Heilsuvernd - 01.03.1950, Side 13

HEILSUVERND
5
ingarþjóðanna, þrátt fyrir læknisvísindin. Menn rækta
sjúkdóma, um leið og þeir þykjast lækna. Læknisfræðin
fer í kringum sannleikann, orsakir þess, að menningar-
þjóðirnar eru krankfeldustu þjóðir heims. Hún vanrækir
og jafnvel brýtur það lögmál, sem ræður heilbrigði og
Bircher-Benner kallaði „Ordnungsgesetz des Lebens“
(grundvallarlögmál lífsins). En meginþáttur þess er nátt-
úrleg, lifandi næring.
Maðurinn er frá upphafi hvorki hrææta né rándýr, þótt
hann hafi gert sig að hvorutveggja. Hann er jurtaæta og
hefir lengstaf nærzt á ósoðinni jurtafæðu. En þegar hann
breytti um lifnaðarhætti, fór fyrir honum eins og segir
í Biblíunni, að hann gerði sig rækan út úr Paradís — úr
Paradís heilbrigðinnar, með því að brjóta lögmál náttúrlegr-
ar næringar og heilbrigði. Þó eru enn til þjóðir, í afkimum
veraldar, sem eru lausar við hina svokölluðu menningar-
sjúkdóma (t. d. Húnzaþjóðin í Norður-Indlandi).
Bircher-Benner, McCarrison og aðrir forvígismenn nátt-
úrulækningastefnunnar hafa bent á leiðina út úr sjúkdóma-
feninu. Hún er afturhvarf til einfaldari og náttúrulegri
næringar og lífshátta. Tannveiki verður ekki lækriuð með
smíði nýrra tanna. Þegar sár er skorið úr maga eða botn-
langi tekinn, er ekki skeytt um orsakir sjúkdómsins, og
sama er að segja um t. d. flesta kokeitlaskurði, sem virð-
ist aðalatvinna margra hálslækna. Orsakirnar eru oftast
ónáttúrlegar lífsvenjur og dauð næring. En næringin er það
drottinsvald, sem ræður mestu um heilbrigði.
Vér læknar, sem höfum staðið i hörðustu viðureign
við hverskonar sjúkdóma um hálfrar aldar skeið, gætum
frá mörgu sagt. Vér höfum tekið þátt í útrýmingu ýmissa
kvilla, sem áður voru landplága, svo sem barnaveiki, tauga-
veiki, sullaveiki, holdsveiki, sem stöfuðu aðallega af sóða-
skap og að mestu eru úr sögunni. En í þeirra stað höfum
vér séð aðra sjúkdóma hraðvaxa, án þess að fá nokkuð við
gert. Eg sá aldrei botnlangabólgu né botnlangaskurð, með-
an ég var í læknaskólanum og heldur ekki á fyrstu læknis-