Morgunblaðið - 23.11.2021, Blaðsíða 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 23. NÓVEMBER 2021
✝
Guðbjartur
Björnsson, eða
Baddi eins og
hann var alltaf
kallaður, fæddist
á Efra-Seli í Land-
sveit 28. maí 1939.
Hann lést 6. nóv-
ember 2021. For-
eldrar hans voru
Björn Bjarnason
og Guðrún Lilja
Þjóðbjarnardóttir.
Systkini Badda eru Bjarn-
heiður, f. 13.2. 1932, d. 15.1.
2019, Margrét, f. 28.4. 1933,
Gyða Fanney, f. 25.9. 1934, og
Indriði, f. 28.5. 1939.
Baddi giftist hinn 25.12.
1970 Ragnhildi Antonsdóttur
frá Dalvík, f. 6.3. 1943.
Sonur þeirra hjóna er
Ragnar Baldvin, f. 13.3. 1971,
eiginkona hans er Guðmunda
Róbertsdóttir, f. 3.2. 1969.
Börn þeirra eru: Elvar Ingi, f.
1994, í sambúð með Höllu
Laufey, f. 1989, Birkir Orri, f.
2000, og Fjóla Margrét, f.
2007.
Baddi ólst upp á Efra-Seli í
Landsveit. Þar tók hann þátt í
bústörfum með foreldrum sín-
um ásamt ýmsum öðrum
störfum. Þegar þau hættu bú-
skap árið 1966 flutti hann
með þeim suður í Garð og
kynntist þar eftirlifandi eig-
inkonu sinni. Þau hófu búskap
í Keflavík, byggðu sér fljót-
lega hús í Fagragarði 2 og
bjuggu þar til ársins 2003,
þegar þau fluttu í minna hús-
næði. Fljótlega eftir flutning
suður hóf Baddi störf í vara-
hlutaverslun Stapafells og
starfaði þar í rúm 30 ár. Hann
starfaði svo hjá Bílabúðinni
og lauk sínum starfsferli hjá
Bílanausti.
Baddi og Ragga áttu sum-
arhúsið Sólarsel í landi Efra-
Sels sem var sannkallaður
sælureitur.
Útför hans fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag, 23.
nóvember 2021, klukkan 13,
að viðstöddum nánustu að-
standendum.
Hlekk á streymi má finna á:
https://www.mbl.is/andlat
Björk Ragnars-
dóttur, Hreiðar
Máni, f. 1999, og
Steinunn Rúna, f.
1999, í sambúð
með Valgeiri Leifi
Vilhjálmssyni.
Fyrir átti Ragn-
hildur tvo syni: 1)
Frímann Þór Þór-
hallsson, f. 24.1.
1963, eiginkona
hans er Guðbjörg
S. Pálmarsdóttir, f. 10.12.
1964. Börn þeirra eru Daníel
Ómar, f. 1981, kvæntur Laur-
en Busk. Þau eiga tvo syni, þá
Lennon Loka og Lúkas Mána.
Bjarki Þór, f. 1988, í sambúð
með Tinnu Bergmann Hall-
dórsdóttur. Andrea Ósk, f.
1990, í sambúð með Tómasi
Pálmasyni, þau eiga einn son,
Darra Þór. 2) Viðar Þórhalls-
son, f. 25.2. 1966, kvæntur
Svanhildi Ólöfu Harðardóttur,
f. 13.10. 1966. Börn Viðars eru
Hann pabbi minn er látinn
eftir erfið veikindi. Hann hafði
glímt við heilsuleysi í nokkur ár
en hafði samt náð að lifa ágætu
lífi en í vor kom stóra prófið
þegar hann í kjölfar stórrar að-
gerðar var hætt kominn og
þurfti að dvelja á spítala í
lengri tíma. Þegar heim kom
tók bataferlið við með góðri að-
stoð mömmu og ég fann að
hann ætlaði ekki að gefast upp
enda lent í mörgum áföllum á
lífsleiðinni og alltaf náð bata.
En það var samt eitthvað
breytt, batinn lét á sér standa
og oft var þetta eitt skref
áfram en tvö aftur á bak. Ég
fann það undir það síðasta að
hann var orðinn þreyttur á öllu
þessu brasi eins og hann sagði.
Hinn 6. nóvember sl. sleppti
hann svo takinu saddur lífdaga
og ég trúi því að hann sé kom-
inn á góðan stað spjallandi við
afa Bjössa og Heiðu frænku og
fleiri vini sem hann átti.
