 22. nóv. 1900, d.
12. sept. 1971.
Guðmundsson, f. 17.7. 2001, 3b.
Jóhannes Logi Guðmundsson, f.
2.7. 2004, 3c. Karitas Kristbjörg
Guðmundsdóttir, f. 5.2. 2009.
4. Jóna Gunnhildur Ragn-
arsdóttir, f. 28.11. 1956. Eig-
inmaður hennar er Ísak Jóhann
Ólafsson, f. 18.2. 1950.
Börn þeirra eru: 4a. Sigrún
Ísaksdóttir, f. 5.4. 1981. Eig-
inmaður hennar er Jóhann G.
Harðarson, f. 25.10. 1978.
4b. Gunnhildur Jódís Ísaks-
dóttir, f. 28.5. 1991. Eiginmaður
hennar er Pálmi Þór Val-
geirsson, f. 12.7. 1988.
4c. Íris Kamilla Ísaksdóttir, f.
23.11. 1994
Barnabarnabörn Þórunnar
eru sjö talsins.
Þórunn lauk námi frá hús-
mæðraskólanum á Löngumýri
og vann ýmis önnur störf eftir
það. Árið 1964 fluttist hún til
Reykjavíkur og hóf sambúð
með Jóhanni K. Bjarnasyni.
Eftir Þórunni liggja ófáar
lopapeysurnar, en hún var mikil
hannyrðakona og saumaði og
prjónaði jöfnum höndum.
Hún starfaði til fjölda ára
sem bréfberi í Reykjavík.
Útför Þórunnar fer fram frá
Grafarvogskirkju 29. apríl 2021
kl. 15. Vegna fjöldatakmarkana
verða einungis nánustu að-
standendur viðstaddir.
Útförinni verður streymt á
vefslóðinni:
https://youtu.be/2SSHBv-bSKI
Streymishlekk verður hægt
að nálgast á:
https://www.mbl.is/andlat
Börn Þórunnar
eru:
1. Álfhildur S.
Jóhannsdóttir, f
26.8. 1964, dagfor-
eldri og nemi. Eig-
inmaður hennar er
Þórarinn Gunn-
arsson, f. 17.9.
1964.
Börn þeirra eru:
1a. Jóhann Gunnar
Þórarinsson, f.
18.9. 1987. 1b. Daníel Ingi Þór-
arinsson, f. 15.3. 1989. Sam-
býliskona hans er Elsa Björk
Einarsdóttir, f. 22.3. 1990. 1c.
Edda Þórunn Þórarinsdóttir, f
20.9. 1996. Sambýlismaður
hennar er Magnús Torfi Rún-
arsson, f. 28.8. 1993.
2. Gunnar Þór Jóhannsson, f.
30.11. 1965, blikksmíðameist-
ari. Eiginkona hans er Þóra
Egilsdóttir, f. 26.1. 1968. Börn
þeirra eru: 2a. Ragna Ísabel
Gunnarsdóttir, f 19.10. 1993,
2b. Þórunn Glódís Gunn-
arsdóttir, f. 24.1. 2000, 2c. Stef-
án Þór Gunnarsson, f. 30.10.
2003.
3. Guðmundur Ingi Jóhanns-
son, f. 30.7. 1973, blikksmiður.
Unnusta hans er Kristjana Ósk
Birgisdóttir, f. 4.11. 1977. Börn
Guðmundar eru: 3a. Einir Ingi
Elsku mamma mín, þá er ferða-
lagið hafið og þú tekst á við ný
verkefni og áskoranir á nýjum
slóðum.
Alltaf er jafn sárt að kveðja af
því að það er svo endanlegt. Þú
varst hvíldinni fegin og ert nú laus
við verkina sem hrjáðu þig síðustu
mánuðina.
Þegar ég hugsa til baka sé ég
þig fyrir mér bakandi, með sauma-
vélina á borðinu og prjónandi fal-
legu lopapeysurnar sem þú stund-
um reiddir fram á einum degi.
