Fréttablaðið - 16.10.2021, Side 28

Fólkið sem
mætti var
stjörn-
urnar og
dansgólfið
var sviðið
og Studio
54 sló
undir eins í
gegn.
Ian Schrager er risanafn í
fasteigna- og hótelgeiranum
vestanhafs, en löngu áður en
hann setti á laggirnar hótel-
keðjuna Edition, sem opnar
formlega hótel hér á landi í
næsta mánuði, stofnaði hann
frægasta næturklúbb allra
tíma, Studio 54 í New York.
Ian Schrager er ekki arkitekt og ekki hönnuður en hann er hugmyndasmiðurinn á bak við fjölmörg hótel og glæsibygg-ingar, í hans huga snýst þetta
allt saman um að skapa upplifanir.
„Ánægjan felst í því að sjá fólk
njóta húsnæðisins eða hugmyndar-
innar sem þú skapaðir fyrir það. Ég
vissi ekki að það væri eitthvað sem
veitti mér ánægju fyrr en ég fór að
starfa við það. En í dag er ég sann-
færður um að einmitt þetta sé ástæð-
an fyrir því að ég er í þessum geira.“
Ian fæddist í Bronx, ólst upp í
Brooklyn og býr nú á Manhattan.
Þó hverfin séu öll í New York eru
þau ólík um ansi margt og segist
hann hafa tekið það besta úr hverju
þeirra. Hann lærði lögfræði og starf-
aði hjá lögmannsstofu í þrjú ár. „Svo
var sonur einhvers stórlaxins ráðinn
til stofunnar og þeir létu hann hafa
skrifstofuna mína. Það ergði mig svo
ég sagði upp og fór að starfa sjálf-
stætt.“
Það gerði hann í um eitt ár en einn
kúnnanna, Steve Rubell, átti eftir
að verða mikill áhrifavaldur í lífi
hans. Saman stofnuðu þeir frægasta
skemmtistað sögunnar, Studio 54 á
Manhattan, New York, þar sem stór-
stjörnur á við Mick Jagger, Andy War-
hol, Elizabeth Taylor, David Bowie og
Jackie Onassis voru fastagestir.
Sá raðirnar fyrir utan klúbbana
„Ég vann í að halda lánardrottnum
hans góðum. Hann var á kafi í veit-
inga- og fasteignageiranum en vant-
aði fjármagn. Hann var nokkrum
árum eldri en ég en ég þekkti hann
frá því á háskólaárunum og okkur
varð f ljótt vel til vina.“ Ian segir
þetta hafa verið á miðjum áttunda
áratugnum þegar „baby boomers“
kynslóðin, sem er fædd á árunum
1946 til 1964, var að flytjast til New
York borgar.
„Ég man eftir að hafa gengið um
borgina og séð fólk standa í löngum
röðum fyrir utan næturklúbba og
taka jafnvel við töluverðri niður-
lægingu til þess að komast inn og
það gegn greiðslu. Ég hugsaði með
mér að þetta væri bissness sem við
ættum að taka þátt í,“ rifjar Ian upp
og bætir við: „Ef ég hefði nú vitað þá
hversu langar sumarnæturnar eru á
Íslandi hefði ég opnað minn fyrsta
klúbb þar.“
Ian rifjar upp hvernig hann og
Vildi ekki vera stærstur - bara bestur
Ian Schrager hér á heimili sínu á Manhattan þar sem hann býr ásamt fjölskyldu sinni. MYND/CHAD BATKA
Ian Schrager hér ásamt viðskiptafélaga sínum og vini Steve Rubell, en saman
ráku þeir Studio 54 í 33 mánuði. Steve lést árið 1989. FRÉTTABLAÐIÐ/GETTY
Jerry Hall, Andy
Warhol, Debbie
Harry, Truman
Capote, og
Paloma Picasso
voru meðal
fastagesta á
Studio 54.
Gestir Studio 54 áttu það sameiginlegt að vera með einbeittan skemmtana-
vilja. Ian segir galdurinn hafa verið frelsið sem fólk upplifði á staðnum.
Björk
Eiðsdóttir
bjork
@frettabladid.is
Steve gerðu áætlun um opnun fjög-
urra næturklúbba. „Við opnuðum
fyrsta klúbbinn í Boston, sá klúbbur
var fyrir samkynhneigða. Þá lærði
ég hvernig töfrarnir verða til: Með
því að láta öll smáatriðin smella.
Þetta er svolítið eins og að setja upp
leiksýningu og ég man eftir að hafa
sagt við Steve að ég treysti mér til að
gera þetta – ég kynni það. Við opn-
uðum einnig klúbb í Queens, en á
sama tíma gekk fjöldamorðinginn
sem kallaður var Son of Sam laus og
skaut ungt fólk sem lét vel að hvort
öðru í bílum. Það var ekkert sérlega
gott fyrir viðskiptin,“ segir Ian.
Studio 54
„Við ákváðum því eftir sex mánaða
starfsemi að færa okkur og sáum
húsnæði Studio 54 til leigu og skrif-
uðum undir leigusamning. Við
vorum fullir eldmóðs og það var
ákveðið afrek að ná að opna klúbb-
inn sex vikum síðar.“
Húsnæðið hafði áður hýst leikhús
og stóð við 54. stræti, en þaðan kom
nafnið. „Næturklúbbastarfsemin
var enn svolítið í bílskúrunum ef
svo má að orði komast, eins og rokk-
ið byrjaði og tölvugeirinn. Það voru
því ekki margir sem sérhæfðu sig í
hljóðkerfum og lýsingu. Auk þess
sem samkeppnisaðilarnir höfðu
séð til þess að þessir örfáu sem það
gerðu neituðu að vinna fyrir okkur
Steve. Við leituðum því til ljósa-
hönnuðar sem hafði starfað heil-
mikið á Broadway, meðal annars
með Bob Fosse,“ lýsir Ian, en Bob
þessi leikstýrði meðal annars sögu-
legum söngleikjamyndum eins og
All that Jazz og Cabaret.
„Hann lagði til að við myndum
viðhalda heilmiklu úr leikhúsinu
sem húsið hafði áður hýst og það
varð grunnurinn að þessu öllu.
Fólkið sem mætti var stjörnurnar
og dansgólfið var sviðið og Studio
54 sló undir eins í gegn.“
Opnunarkvöldið
Við vorum hálf dofnir á opnunar-
kvöldinu,“ segir Ian og rifjar upp að
foss sem stóð á miðju gólfi virkaði til
að mynda ekki. „Við vorum enn að
græja það síðasta þegar gestir fóru
að streyma inn. Ég man að Steve
krafðist þess að ég klæddist jakka-
fötum svo það varð einhver að fara
með mér á síðustu stundu að kaupa
þau, enda hafði ég ekki leitt hugann
að neinu nema klúbbnum sjálfum.
Við Steve vorum ekki með skýra
verkefnaskiptingu en gerðum það
sem okkur leið best með. En þar sem
við vorum góðir vinir og traustið
okkar á milli gott, varð þetta í raun:
einn plús einn verður fjórir. Eða
fimm,“ lýsir Ian.
„Ég hafði misst báða foreldra
mína á skömmum tíma auk þess 
28 Helgin 16. október 2021 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