Á þessari stundu er mér efst
í huga þakklæti, þakklæti fyrir
að hafa fengið að ganga lífsins
veg með pabba mér við hlið og
notið stuðnings hans og ráða,
ráða sem oft fóru fyrir ofan
garð og neðan á yngri árum en
öðluðust þeim mun meira gildi
eftir því sem árin og þroskinn
færðust yfir. Þá fór maður að
sjá að í hógværðinni og hégó-
maleysinu bjó mikill mann-
kostamaður sem eftirsóknar-
vert var að líkjast. Pabbi var
samt ekki gallalaus maður frek-
ar en aðrir, í hans tilfelli átti
hann það til að sýna stífni og
þrjósku þannig að manni þótti
stundum nóg um en hann lin-
aðist með árunum og hann
hafði líka þann þroska að við-
urkenna mistök sín og biðjast
afsökunar ef of langt var geng-
ið.
Pabbi elskaði að hafa barna-
börnin í kringum sig og fannst
fátt skemmtilegra en að spjalla
og spurði þá mikið og var for-
vitinn um þeirra hagi og þá
sérstaklega hvernig skólagang-
an gengi, en honum var umhug-
að um að krakkarnir kláruðu
skólann og menntuðu sig. Pabbi
var ekki langskólagenginn,
hafði klárað einn vetur á Skóg-
um og fann maður eftirsjá hjá
honum að hafa ekki gengið
lengra menntaveginn enda
frjór jarðvegur til staðar.
Þau mamma áttu sælureit í
sumarbústaðnum Sólar-Seli
fyrir austan, nánar tiltekið við
Efra-Sel, bæinn sem hann ólst
upp í og bjó til ársins 1966 þeg-
ar hann flutti suður með ömmu
og afa. Ég fann að hann sakn-
aði sveitarinnar og ef örlögin
hefðu hagað því þannig hefði
hann orðið góður bóndi í
Landsveitinni. Honum fannst
gott að komast austur og bar-
dúsa í viðhaldi við bústaðinn,
girðingarvinnu og fleiru. Þarna
leið honum vel og ég fann í ferð
sem okkur tókst að fara í ágúst
síðastliðnum, þar sem við sát-
um á pallinum með mömmu og
spjölluðum um allt og ekkert,
að þarna gat hann gleymt veik-
indum sínum og öðlast ró, hon-
um leið vel.
Missir okkar er mikill og ég
sakna þessara stunda. Ég
sakna þess að geta ekki lengur
strítt honum á því að hann sé
meiri framsóknarmaður en
sjálfstæðismaður, ég sakna
þess að geta ekki fengið mér
einn sterkan í Sólarseli með
honum og spjallað, ég sakna
bíóferðanna, ég sakna þess að
fara ekki á rúntinn í Reykja-
nesbæ og ég sakna stundanna í
Stapafelli sem við áttum sam-
an. Ég sakna þín elsku pabbi.
Þinn sonur,
Ragnar.
Nú ertu farinn elsku afi.
Söknuður okkar systkinanna er
mikill og verður þín sárt sakn-
að. Í gegnum árin hefur þú ver-
ið stór partur af lífi okkar enda
varstu alltaf reiðubúinn að
hjálpa ef kallið kom, hvort sem
það var að sækja okkur og
skutla í tómstundir eða passa
okkur systkinin. Þú varst góður
maður og studdir okkur systk-
inin skilyrðislaust í öllu því sem
við tókum okkur fyrir hendur,
hvort sem það var í námi eða
áhugamálum. Þú hafðir alltaf
óbilandi trú á okkur og lést það
í ljós. Þú mættir á alla þá tón-
leika sem við spiluðum á, sama
hversu ómerkilegir tónleikar
það voru. Þú hafðir einstaklega
gaman af að því að sjá okkur
spila og blómstra. Þú hafðir svo
mikla trú á okkur að þér fannst
við ekki geta gert neitt rangt,
t.d. þegar eitt okkar systkin-
anna náði ekki mikilvægu prófi,
í staðinn fyrir að efast um getu
námsmannsins hringdir þú í
pabba okkar og hneykslaðist á
því að hann hefði ekki kennt
okkur betur.
Þegar við vorum yngri var
alltaf gaman að koma í sveitina
og eru minningarnar um þig, að
segja okkur ungum hvernig
landið liggur, mjög dýrmætar.
Við systkinin eyddum miklum
tíma með þér þegar við vorum
yngri og þau voru ófá skiptin
sem þú keyptir handa okkur
gotterí og rúntaðir með okkur
um bæinn. Við eigum dýrmæt-
ar minningar um þig úr sveit-
inni, þar fengum við að sjá
landið þitt og lékum okkur mik-
ið, þú kenndir okkur að tálga
og gafst okkur vasahnífa þegar
við höfðum aldur til.
Það er sárt að hugsa til þess
að geta ekki rennt í heimsókn
til þín og spjallað um lífið og
tilveruna og allt þar á milli. Afi,
þú varst góður maður og okkur
þykir vænt um þig. Takk fyrir
allt, elsku afi Baddi.