Þvílíkur snillingur sem þú varst í
höndunum. Allt þetta gerðir þú
ásamt því að hugsa um heimilið,
vinna og vera ávallt til staðar fyrir
okkur systkinin.
Til dæmis þegar hrekkjusvínin í
götunni voru að stríða okkur þá
varst þú ekki lengi að lesa þeim
pistilinn. Þú varst kletturinn í lífi
okkar og verndaðir okkur svo vel.
Þú hafðir ákveðnar skoðanir og
stóðst fast á þínu eins og t.d. varð-
andi pólitíkina.
Það var oft glatt á hjalla í eld-
húsinu í Sörlaskjólinu og þá sér-
staklega þegar þú spáðir í bolla
fyrir þá, sem það vildu. Alltaf var
eitthvað til með kaffinu og mikið
sagðir þú skemmtilega frá mönn-
um og málefnum. Já, mamma mín.
Þú hafðir svo sannarlega góðan
húmor. Öllum leið vel í návist þinni
og stundum þegar fólk ætlaði rétt
að kíkja inn þá dróst heimsóknin á
langinn og áður en gestirnir vissu
af var innlitið orðið lengra en upp-
haflega til stóð.
Öll ferðalögin sem við fórum í
sem krakkar með þér og pabba
voru frábær. Þá var farangrinum
pakkað saman upp á topp á bílnum
og síðan lagt af stað í ferðalag. Við
heimsóttum ömmu og aðra ætt-
ingja og síðar meir var farið í
Gunnhildargerði. Þar naustu þín
vel enda ólst þú þar upp og sveitin
þín var þér svo kær. Þú sagðir okk-
ur sögur um fólkið sem ólst upp
með mér og hvernig lífið var þegar
þú varst barn og unglingur. Þú
hafðir svo einstaka frásagnargáfu
og áttir auðvelt með að fá fólk til að
hlusta á þig. Ekki má gleyma öll-
um ferðunum í berjamó þar sem
fötur voru fylltar af berjum á hin-
um ýmsu stöðum. Síðan var farið
heim og sultað.
Þú hafðir endalaust gaman af
því að lesa og gátum við oft spjall-
að endalaust um bækurnar sem
við lásum.
Þú varst ótrúlega næm, skynj-
aðir mikið, fannst og hafðir mikinn
áhuga á bókum um dulræn mál-
efni.
Þegar upp er staðið þá varstu
mín hetja og verndarengill. Ég er
þakklát fyrir að þú varst mamma
mín og allar fjölmörgu góðu stund-
irnar sem við áttum saman. Sér-
staklega síðustu árin.
En þá er komið að kveðjustund
elsku mamma. Ég veit að þú leikur
á als oddi í sumarlandinu og ég bið
að heilsa pabba. Ég á fjársjóð sem
eru minningarnar um þig og þær
geymi ég í hjarta mínu. Takk fyrir
allt og allt elsku múttan mín.
Þú gengin ert hugglöð á frelsarans
fund
og fagnar með útvaldra skara,
þar gleðin er eilíf, þar grær sérhver
und.
Hve gott og sælt við hinn hinsta
blund
í útbreiddan faðm Guðs að fara.
Nú kveðja þig vinir með klökkva og
þrá
því komin er skilnaðarstundin.
Hve indælt það verður þig aftur að
sjá
í alsælu og fögnuði himnum á,
er sofnum vér síðasta blundinn.
(Hugrún)
Elska þig.
Þín dóttir
Álfhildur S.
Jóhannsdóttir
Elsku mamma mín, nú ert þú
farin frá okkur og söknuðurinn
stendur eftir.
Ég veit að þú ert örugglega
komin á góðan stað þar sem þér
líður vel eftir erfiða sjúkrahúslegu
síðustu mánuði. Þú ert án efa
hvíldinni fegin.
