Morgunblaðið - 08.05.2021, Blaðsíða 40

40 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. MAÍ 2021
Amma mín og
nafna var dásamleg
kona og engri lík.
Hún var alltaf vel
tilhöfð, sama hvert
tilefnið var, og ég stend staðföst á
því að það hafi enginn átt jafn
glæsilega ömmu og ég. Mér
fannst fátt skemmtilegra sem
barn en að heimsækja hana á
Urðarbrautina því fyrir mér var
heimilið hennar ömmu eins og
hótel. Það var alltaf svo hreint og
fínt á Urðarbrautinni að lýsingin
hótel væri nánast niðrandi. Fimm
Ása Þorvaldsdóttir
Baldurs
✝
Ása Þorvalds-
dóttir Baldurs
fæddist 27. nóv-
ember 1930. Hún
lést 19. apríl 2021.
Útför Ásu fór
fram 30. apríl 2021.
stjörnu hótel væri
nær lagi. Samt var
aðeins einn starfs-
maður á þessu til-
tekna hóteli en það
var alveg yfrið nóg
þar sem enginn ann-
ar mun nokkurn
tímann hafa roð við
þessum gestgjafa.
Dekrið sem fylgdi
heimsóknum mínum
til ömmu var í sam-
ræmi við það, ef ekki betra. Það
var alveg sama hvað ég bað um
eða vildi fá að gera, það var sam-
þykkt samstundis, og af þeim
sökum stundaði ég það oft sem
barn að labba heim til ömmu eftir
skóla í staðinn fyrir að fara beint
heim til mín. Þá fögnuðum við
systkinin því líka gríðarlega í
hvert skipti sem við fengum að
gista hjá ömmu því, eins og flestir
vita, er fátt betra en að gista á
fimm stjörnu hóteli. Mér leið allt-
af eins og ég væri Elísabet Breta-
drottning, án þess að ýkja, þegar
ég gisti hjá ömmu. Það snerist
allt um mig og fyrir svefninn varð
til ákveðin kvöldrútína hjá okkur
sem varð að mjög mikilvægri
hefð og breyttist aldrei. Það byrj-
aði á kvöldkaffi með vöfflum og
öllu tilheyrandi niðri í eldhúsi og
síðan lá leiðin upp á efri hæð þar
sem ég gerði mig til fyrir svefn-
inn á meðan amma bjó um. Því
næst lagðist ég upp í rúm og við
tók 15 mínútna fótanudd og á
endanum upplestur úr bók að
mínu vali. Enn þann dag í dag hef
ég, að verða 29 ára gömul, ekki
fundið neitt hótel sem kemst ná-
lægt því að vera jafn gott og hótel
Urðarbraut og hef bara sætt mig
við að það muni aldrei gerast,
enda mun ég hvergi fá jafn mikið
dekur með jafn mikilli umhyggju
eins og hjá ömmu Ásu.
Amma hafði alltaf mikinn
áhuga á öllu sem ég gerði og frá
því að ég man eftir mér mætti
hún á allar danssýningar sem ég
tók þátt í og tónleika sem ég spil-
aði á. Það var alveg sama hvað og
hvenær, aldrei klikkaði það að ég
gæti séð hana í salnum. Mér hef-
ur líka alltaf þótt gríðarlega vænt
um og gaman hvað fólk líkir mér
við ömmu, eiginleikar sem ég hef
sem enginn hefur kennt mér og
ég virðist hafa erft beint frá
henni. Ég tek minn tíma í að gera
hlutina en þeir þurfa að vera al-
veg pottþéttir, hreinlæti er mér
gríðarlega mikilvægt og síðast en
ekki síst er húðvörusafnið mitt
orðið álíka stórt og hennar var.
Sumir gagnrýna þessa eiginleika
og kalla það „óþarfa vesen“ en ég
ber nafn hennar með stolti og
fagna því að vera eins og hún.
Ég vona að ég komi til með að
verða jafn glæsileg og mikil fyr-
irmyndarhúsmóðir með árunum
eins og amma var. Það er erfitt að
koma því í orð hvað ég á eftir að
sakna hennar mikið en nafnið
hennar og minningarnar mun ég
alltaf eiga sem tengja okkur sam-
an og fyrir það er ég þakklát.
Ása Karen Baldurs.