Elvar Ingi, Steinunn Rúna og
Hreiðar Máni Ragnarsbörn.
Látinn er kær vinur og fé-
lagi, Guðbjartur Björnsson, þ.e.
hann Baddi í Selinu, en svo var
hann alla tíð nefndur hér aust-
ur í sveitum. Ég vil minnast
hans með þessum örfáu orðum.
Hann var fjóra vetur í barna-
skóla og það aðeins helming
hvers vetrar vegna skipti-
kennslu eldri og yngri deildar.
Skólahald var á Hellum í Land-
sveit. Þegar ungmenni úr
Landsveit fóru í framhaldsnám,
þá kom í ljós hversu góða und-
irstöðufræðslu Guðlaugur
Landkennari hafði veitt þeim.
Veturna 1956-1958 var Baddi
í Skógaskóla og minntist hann
verunnar þar sem hins mesta
ánægjutíma. Hann og Heiðar
vinur okkar frá Mykjunesi inn-
rituðust beint inn í 2. bekk og
náðu þeir mjög góðum árangri
við lokaútskrift. Þetta hefði ég
ekki getað – ég hefði ekki náð
lágmarkseinkunn upp úr 2.
bekk.
Fara verður fljótt yfir sögu.
Haustið 1966 flytur Baddi
ásamt foreldrum sínum suður í
Garð nærri Keflavík. Áður
höfðu öll systkini hans flutt úr
foreldrahúsum eins og gerist.
Um þetta sagði Bjössi faðir
Badda: „Hann Baddi var hjá
okkur á meðan við bjuggum í
Selinu – hann yfirgaf okkur
ekki.“
Í Garðinum kynntist Baddi
eftirlifandi eiginkonu sinni,
Ragnhildi Antonsdóttur, snyrti-
legri og mikilli húsfreyju, og
báru kvöldmatarboð og morg-
unverðarborðin vitni um heim-
ilishaldshæfileika hennar.
Eftir flutninginn suður fór
Baddi að vinna hjá Hákoni
Kristinssyni í Stapafelli og
varð Baddi þar fljótlega versl-
unarstjóri. Með þeim Badda og
Hákoni tókst sterk vinátta sem
varði meðan báðir lifðu. Ásamt
konum sínum fóru þeir saman í
margar ferðirnar, bæði um há-
lendi Íslands og um fjarlæga
staði erlendis.
Baddi og Ragga voru þátt-
takendur í ferðum hin svo-
nefnda Fjallaliðs. Þetta voru
margra daga óbyggðaferðir.
Kannske er fyrsta ferðin eft-
irminnilegust (1987), en þá vor-
um við 15 manns á sex bílum.
Til er á myndbandi hvernig
hann beitti honum „Litla-
Rauð“ í torfærum. Gæsavatna-
ferðaleiðin er minnisstæð og
líka þegar Ólafur kaupfélags-
stjóri rústaði taugakerfi flestra
ferðafélaganna. Og upp með
Núpsánni í Núpsstaðaskógum
virtist Baddi vera í röð mestu
göngugarpanna. Á þorrablót-
unum á Brúarlundi var eftir
því tekið hversu samstillt þau
Baddi og Ragga voru á dans-
gólfinu. Baddi var mikill söng-
maður og fengum við að njóta
þess á gleðistundum.
Þá ber að nefna bústað
þeirra í Sólar-Seli. Segja má að
Baddi hafi þar verið í „föstu
starfi“ daglangt alla daga, enda
maðurinn starfssamur. Hins
vegar er ört vaxandi skógurinn
þar í kringum húsin verk konu
hans.
Baddi var seintekinn maður,
engum ókunnugum hefði þýtt
að vaða að honum með kjaftag-
laum. Það gat tekið tvö til þrjú
ár fyrir fólk að ná þeim
tengslum við hann að það
leiddi til vináttu. Baddi gat
verið stífur á meiningunni ef
svo bar við og þá gat það leitt
af sér þrasorðræðu og það
slíka að undan honum varð
kvartað. Gagnvart vinum sín-
um var hann einstaklega heill
maður. Aldrei heyrði ég hann
segja neikvætt orð um fjarver-
andi fólk og tvíræðar háðsglós-
ur fóru ekki um hans varir.
Hann var vandaður og strang-
heiðarlegur maður.
Trúmaður var hann talsverð-
ur. Hann meira að segja fékk
mig – trúlausan manninn – til
að átta mig á að fleira er í
kringum okkur en það sem við
sjáum eða getum þreifað á.