Lífið er ekki alltaf dans á rós-
um og þú fékkst svo sannarlega að
hafa fyrir því en samt varst þú
alltaf svo jákvæð og bjartsýn á líf-
ið. Uppgjöf var ekki til í þínum
bókum. Þú hafðir sterkar skoðan-
ir á lífinu og fórst eftir þeim skoð-
unum. Þá varst þú höfðingi heim
að sækja, sérstaklega á sunnu-
dögum, stórsteikur og eftirréttir
sem við fjölskyldan fengum að
njóta í áratugi.
Ég tel mig einstaklega heppinn
að hafa átt þig að sem móður, þú
varst alltaf tilbúin til að leiðbeina
mér hvort sem var í æsku eða á
fullorðinsárum mínum.
Þú hvattir mig alltaf áfram og
stóðst vörð um velferð mína.
Ég veit að ég á eftir að sakna
þeirra mörgu góðu stunda sem við
áttum saman, t.d. ferðalögin aust-
ur í Gunnhildargerði og góðar og
innihaldsríkar samræður um lífið
og tilveruna.
Þú talaðir oft um sumarlandið,
þar sem öllum líður vel að lokinni
jarðvist.
Ég trúi og treysti því að það
verði þinn áfangastaður í framtíð-
inni.
Einlægar þakkir fyrir allt sem
þú gafst og gerðir fyrir mig.
Hún var einstök perla.
Afar fágæt perla,
skreytt fegurstu gimsteinum
sem glitraði á
og gerðu líf samferðamanna hennar
innihaldsríkara og fegurra.
Fáar perlur eru svo ríkulega búnar,
gæddar svo mörgum af dýrmætustu
gjöfum Guðs.
Hún hafði ásjónu engils
sem frá stafaði ilmur
umhyggju og vináttu,
ástar og kærleika.
Hún var farvegur kærleika Guðs,
kærleika sem ekki krafðist
endurgjalds.
Hún var vitnisburður
um bestu gjafir Guðs,
trúna, vonina, kærleikann og lífið.
Blessuð sé minning einstakrar perlu.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Þinn sonur,
Gunnar Þór.
Elsku Þórunn, þá er komið að
kveðjustund. Það er erfitt að kveðja
þig en ég veit að hvíldin var þér
kærkomin eins og staðan var orðin.
Þú varst stór hluti af mínu lífi, tókst
vel á móti mér þegar ég kom í fjöl-
skylduna fyrir þrjátíu og fimm ár-
um.
Það var alla tíð matur á sunnu-
dögum hjá þér, þú varst snillingur
að elda góðan mat og oft gerði ég
nákvæmlega það sem þú sagðir
mér að gera en ekki varð maturinn
eins góður og hjá þér. Þú gerðir
besta slátur í heimi og gafst okkur
fullan poka til þess að eiga yfir vet-
urinn.
Þú varst alltaf svo dugleg,
vannst á mörgum stöðum, saumað-
ir, prjónaðir, alltaf á fullu spani,
eins og þú sagðir við mig: „Ég var
talin liðleg og létt á fæti en samt
svolítið stríðin.“
Þú varst ávallt til staðar fyrir
mig og börnin mín, alltaf tilbúin að
hjálpa.
Þér fannst gaman að ferðast og
hefðir viljað ferðast meira til út-
landa en lést nægja að ferðast um
Ísland á bílnum þínum sem þér
þótti svo vænt um.
Við fórum saman á hverju ári á
æskuheimilið þitt, Gunnhildar-
gerði, þar sem við áttum góðar
stundir saman, síðustu árin hefur
þú ekki komist þangað og það er
allt öðruvísi að vera þar án þín,
vantar svo mikið.
Þú hafðir mjög gaman af góðum
félagsskap og gast spjallað mikið,
sérstaklega hafðir þú gaman af að
tala um gamla tíma og kunnir frá
mörgu að segja.