Mín fyrstu
kynni af Jóni voru
þegar ég var barn í
Selárdal. Á þeim
tíma vissi ég bara
að hann var einn af stóra
barnahópnum í Hvestu enda
var mjög oft stoppað í Hvestu
á leiðinni út að lokinni kaup-
staðarferð.
Þegar Jón flutti í Grænuhlíð
1976 – rigningarsumarið mikla
– kynntist ég honum betur því
þá tók hann við af Sveini sem
póstur og kom þá vikulega á
Jón
Bjarnason
✝
Jón Bjarnason,
bóndi í Fremri-
Hvestu, fæddist 13.
janúar 1955. Hann
lést 12. apríl 2021.
Útför Jóns fór
fram 24. apríl 2021.
alla bæi. Jón var
ekki á nýjasta bíln-
um í hreppnum og
það var því heppi-
legt að það voru
bæði brekkur í
Grænuhlíð og Sel-
árdal til að láta bíl-
inn renna í gang.
Jón byggði nýtt
veglegt íbúðarhús í
Grænuhlíð og ekki
var bílskúrinn síðri
með góðri viðgerðaraðstöðu,
enda var Jón góður í öllum við-
gerðum og var oft að hjálpa
öðrum í nágrenninu, t.d. við
bílaviðgerðir.
Þó ég kæmi ekki reglulega
vestur eftir að ég komst á full-
orðinsár kom ég þó oft við hjá
Jóni þegar það gerðist, en
stundum ekki af góðu því að þá
var ég yfirleitt í druslubíla-
flokknum. Bílarnir biluðu oftar
en ekki á leið vestur (þoldu
ekki vestfirska vegi) og þá
kom hjálpsemi Jóns best í ljós.
Hann hreinlega bjargaði mér
oft í þessi skipti og án þess að
kvarta neitt yfir þessu veseni
á mér. Ég man t.d. eftir að
hann skrúfaði blöndung í
sundur á eldhúsborðinu í
Grænuhlíð og gerði hann eins
og nýjan og sem varð til þess
að komst ég suður. Og ekki
kvartaði Halla yfir þessu brasi
í eldhúsinu.
Ég reyndi stundum að end-
urgjalda hjálpsemina en var
örugglega alltaf í mínus. Helst
gat ég hjálpað honum með
smá ráðgjöf varðandi stjórn-
sýsluna og þess háttar mál.
Einnig ef eftirlitsyfirvöld voru
eitthvað að trufla hann, en ég
efast stórlega um að smá nún-
ingur við yfirvöld hafi truflað
hans svefn. Frekar að hann
hafi bara haft gaman af því.
Eitt sinn þegar ég var á
leiðinni út eftir í Selárdal
heyrði ég skothvelli. Datt ekk-
ert gáfulegra í hug en að það
væri komið á stríð í Ketildala-
hreppi. En það var ekki reynd-
in því að Jón var að koma upp
æðarvarpi og hafði útvegað sér
loftbyssu sem gat skotið öðru
hvoru, með tíðni sem hann gat
stillt. Gamla fuglahræðan virk-
aði ekki sem skyldi til að fæla
varginn frá. En svo datt honum
í hug enn betri aðferð en það
var að nota útvarp. Útvarpið
var svo tengt rafgeymi sem var
hlaðinn með vindrellu. En þó að
æðarkollurnar vildu frekar
hlusta á Rás 2 komst hann að
því að Rás 1 svínvirkaði til að
halda varginum frá og var
miklu hljóðlátari lausn en loft-
byssan.
Jón var maður sem lét verk-
in tala. Þegar hann þurfti að
verða sér úti um vinnuvélarétt-
indi þá var bara drifið í að fara
suður og tekið helgarnámskeið.
Þó svo mér hafi skilist á honum
að hann hafi ekki verið á rétta
námskeiðinu fyrst á laugardeg-
inum þá var þetta fljótafgreitt
og klárað með stæl.
Eftir að Jón flutti í Hvestu
kom fyrir að ég gisti þar, bæði í
gamla bænum og svo í „nýja“
húsinu og þá var alltaf jafn
gaman að eiga gott spjall við
Jón og Höllu.
Ég kveð þennan höfðingja
með hlýhug og sendi innilegar
samúðarkveðjur til Höllu,
Söndru, Rögnu, Símonar og
annarra fjölskyldumeðlima.
Sigurður H. Magnússon.
Elsku mamma.
Nú hefur þú fengið
hvíldina frá lífsins
þrautum. Þótt erfitt
sé að kyngja því að þú sért farin
þá ráðum við víst ekki örlög-
unum en þrátt fyrir það munu
góðu minningarnar lifa að eilífu.