Eins og við flest, þá fæddist
hann inn í þann kristna sér-
trúarsöfnuð sem kenndur er
við vafagemlinginn Martein
Lúter. Baddi taldi að líðan okk-
ar að þessu lífi loknu mótaðist
út frá breytni okkar og gjörð-
um í þessu jarðlífi. Þetta er al-
gerlega í anda móðurkirkjunn-
ar (katólskunnar) og gengur
þvert á kenningar Lúters, sem
sagði að trúin á Jesú Krist, ein,
skipti öllu máli.
Sé líf að þessu loknu, þá er
líklegra að Baddi og móður-
kirkjan hafi á réttu að standa,
en ekki þessar nefndu kenni-
setningar Lúters. Sé svo, þá
þurfa þeir sem eru sömu
manngerðar og Baddi ekki að
kvíða því sem við tekur á
næsta tilverustigi.
Gunnar Guðmundsson
frá Heiðarbrún.
Guðbjartur
Björnsson
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
BERGÞÓRA JÓNSDÓTTIR,
áður til heimilis að Fjólugötu 20,
Akureyri,
lést á hjúkrunarheimilinu Lögmannshlíð,
Vestursíðu 9, fimmtudaginn 18. nóvember.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju mánudaginn 29. nóvember
klukkan 13 með nánustu aðstandendum og vinum. Streymt
verður frá athöfninni á Facebook-síðunni Jarðarfarir í
Akureyrarkirkju - Beinar útsendingar. Blóm og kransar
vinsamlega afþakkaðir en bent á minningarsjóð Öldrunarheimila
Akureyrar.
Sigurður Jón Björnsson
Kristinn Björnsson Edda Sigrún Friðgeirsdóttir
Björn Kristinsson Elisa Paloni
Einar Kristinsson Matthildur B. Benediktsdóttir
Andri Kristinsson
og langömmubörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir,
amma og langamma,
BIRNA ARINBJARNARDÓTTIR,
Bjergvænget 2,
Kaupmannahöfn,
lést á heimili sínu þriðjudaginn
16. nóvember. Útför fer fram fimmtudaginn 25. nóvember
klukkan 13 í Sundby Kapel, Kaupmannahöfn.
Kristín Ýr Júlíusdóttir James Samuel Appleyard
Hildur Júlíusdóttir Mads Stensgaard Nielsen
Edda Arinbjarnardóttir
barnabörn og barnabarnabarn
Elsku eiginmaður minn, faðir okkar og afi,
STEVEN CHARLES KAVANAGH,
Budda,
grafískur hönnuður & tónlistarmaður
frá Wicklow Town, Írlandi,
lést 19. nóvember eftir erfiða baráttu við
veikndi á St. Vincent's University Hospital, Dublin, Írlandi.
Hægt er að horfa á streymi frá útför sem verður í dag,
23. nóvember, klukkan 10 á slóðinni http://dlvr.it/SCsJGM.
Sharon Vize Kavanagh
Sara Rós Kavanagh
Anna Lísa Kavanagh Árni Snæbjörn Magnússon
Daniel Charles Kavanagh
og barnabörn
Elskuleg eiginkona mín, dóttir mín, móðir
okkar, tengdamóðir og amma,
ÓLÖF KRISTÍN GUÐNADÓTTIR,
Óla Didda,
Lækjarmel 4, Hvalfjarðarsveit,
lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands á
Akranesi laugardaginn 13. nóvember.
Útför hennar fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn
26. nóvember klukkan 13. Vegna aðstæðna í þjóðfélaginu
munu einungis nánustu aðstandendur verða viðstaddir. Streymt
verður frá athöfninni á vef Akraneskirkju, www.akraneskirkja.is.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Krabbameinsfélag Íslands.
Þorsteinn Ingason
Sigríður Hjartardóttir
Rúna Hrönn Kristjánsdóttir Pálmi Hafþór Halldórsson
Friðmey Þorsteinsdóttir Einar Már Ríkarðsson
Arnór Þorsteinsson
Karen Þorsteinsdóttir Þorgeir Stefán Jóhannsson
og ömmubörnin
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
KIRSTEN ANDRESEN,
Kristín Eiríksdóttir,
Lundi 90, Kópavogi,
lést sunnudaginn 14. nóvember.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Kristján Arne Þórðarson Guðbjörg Lind Valdimarsdóttir
Ásdís Þórðardóttir Ellert Karlsson
Anna María Þórðardóttir Henry Hálfdansson
og barnabörn
Ástkær faðir minn, bróðir og mágur,
KJARTAN MÁR HJÁLMARSSON,
Hrísholti 18,
Selfossi,
lést á heimili sínu sunnudaginn
14. nóvember. Útför hans fer fram frá
Selfosskirkju fimmtudaginn 25. nóvember
klukkan 14. Vegna fjöldatakmarkana verða aðeins nánustu
aðstandendur og vinir viðstaddir.
Alex Már Kjartansson
Victor Már Hjálmarsson Magnea Ingólfsdóttir
og fjölskylda