Strandapósturinn - 01.06.2018, Page 85

83
segja á vergang ári eftir að þau koma til Reykjarfjarðar. Ekki hafa
þau átt bústofn eða annað sem til búskapar þurfti. Ef til vill hefir
Jens getað stundað beykisstörfin þó hann byggi ekki á staðnum,
sérstaklega meðan hann bjó í Veiðileysu. Í tíundarskýrslum
kemur fram að Jens hafi haft kú og fáeinar kindur eftir að hann
kom aftur á verslunarstaðinn. Hann nytjaði stundum jörðina
Kjós sem oft var í eyði. Við húsvitjunina 1808 gefur presturinn
fjölskyldunni einkunnir eins og venja var. Jens er sagður skikk-
anlegur og vel að sér, Ragnheiður kona hans góðhjörtuð – vel
að sér og Jóhanna Gottfreðlína eigi óþæg – dauf í skilningi. Þau
þrjú eru öll sögð fermd og læs. Óli sonur þeirra talinn vel upp
fræddur – kann bænir og sálma. Þetta er hreint ekki slæmur vitn-
isburður og gefur tilefni til að álykta sem svo að byggðarlaginu
hafi verið fengur að komu þeirra í sveitina, þó ýmislegt ætti eftir
að drífa á dagana.
Í ágústmánuði árið 1827 fæddist Jens dóttir, utan hjónabands,
sem skírð var Guðrún. Móðir hennar var Ólöf Þorsteinsdóttir,
dóttir Þorsteins Guðbrandssonar (1733–1799) bónda á Kjörvogi
og fjórðu konu hans, Ólafar Sigurðardóttur (1748–1803).
Jens lést úr „brjóstveiki“ 24. nóvember 1828.
Svo sem venja var þegar slíkur atburður hafði átt sér stað í
hreppnum tilkynnti hreppstjórinn eða presturinn sýslumannin-
um það.
Að Jens látnum var hér um sérstakt framfærslumál að ræða
sem Magnús hreppstjóri Guðmundsson á Finnbogastöðum leit
alvarlegum augum.
Hann skrifaði því sýslumanninum svofellt bréf:
„Hér með gefst yður til vitundar að fyrrverandi beykir Jens
Wiborg á Reykjarfirði deyði þann 24. þ.m. hvað yður hér með
gefst til kynna. Við þetta tækifæri orsakast ég til að óska yðar
úrlausnar um hvort að ei sé lögum samkvæmt að óekta eftirlif-
andi barn beykisins sálaða með Ólöfu Þorsteinsdóttur skuli njóta
uppeldis af dánarbúi hans, þar annars mun lenda á Árneshrepps
fátækra fé, hvar um ég þénustusamlegast óska yðar atkvæða.
Finnbogastöðum 29. nóv. 18284
4 ÞÍ /Strandas/II.bréf 4/1807–1828.