Þú varst ótrúleg fyrirmynd fyrir
okkur öll sem stóðum þér næst,
aldrei kvartaðir þú í gegnum allt
sem þú gekkst í gegnum.
„Jájá ég er fín, það eru aðrir
sem hafa það miklu verra en
ég,“ voru orðin sem maður fékk
alltaf. Ekki grunaði okkur, er
við fjölskyldan borðuðum saman
síðasta laugardagskvöld, að það
yrði síðasta máltíðin okkar sam-
Matthildur
Ingvarsdóttir
✝
Matthildur
Ingvarsdóttir
fæddist 27. mars
1948. Hún lést 26.
apríl 2021.
Útför Matthildar
fór fram 6. maí
2021.
an. Á sunnudags-
kvöldið varstu svo
hress og kát, en
kveður okkur svo
þá nótt.
Þetta varst þú,
búin að skipuleggja
allt, hitta alla og
tilbúin, þinn tími
kominn.
Það var alltaf
hægt að leita ráða
hjá þér og hjálp-
semin þín var óendanleg.
Nú stígum við þau þungu
spor að leggja þig til hinstu
hvílu, en minningarnar sem
hrannast upp ylja okkur og létta
okkur aðeins verkið.
Þín verður sárt saknað elsku
mamma. Ég elska þig og við
hittumst er minn tími kemur.
Þinn sonur,
Elmar Þór.
Elsku Matta. Það er sárt að
kveðja og söknuðurinn er mikill,
en ljúfsárar minningar munu
ylja okkur um ókomna tíð.
Þrátt fyrir veikindin og það
að maður vissi hvert stefndi er
maður aldrei tilbúinn að fá frétt-
ina. Þessi stund er okkur öllum
erfið og þá sérstaklega fyrir
tengdapabba, en við munum
gera okkar besta til að standa
við hlið hans og styrkja hann á
þessum tímum.
Frá fyrstu kynnum tókstu
mér svo vel og strax fann ég
hlýju og væntumþykju frá þér.
Þú gafst mér aldrei tækifæri á
að vera feimin við þig og kjaft-
aðir mig í kaf fyrsta daginn og
frá og með þeim degi varstu
besta tengdó.
Þú varst eins og klettur við
bakið á mér við fæðingarnar hjá
Alexi, Aroni og Kolbrúnu og á
ég þér það allt að þakka. Það
var ekki auðvelt að koma þeim í
heiminn og stóðst þú við hlið
mér allan tímann og hvattir mig
áfram.
Ég á þér svo miklu meira að
þakka, þú varst alltaf til staðar
og kenndir mér svo margt gott
sem ég tek með mér inn í fram-
tíðina.
Ég gæti setið hér í allan dag
og skrifað yndislegar sögur af
stundum sem við áttum saman.
Ég vil bara segja: Takk elsku
Matta fyrir allt, ég mun sakna
þín óendanlega mikið, ég veit að
við munum hittast aftur í sum-
arlandinu, þangað til bið ég góð-
an Guð að geyma þig.
Þín tengdadóttir,
Helga V. Andersen.
HINSTA KVEÐJA
Elsku amma. Það er erf-
itt að hugsa til þess að þú
sért ekki með okkur leng-
ur, ég á þér svo margt að
þakka. Alveg frá því ég var
undir eins árs byrjaði ég að
vera ömmu- og afastrákur
og eyddi eflaust fleiri
stundum hjá ykkur en
heima, enda dekraðir þú við
mig á þinn besta hátt. Ég
elska þig amma mín og
geymi hjá mér góðar minn-
ingar.
Þinn
Alex Breki.
Þar sem englarnir sofa,
sefur þú.
Við söknum þín og elsk-
um þig elsku amma.
Aron Máni og Kolbrún Líf.
