Skátakveðjan - 01.12.1940, Síða 6
4
SKÁTAKVEÐJAN
VIKTOR RYDBERG
HERRA, HVERT ÆTLARÐU?
Vopnaðir þjónar réttvísinnar rudd-
ust inn á heimili Péturs og Páls, tóku
postulana höndum, drógu þá með
sér áleiðis til mamertinska fangelsis-
ins, og lctu liöggin dynja á þeim á
meðan.
í Róm gengu manna á meðal ýms-
ar sögur um ógnir þessa fangelsis,
og drógu þeir sízt úr sögusögnunum,
sem þekktu þar til að einhverju
leyti.
Mamertinska fangelsið eða Tulli-
anum, en svo var það einnig kallað,
stóð og stendur enn i dag við rætur
Kapitol-hæðarinnar, rétt hjá róm-
verska torginu. Leiðin að fangelsinu,
þessi Vegur andvarpanna, lá fyrst
upp þrep, sem gerð höfðu verið í
brekkuna, þar til komið var að járn-
hliði einu. Það ldið var sjaldan opn-
að til útgöngu nokkrum fanga, nema
þegar hann var fluttur á aftökustað-
inn, svo fremi, að hann liafði ekki
áður verið ráðinn af dögum í fang-
elsinu með pyndingum eða hungri.
fagna þeir jólunum, fæðingarhátíð
hans. Þessvegna kveikja þeir ljós og
þrá að bera ljós til þeirra, sem í
myrkrum sitja.
Kvenskátar: Kveikið ljósin'— jóla-
ljósin! Látið birtu þeirra ljóma, með
lífi yðar og starfi, sem víðast. j
Þannig boðið þér bezt fögnuð jól-
anna.
Gleðileg jól!
Sigurgeir Sigurðsson.
Þegar inn fyrir hliðið kom, voru
postularnir leiddir inn í sal, er
skreyttur var einföldum freskó-mál-
verkum. Sá, sem myndirnar málaði,
liefir án efa ekki gert sér ljóst, hve
bitur mótsetning var milli gleði-
mynda hans. og þess svips, er hvildi
vfir staðnum, og hugarástands hinna
óhamingjusömu manna, er hann
gistu. I miðju gólfi var ferhyrnt op.
Voru fangarnir leiddir niður mjóan
stiga, en þá tók við dimm og rök
hvelfing, er var hið eiginlega mamer-
tinska fangelsi. Er álitið að það sé
byggt á dögum rómversku konung-
anna, um 700 árum fyrir Krists burð.
Hér blasti við föngunum samskonar
op og hið fyrra, og var það inngang-
ur að hinu hræðilega Tullianum, sem
var lág og þröng livelfing. „Það er
hryllilegt“, segir Sallustius, „vegna
óhreininda, myrkurs og óþefs.“ Með-
al hinna mörgu, er í þessari gröf
hafa gefið upp andann, geta árbæk-
ur Rómaborgar um Afríkukonung-
inn Jugurta og Lentulus og Cetegus,
samsærismenn Catilínu.
1 níu langa mánuði voru postul-
arnir lokaðir inni i gröf þessari, á
meðan þeir biðu dauðadómsins. En
þeir voru þar ekki einir. Rúmlega 40
fangar lifðu þar við sömu kjör.
Þeirra á meðal voru margir illræð-
ismenn, en einnig margir saklausir
menn, sem grunsemdir Nerós höfðu
orðið að falli, eða þangað voru
komnir vegna haturs einhverra gæð-
inga hans.