Þú hafðir líka mjög gaman af að
lesa góðar bækur, last margar á
viku og gast endursagt allt sem
gerðist í bókunum. Þú lánaðir mér
einu sinni bók um sumarlandið. Þú
vildir endilega að ég læsi hana, en
þegar ég fór að lesa bókina sá ég að
ég þyrfti ekki að lesa hana af því að
þú varst búin að segja frá hverju
smáatriði í bókinni.
Þú varst ákveðin en vildir öllum
vel, gjafmild en passaðir alltaf að
gera ekki upp á milli, allir áttu að fá
sama. Ef einhver var að þræta átt-
irðu til að segja þessa frábæru
setningu: „Þú ert ekki betri nema
þú gerir betur,“ og hef ég reynt að
fara eftir því.
Þú nýttir líka hlutina vel. Ef
maður gaf þér eitthvað gat það ver-
ið uppi í skáp í tvö til þrjú ár, af því
að hinn hluturinn var ekki alveg bú-
inn.
Við áttum góðar stundir saman á
fimmtudögum þegar ég kom með
mat, fyrst hamborgara en svo
smakkaðir þú Hlöllabát og þér
fannst hann svo góður að við borð-
uðum Hlöllabát á fimmtudögum í
nokkra mánuði, og eiga því Hlölla-
bátar ávallt eftir að minna mig á
þig. Ég á eftir að sakna þess að hitt-
ast og borða Hlöllabát saman.
En nú ertu komin í sumarlandið,
sumarlandið sem þú talaðir alltaf
svo mikið um. Þú hafðir trú á því að
mennirnir fengju verkefni þar svo
ég er viss um að þú ert upptekin í
verkefnum þarna uppi, þeysist
kannski líka um á honum Neista,
hestinum þínum sem þér þótti svo
vænt um, en horfir samt öðru
hverju niður til okkar og fylgist
með.
Takk fyrir allt og allt
elsku Þórunn
Þín tengdadóttir,
Þóra Egilsdóttir.
Í dag kveð ég þig með söknuði
og upp í hugann koma minningar
um þá sterku og góðu konu sem þú
varst. Ég hitti þig fyrst fyrir rúm-
um 37 árum síðan þegar ég kom
með henni Álfhildi dóttur þinni í
sunnudagsmat í Sörlaskjólinu. Þú
varst í eldhúsinu að hræra í pottum
og passa upp á að væri nægur mat-
ur á eldhúsborðinu fyrir þá sem við
það sátu.
Þegar þú hafðir lokið við mat-
reiðsluna var eftirrétturinn borinn
fram og síðan sest að spjalli, oftast
við eldhúsborðið, þar sem dægur-
málin voru krufin til mergjar.
Stjórnmálin voru ofarlega á baugi
en þar vorum við alla tíð á öndverð-
um meiði en gátum samt rökrætt
þau fram og til baka. Bílamálin
voru þér líka hugleikin en þú varst
sannkölluð bílakona. Þú varst vel
að þér um bílategundir, bilanatíðni
og flest það sem kom að bílum
svona almennt. Bílasögurnar voru
margar og skemmtilegar og ég
minnist þess þegar þú lentir í smá-
vægilegu umferðaróhappi þegar þú
varst að skutla Álfhildi dóttur þinni
á sitt fyrsta stefnumót við mig. Þú
kipptir þér ekki mikið upp við
óhappið en hafðir á orði að það væri
örugglega fyrirboði um að stefnu-
mótið ætti eftir að leiða eitthvað af
sér.
Það er síðan ekki hægt að minn-
ast sunnudaganna án þess að nefna
kaffibollana sem fengu að hvíla á
hvolfi á miðstöðvarofninum í eld-
húsinu. Þrátt fyrir að kvenfólkið
væri kannski ekki mikið fyrir kaffi
létu þær sig hafa það að drekka
nokkra sopa til þess að fá þig til
rýna í þá og fræða sig um framtíð-
ina. Þú last heilu veislurnar, brúð-
kaupin og barnsfæðingarnar upp
úr þessum bollum og gott ef að það
varð síðan ekki allt að veruleika. Að
minnsta kosti sumt af því. Þarna
varstu ansi snjöll og sýndir og
sannaðir að þú varst alla tíð vel inni
í daglegu lífi barnanna þinna.