Ég vil minnast
minnar kæru syst-
ur, Önnu Svan-
mundu Vignisdótt-
ur, sem fæddist í
Sigríðarstaðakoti í
Fljótum 16. ágúst 1935. Anna
ólst mikið upp hjá afa sínum og
ömmu ásamt móður sinni og
systkinum hennar, einnig var
hún um tíma hjá föður sínum á
Siglufirði. Hún var ung þegar
hún fór að vinna fyrir sér. Hún
fór á vertíð til Eyja og þegar hún
kom þaðan gaf hún mér forláta
kanínupels sem ég átti lengi, hef
verið 4-5 ára og skartaði ég hon-
um á tyllidögum, pelsinn hefur
örugglega kostað mikið. Anna
stundaði ýmis störf, vann í síld,
fiski og við búðarstörf. Hún vann
í litlu búðinni eins og hún var
nefnd, þá gaf hún mér oft lím-
band og miða til að skrifa á hvað
hlutirnir kostuðu því ég var í
búðarleik uppi á lofti heima hjá
mér og ætlaði að verða búðar-
kona eins og systir mín. Eftir að
Anna Vignis
✝
Anna Vignis
fæddist 16.
ágúst 1935. Hún
lést 29. júlí 2019.
Útför Önnu fór
fram 9. ágúst 2019.
hún hætti að vinna
fór nánast allur tím-
inn í bútasaum sem
hún var svakalega
flink við, hún gerði
svuntu á mömmu
okkar sem var
blómum skrýdd og
einnig gaf hún
pabba svuntu sem á
voru tunnur því
pabbi vann í tunnu-
verksmiðjunni og
var það við hæfi. Hún prjónaði
líka mikið. Hún var mikil blóma-
kona, mamma okkar var það líka
eins og dætur hennar. Hún gaf
mér forláta teppi þegar ég varð
fimmtug. Við hringdum alltaf
hvor í aðra af og til. Hún hringdi
í mig 2019 í júlí til að láta mig
vita að hún væri að fara á sjúkra-
húsið á Akureyri, við áttum íbúð
pantaða á þessum tíma og gátum
við hjónin heimsótt hana á
sjúkrahúsið. Ég hélt hún myndi
hafa það af en hún var svo veik,
ég er þakklát fyrir að hafa getað
séð hana og talað við hana. Hún
lést 29. júlí, sama dag og pabbi
minn. Elsku Anna mín, hvíl í
friði, fjölskyldum vil ég senda
samúðarkveðjur.
Kristrún Ástvaldsdóttir
og fjölskylda.
Elsku sonur minn og bróðir,
SIGURSTEINN FREYR VIGFÚSSON,
lést á Brigham and Women's-spítalanum
í Boston.
Útförin fer fram í Fossvogskirkju
miðvikudaginn 12. maí klukkan 13.
Streymt verður frá athöfninni á slóðinni sonic.is/sigursteinn
Guðrún Sigursteinsdóttir
Inga Brá Vigfúsdóttir
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug vegna andláts okkar ástkæru
eiginkonu, móður og ömmu,
INGUNNAR ÓLAFSDÓTTUR,
Þrastarási 44.
Sérstakar þakkir til starfsfólks
krabbameinsdeildar 11E fyrir einstaka umönnun.
Daníel Dieter Meyer
Sigríður Ósk Atladóttir Kjartan Svanur Hjartarson
Gylfi Geir Gylfason
Ástkær faðir okkar, afi, langafi og bróðir,
HREINN KARLESSON,
Lindasíðu 4, Akureyri,
andaðist á sjúkrahúsi Akureyrar
fimmtudaginn 29. apríl.
Hann verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju
11. maí klukkan 13.
Sesselja Hreinsdóttir Eyjólfur Þór Jónasson
Rúrik Hreinsson Patricia Hobi
barnabörn og barnabarnabörn
bræður og fjölskyldur þeirra
Innilegar þakkir færum við öllum þeim
sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför ástkærs eiginmanns,
föður, tengdaföður, afa og langafa,
BENEDIKTS JÓNASSONAR
frá Þuríðarstöðum,
sem lést á Landspítalanum miðvikudaginn
14. apríl.
Kristrún Jónsdóttir
Jón Óli Benediktsson Aðalheiður Bergfoss
Snorri Jökull Benediktsson Þórey Ólafsdóttir
Kjartan Benediktsson
barnabörn og barnabarnabarn
Morgunblaðið birtir minningargreinar endur-
gjaldslaust alla útgáfudaga.
Óheimilt er að taka efni úr minningargreinum
til birtingar í öðrum miðlum nema að fengnu
samþykki.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar
eru vinsamlega beðnir að nota innsendikerfi blaðsins.
Smellt á Morgunblaðslógóið í hægra horninu efst og
viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“ valinn
úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfar-
ardegi verður greinin að hafa borist eigi síðar en á
hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef út-
för er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist,
enda þótt grein berist áður en skilafrestur rennur út.
Minningargreinar