Veiðimaðurinn - 01.11.1970, Blaðsíða 28

Veiðimaðurinn - 01.11.1970, Blaðsíða 28
Eiríkur Magnússon lézt árið 1913, þá um átt- rætt, án þess, að draumur hans rættist; en ef til vill bar það framsýni hans bezt vitni, að hálfur sjötti áratugur skvldi líða, þar til skipulagt átak var loks gert í laxræktarmálum á Héraði. Það átak, sem þá var gert, bar að vísu ekki tilætlaðan ávöxt, en þeim mun frekar ber að vona, að land- vættir eystra haldi verndarhendi sinni yfir því starfi, sem nú er hafið. Þótt samningur Veiðifélags Fljótsdalshéraðs og Stangaveiðifélags Reykjavíkur eigi sér ekki lang- an aðdraganda, er þó Ijóst af ofanrituðu, að átak- ið, sem hann kveður á um, á sér langa forsögu. Þó var það ekki fyrr en árið 1932, að stofnað var Fiskiræktarfélag Fljótsdalshéraðs, og var það Búnaðarsamband Austurlands, sem frumkvæði átti að því. Að félaginu stóðu allir bændur á Fljótsdalshéraði, er lönd áttu að Lagarfljóti, og þverám þess. Félagið starfaði af fyllstu getu að því að koma upp laxa- og silungsstofni á vatna- svæðinu, og byggði meðal annars í þeim tilgangi tvö klakhús. Var lax tekinn til klaks úr Lagarfljóti, neðan foss, en auk þess keypt að hrogn frá Elliða- ánum. Seiðunum var dreift í helztu ámar á Héraði. Þess má geta, að seiði voru á þessum árum einnig keypt frá Elliðaánum. Er kom fram á árið 1936, var laxastigi byggður í Lagarfoss, en hann var að sjálfsögðu forsenda þess, að ræktunin á efra hluta vatnasvæðisins bæri árangur. Lagði ríkissjóður fram mestan hluta fjárins, en að auki kom bæði til beint og óbeint framlag frá Búnaðarsambandi Austurlands. En svo kom það á daginn, í fyllingu tímans, að laxastiginn brást ölíum vonum manna. Hann reyndist óvirkur. Allt starf fiskiræktarfélagsins var unnið fyrir gýg. Féll öll starfsemi þess niður, á þessum grundvelli, og báru tilraunir til þess að fá opinbert fjárframlag til endurbóta á stiganum engan árangur. Þannig lauk fyrstu tilrauninni til þess að vekja laxinn til lífs ofan Lagarfoss. Hugsjónin um laxarækt lifði þó enn eystra, og árið 1945 var aftur blásið lífi í glæðumar. Náðist þá samningstilboð við stangaveiðifélag í Reykja- vík, en jafnframt loforð Alþingis um mótframlag og aðra aðstoð við þær framkvæmdir, sem stanga- Grímsá. Rangá. veiðifélagið ætlaði að taka að sér. Þessi tilraun fór þó einnig út um þúfur, og er aðdraganda hennar, og enda, lýst þannig í erindi stjómar Veiðifélags Fljótsdalshéraðs til þingmanna Austur- landskjördæmis, í októbermánuði 1965: 26 VEIÐIMAÐURINN
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Veiðimaðurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Veiðimaðurinn
https://timarit.is/publication/1774

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.