Klifur : fréttablað Sjálfsbjargar, landssambands fatlaðra - 15.06.1999, Blaðsíða 9

Klifur : fréttablað Sjálfsbjargar, landssambands fatlaðra - 15.06.1999, Blaðsíða 9
Klifur „Alltaf beita upp í vindinn eygja, klífa hæsta tindinn.“ Sjálfsbjörg, landssamband fatl- aðra, hefur í fjóra ártugi barist fyrir jöfnum rétti og aðstöðu fatlaðs fólks á íslandi og þegar litið er um öxl sjá menn að afmælisbarn- inu hefur tekist býsna vel að halda fram markmiði sínu. Það er hins vegar svo að í þessum efnum er ekk- ert endanlegt. Barátta fyrir jöfnum rétti tekur í raun og veru aldrei enda og þótt mönnum miði vel áfram í réttindabaráttunni og hafi miðað vel í áttina, þá verða verkefnin ávallt ærin. Þetta hefur mér jafnan þótt koma fram með hvað skýrustum hætti í merki Sjálfsbjargar og nafni samtakanna. „Alltaf beita upp í vindinn, eygja, klífa hæsta tindinn,“ skar Rík- arður Jónsson, myndhöggvari, í fundarhamar sam- takanna og má segja að einmitt þetta hafi verið hinn rauði þráður í starfi og stefnu þeirra. Ein- mitt þetta, starfið og stefnan, hefur orðið til þess að menn líta til Sjálfsbjargar með virðingu. I fyrra var efnt til þings Sjálfs- bjargar á Siglufirði, en þar var fyrsta félagið stofnað 9. júní 1958 að und- angengnum samtölum nokkurra áhugamanna og ekki hvað síst fyrir forgöngu Sigursveins D. Kristins- sonar, tónskálds. Ári síðar, eða dag- ana 4. til 6. júní var svo fyrsta árs- þing Sjálfsbjargar, landssambands fatlaðra, haldið í Reykjavík. Þá mættu tuttugu og einn fulltrúi frá fimm félögum. „.. ,og fór hver til síns heima með þá öruggu vissu og óbilandi trú, að hér hefði verið stigið það spor, sem opna myndi dyrnar að mannlífinu fyrir fatlað fólk...“ Þetta er hluti loka- orða Huldu Steinsdóttur í fundar- gerð frá stofnþinginu 1959. Þegar þetta var ritað voru fatlaðir lítið á ferðinni í þjóðfélaginu, þeir voru næstum ósýnilegir og „sú skoðun var ríkj- andi að fólk í hjólastól væri til fárra hluta nýtt“ svo vitnað sé til Jóhanns Péturs Sveinssonar, heit- ins, sem var for- maður Sjálfsbjarg- ar um hríð. Fé- lagslega voru fatl- aðir einangraðir, en einmitt meðal frumherjanna var að finna sannkallaðar hetjur sem með ótrúlegri þrautseigju ruddu brautina. Nú eru aðildarfélögin 17 og félagsmennirnir losa þrjú þúsund. Dæmin eru mörg um mikið fatlaða einstaklinga sem tóku fyrir fjörutíu árum fullan þátt í þjóðfélaginu af miklu harðfylgi. Ingibjörg Magnús- Ingibjörg Pálmadóttir heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra. dóttir, einn fulltrúanna, sem voru á stofnþinginu 1959 er eitt dæmi af mörgum. Hún aflaði sér virðingar samborgara sinna á ísafirði. Þar stundaði hún kennslu um langt ára- bil við góðan orðstír og fór allra sinna ferða sjálf þótt aðstæður til þess væru afar erfiðar á allan hátt. Þetta gerði fólk og gerir enn. Það er skylda okkar allra að leggja okkur fram um að stuðla að þjóðfé- lagi án þröskulda, að reyna að sjá til þess að allir fái notið sín og geti lagt sitt af mörkum til samfélagsins. Þess vegna vinnum við með fötluðum en ekki fyrir fatlaða. „Það er skylda okkar allra að leggja okkur fram um að stuðla að þjóðfélagi án þrösk- ulda, að reyna að sjá til þess að allir fái not- ið sín og geti lagt sitt af mörkum til samfé- lagsins.“ wpg FSa EINAR J. SKÚLASON HF. Grensásvegi 10, Sími 563 3000 Kringlunni 7, Reykjavík 9

x

Klifur : fréttablað Sjálfsbjargar, landssambands fatlaðra

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Klifur : fréttablað Sjálfsbjargar, landssambands fatlaðra
https://timarit.is/publication/1653

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.