Dagrenning - 01.12.1939, Qupperneq 3

iagmttmtg - "S
Óháð Mánaðarrit til skemtunar og'fróðleiks.
V. ár. VIÐIR, Man. Desember 1939. No. 10.
JOLIN
A ÞEIM TÍMA ÁRSINS, þegar
dagar eru dimmir og dapurlegir, rökkur og
skammdegi hvíla eins og einhver ónáð yfir
landi og lýð, þá er það oft, að við skamm-
sýnir menn hugsum á þessa leið:
— Því er stjörnugeimurinn svo
oft sveipaður skýjum og norðurljósin sof-
andi, einmitt þegar við þurfum sem allra
mest Ijóssins með? Þegar skammdegi er í
heiminum, — skammdegi í hjörtum manna.
— Því er ekki skuggunum jarðneskju svift frá,
svo að birtan og fegurðin nái að skína til mannanna? Því er
ekki altaf heiður himininn og greiður vegur fyrir Ijóma-dýrð
stjarnanna, bjarma norðurljósana og tunglsins?
Við spyrjum þannig vegna þess, að við eigum
örðugt með að skilja það háleita og himneska. Ef við
skildum það, eins og oss ber að skilja það, þá findum við, að
það gerir ekkert til, þó að hríðarbólstrarnir og dimmviðrin
hylji fyrir oss stjörnur og norðurljós; þó að sólin fari í hvarf
og nóttiri hvíli yfir landinu og dagarnir séu daprir og' stuttir,
og snjórinn breiðist yfir lannið.
Nú fyrir 19B9 arum, birtist oss stjarna, skærri