Sjálfsbjörg - 01.07.1996, Blaðsíða 10

efiir Jón Hlöðver Áskelsson
Eg skrifaöi þessa grein aö hluta til
áriö 1992 og lauk viö hana áöur
en hin ágæt ráöstefna um ferðamál
fatlaðra var haldin í Reykjavík 8. - 9.
nóvember s.l. Sú ráöstefna var hald-
in á vegum Þroskahjálpar og Ör-
yrkjabandalags íslands. Þaö er mér
mikiö ánægjuefni hver hreyfing er
komin á þau mál og vonast ég til aö
þessi grein megi vera nothæft inn-
legg í þá umræðu.
Þegar rætt er um frelsi manna ber
oftar en ekki á góma frelsi til að ferðast.
Á meðan járntjaldið skipti Evrópu, þá
birtust fjötrar þeir sem lagðir voru á
íbúa austan tjaldsins okkur einna
gleggst í takmörkun á ferðafrelsi, sem
var að margra dómi mannréttindabrot.
Ferðalög bæði heima og erlendis eru
orðin sjálfsagður þáttur í lífi okkar.
Mikill er þó aðstöðumunur fólks til
ferðalaga. Áhugi, efnahagur, aldur,
heilsufar og sitthvað fleira ræður miklu
um, eins og reyndar á svo mörgum öðr-
um sviðum.
Til margra ára hafa ferðalög verið
eitt af mínum helstu áhugamálum, og
Þaö er ekki alltaf einfalt mál aö komast leiö-
ar sinnar í hjólastól, jafnvel ekki innanbæjar.
var ég leiðsögumaður á árunum 1970 til
ársins 1989 þegar ég gekkst undir heila-
aðgerð sem orsakaði fötlun mína. Nú sé
ég ferðalög frá nýjum sjónarhóli og geri
mér grein fyrir því að ferðalög hafa
í sænskri hitabylgju.
SJALFSBJÖRG
Ferðalög
fatíaðra
Til umhugsunar
Svona bílar koma aö góöum notum í hópferöum.