Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.2016, Side 12

skipasmíðastöðina Nauta í Póllandi um
endurbæturnar sem fólust m.a. nýjum
aðalvélum og búnaði þeim tengdum.
Skipin voru lengd um 6,6 metra nema
Vestmannaey VE sem var lengd um 11
metra og breytt í frystiskip. Skipt var um
brú á þeim flestum og mannaíbúðir
endurnýjaðar. Skipin sem sem fóru í
breytingarnar í Póllandi á árunum
1986-´89 voru: Brettingur NS, Jón Vídalín
ÁR, Ljósafell SU, Múlaberg ÓF, Páll Páls-
son ÍS og Vestmannaey VE.
Á árinu 1988 stofnaði FJAS þjónustu-
fyrirtækið Ísgata sem varð umboðsaðili
hér á landi fyrir megnið af þeim tækjum
og búnað sem var í japönsku togurunum
en bætti við þjónustu af ýmsu tagi fyrir
nótaskip. Einnig tók Ísgata við öllum
öðrum verkefnum sem FJAS hafði haft á
sinni könnu.
Fyrsta desember 2002 keypti Ísgata
vélaumboðið Atlas hf. af Ásgeiri Val-
hjálmssyni sem stofnaði það á árinu 1969
og var eigandi þess og framkvæmdastjóri
allt fram að eigendaskiptunum.
Brennsla á svartolíu hefst
Í júní á árinu 1974 hófst brennsla á
svartolíu um borð í hérlendum skut-
togara er Rauðanúpi ÞH-160 var breytt til
brennslu hennar. Á grundvelli reynslunn-
ar um borð í Rauðanúpi var strax árið
eftir hafist handa við að breyta hinum
japönsku skipunum níu, því síðasta,
Drangey SK, í apríl 1976. Ein af tilgreind-
um ástæðum var sú að vélar skipanna
væru frekar eyðslufrekar, sjá töflu, því
væri ávinningurinn verulegur.
Japönsku skipin reyndust án undan-
tekninga mjög vel að mati þeirra sem til
þekkja. Breytingarnar sem fram fóru á
skipunum í Póllandi árunum 1986-´89
voru að mati kunnáttumanna eðlilegt
viðhald ásamt aðlögun að breyttum
aðstæðum.
Páll Pálsson að koma að bryggju á Ísafirði.
Páll Pálsson, með um 50 tonna hal í flottroll á dekkinu á vetrarvertíð 1978.
Skipstjóri, Guðjón Arnar Kristjánsson.
Karlinn í brúnni, Guðjón Arnar, íbygginn á toginu
12 – Sjómannablaðið Víkingur