Síðan þá eru sunnudagarnir
orðnir vel á annað þúsund en þessir
dagar voru þér mikilvægir. Þá
fékkstu alla fjölskylduna að borð-
inu og smátt og smátt bættist í hóp-
inn. Tengdabörnin, barnabörnin og
undir það síðasta barnabarnabörn-
in.
Virðing mín fyrir þér sem
sterkri, hjálpsamri og afburðadug-
legri konu er takmarkalaus. Ég
man ekki eftir þér öðruvísi en vinn-
andi eða gerandi eitthvað fyrir
aðra. Þú starfaðir lengst af sem
bréfberi hjá póstinum og þegar
þeim vinnudegi var lokið tóku við
ræstingar á kvöldin. Ég man alltaf
eftir því þegar ég hitti þig í Ármúl-
anum þar sem þú varst að bera út
komin fast að sjötugu. Á þeim tíma
var engum rafskutlum fyrir að fara
hjá póstinum heldur aðeins þessir
tveir jafnfljótu og póstburðarpok-
inn á öxlinni.
Þú lifðir fjölbreyttu og áhuga-
verðu lífi en þegar heilsan fór að
gefa sig ákvaðstu að taka því rólega
og eyddir dögunum heima við það
sem þig langaði að gera. Bókalest-
ur skipaði þar stóran sess og hef ég
ekki tölu á öllum bókunum sem við
færðum þér. Núna ertu komin í
sumarlandið, sem þú last og talaðir
um af sannfæringu. Það var enginn
efi í þínum huga um að sumarlandið
væri til. Þar hefur tengdapabbi tek-
ið á móti þér opnum örmum og þar
mun þér líða vel. Minningin um þig
mun lifa um ókomna tíð. Hvíl í friði.
Þinn tengdasonur
Þórarinn Gunnarsson.
Elsku amma, nú ert þú komin á
góðan og fallegan stað umvafin friði
og ljósi. Við viljum þakka þér fyrir
allar góðu stundirnar og við mun-
um geyma allar dýrmætu minning-
arnar sem við áttum með þér. Við
áttum yndislegar stundir saman en
þær minnisstæðustu eru í Gunn-
hildargerði með þér og afa í sveita-
sælunni. Þú varst alltaf í eldhúsinu
að huga að matnum á meðan afi var
að veiða. Það var svo yndislegt að
kíkja til þín í sunnudagsmatinn og
spjalla um lífið og tilveruna og rifja
upp gamla og góða tíma. Það eru
forréttindi að hafa átt svona ynd-
islega ömmu. Hvíldu í friði, elsku
amma, við kveðjum þig með mikl-
um söknuði.
Sigrún, Gunnhildur og Íris.
Elsku besta amma mín. Orð fá
því ekki lýst hve sorgin er mikil
þessa dagana. Það eina sem fer í
gegnum huga minn í sorginni er
hversu frábærlega sterk og góð
kona þú varst. Þú stóðst alltaf með
þínu fólki og passaðir upp á okkur
öll. Þú passaðir að við borðuðum
nóg þegar við vorum í heimsókn og
þér stóð sko heldur betur ekki á
sama ef ég borðaði of lítið, og sagðir
að maður þyrfti næringu til þess að
vaxa. Þú gafst okkur barnabörnun-
um svo alltaf pening fyrir ís eftir
sunnudagsmatinn og við hlupum út
í búðina rétt hjá og komum heim
með bros á vör og hugsuðum hvað
við værum heppin að eiga svona
góða ömmu. Amma, þú varst ein-
faldlega einstök á alla vegu og ég
veit ekki hvernig lífið mitt heldur
áfram án þín. Án allra okkar sam-
tala um lífið og tilveruna, gæða-
stunda saman í stofunni og inni í
herbergi hjá þér, Gunnhildagerðis-
stundanna, þegar þú kenndir mér
alvörueldamennsku og svo ótal-
margt fleira. Þú gerðir allt best, og
það er klárt mál. Þú gafst bestu
ráðin, bestu hlýjuna og gerðir þá
allra bestu kjúklingasósu sem ég
hef á ævi minni smakkað.
