Sjálfsbjörg - 01.07.1996, Page 23
1. verðlaun Norðurlandi vestra
Hjólastóllinn
er hækja fóta minn.
Hjólastóllinn
er styrkur handa minna.
Hjólastóllinn
er hafskip vona minna.
Hjólastóllinn
er heimild tilveru minnar.
Hjólastóllinn
er hátindur útsýnis mín.
Samt held ég í vonina
um að losna úr honum.
Elísa Kristín Arnarsdóttir, Húnavallaskóla.
3. verðlaun Norðurlandi vestra
Ég sit og horfi;
ég er föst
í hjólastól.
s
Eg kemst ekki
mína leið.
Ég horfi á bíóið
en ég kemst ekki inn.
/
Eg horfi á skólann
en kemst ekki inn.
Ég horfi á sjoppuna
en kemst ekki inn.
Ég sit og horfi;
ég er föst.
Kristín Birgisdóttir, Húnavallaskóla.
ins mynd eftir Birki Viðar Reynisson í Grunnskóla Ólafs-
víkur, en hann hlaut fyrstu verðlaun á Vesturlandi. Á
myndinni er strákur í herberginu sínu. Strákurinn er eins
og aðrir strákar, þótt hann noti hækjur, og herbergið hans
er eins og hjá öðrum strákum, ósköp venjulegt og endur-
speglar fyrst og fremst persónu hans og áhugamál. Fyrstu
verðlaun á Vestfjörðum hlaut Helgi Magnússon í Grunn-
skóla Bíldudals. Hann málaði myndina „Enginn veit sína
ævi“. Mörg ljóð bárust að þessu sinni og hlaut Elísa
Kristín Arnarsdóttir í Húnavallaskóla fyrstu verðlaun á
Norðurlandi vestra fyrir ljóðið um hjólastóllinn. Þessi
verðlaunaverk eru birt í blaðinu ásamt fleiri verkum úr
keppninni.
Sjálfsbjörg þakkar öllum þeim, sem þátt tóku í keppn-
inni og óskar vinningshöfum til hamingju fyrir frábærar
hugmyndir, bæði í máli og myndum.
2. verðlaun Norðurlandi vestra
Af hverju eru ekki allir skólar,
íþróttahús og allir vinnustaðir
byggðir þannig
að allir komist inn
hjálparlaust?
Hverjir ráða þessu?
Bæjarstjómin,
ríkisstjómin,
arkitektinn
eða við?
Getum við ekki breytt þessu?
Kolbeinn Aðalsteinsson, Grunnskóla Siglufjarðar.
3. verðlaun Vestfjörðum
ÞJÓÐFÉLAG ÁN ÞRÖSKULDA
Aðgengi fatlaðra á Tálknafirði
Eftir athugun mína á opinberum stofnunum í
bænum mínum er eins gott að ekki býr neinn á
Tálknafirði sem er í hjólastól eða á mjög erfitt um
gang.
Við hefjum förina með því að fara á skrifstofu
Tálknafjarðarhrepps. Þar eru 5 tröppur upp að úti-
dyrum, þá tekur við þröngur gangur, og ekki bein
leið inn úr honum.
Pósthúsið er eina byggingin sem hefur skáhalla
upp að útidyrum en þá er hurðin svo þung að ekki
er hægt að opna hana sitjandi í hjólastól. Önnur
hurð er þar fyrir innan sem þarf að komast um áður
en komið er í afgreiðslusalinn
Þá er það afgreiðsla ESSO á Tálknafirði, þ.e.
Esso Nesti. Þar opnast hurðin út og taka við 4
tröppur sem ekki væri auðvelt að komast upp með
hjólastól þó að 2 aðstoðarmenn væru með.
Vildum við fara frá Tálknafirði þurfum við að
komast á afgreiðslu Flugleiða og Samskipa, sem
eru á sama stað. Þar komumst við inn í gang en
þurfum síðan að fara upp langan, brattan stiga til að
ná tali af umboðsmanni.
Frystihúsið er í 40 ára gömlu húsi og er allt á 3
eða 4 hæðum með engri lyftu, bara stigum. Sama
er að segja um hitt fiskvinnsluhúsið, þar er kaffi-
stofan uppi á lofti og vinnsluaðstaða á tveimur
hæðum.
A þessu má sjá að ekki væri auðvelt fyrir fatlaða
manneskju að komast um og lifa eðlilegu lífi á
Tálknafirði.
Kristján Helgi Jónsson, Grunnskóla Tálknafjarðar.
SJÁLFSBJÖRG