Ég mun seint gleyma einni ný-
legri minningu sem við áttum, þeg-
ar þú þurftir aðstoð við að skipta
um mold í blómapottunum þínum,
og við mamma vorum að hjálpa þér.
Þú baðst mig um aðstoð og ég
græjaði þetta fyrir þig, með aðstoð
mömmu, á engri stundu. Þú varst
ekkert smá hissa en jafnframt
ánægð að ég gerði þetta fyrir þig,
og ekkert smá stolt af mér fyrir að
gera þetta svona vel. Þegar ég sá
hversu glaða þetta litla verk gerði
þig, stækkaði hjartað mitt um tvær
stærðir. Ég hef alltaf viljað standa
mig vel fyrir þig og gera vel svo ég
geti orðið næstum því eins og þú
þegar ég verð eldri, því amma, þú
ert einfaldlega ein af mínum allra
helstu fyrirmyndum og ég hef alltaf
litið upp til þín.
En það er svo skrítið hvað lífið
tekur og lífið gefur og af hverju
þessir hlutir gerast. Maður spyr sig
alltaf, hver er tilgangurinn með
þessu öllu? Af hverju þarf amma að
fara og hvert er hún að fara?
Spurningarnar eru óteljandi og
svörin eru örfá. Eitt veit ég fyrir
víst, og það er að eins mikil og sorg-
in er og hjartað er tómt, þá veit ég
fyrir víst að þér líður vel þar sem þú
ert núna. Þú ert með afa og þið
fylgist með okkur frá einhverjum
frábærum stað og við horfum upp
til stjarnanna og hugsum til ykkar.
Þú verður ávallt hluti af mér, og
hvert skref sem ég tek í þessu lífi
mun vera þér að þakka. Amma, ég
sakna þín meira en orð fá lýst og ég
mun ávallt elska þig og hugsa til
þín. Ég bið að heilsa afa í Sumar-
landinu og vona að hann passi vel
upp á þig. Takk fyrir að vera til og
vera besta amma í heimi. Þangað til
næst amma.
Hvernig er hægt að þakka,
það sem verður aldrei nægjanlega
þakkað.
Hvers vegna að kveðja,
þann sem aldrei fer.
Við grátum af sorg og söknuði
en í rauninni ertu alltaf hér.
Höndin sem leiddi mig í æsku
mun gæta mín áfram minn veg.
Ég veit þó að víddin sé önnur
er nærveran nálægt mér.
Og sólin hún lýsir lífið
eins og sólin sem lýsti frá þér.
(Sigríður Dúa)
Þitt barnabarn,
Edda Þórunn
Þórarinsdóttir.
Þórunn Kristbjörg
Jónsdóttir
Minningarkort á
hjartaheill.is
eða í síma 552 5744
Útför ástkærrar eiginkonu minnar, móður,
tengdamóður, ömmu og langömmu
HELGU HALBLAUB,
Vesturbergi 75,
fer fram í Langholtskirkju þriðjudaginn
4. maí klukkan 13.
Vegna samkomutakmarkana verður streymt frá athöfninni.
Slóðin á streymi er https://www. skjaskot.is/helga.
Streymishlekk má finna á:https://www.mbl.is/andlat
Bjarni Hannesson
Elfar Bjarnason Anna Laxdal Þórólfsdóttir
Vignir Bjarnason Lyanne Ridderhof
Skúli Bjarnason Sigrún Ingadóttir
Aron Bjarnason Elísabet Þórisdóttir
barnabörn og barnabarnabörn