Ský - 01.10.2001, Síða 63

Ljósmyndir: PÁLL STEFÁNSSON
LÍFIÐ ER
HARÐUR LEIKUR
Ásmundur Stefánsson var um árabil einn helsti baráttumaður
launþega á íslandi. Hann var forseti Alþýðusambands íslands
allan níunda áratuginn og hafði áður verið hagfræðingur sam-
bandsins. Að ioknum störfum sínum hjá ASÍ fór hann til starfa
hjá íslandsbanka, sem síðar varð Íslandsbanki-FBA, og þar
hefur hann verið síðastliðin átta ár. í sumar söðlaði hann um
að nýju og flutti sig um set yfir í stól framkvæmdastjóra Eign-
arhaldsfélagsins Alþýðubankinn. Guömundur Steingrímsson
ræðir hér við Ásmund um þjóðmálin vítt og breitt, stjórnmálin,
bankamál og efnahagsmál.
Ásmundur Stefánsson var um langt árabil einn helsti baráttumaður launþega á íslandi.
Hann var forseti Alþýðusambands íslands allan níunda áratuginn og hafði áður verið hag-
fræðingur sambandsins. Margir muna eftir Ásmundi sem alvörugefnum Alþýðubandalags-
manni með mikið skegg. Hann var ötull talsmaður jafnaðar og félagslegs réttlætis á vinstri
væng stjórnmálanna. í upphafi tíunda áratugarins varð kúvending á ferli Ásmundar. Hann
hætti sem forseti ASÍ og fór að vinna í banka.
Ef þetta væri rómantísk skáldsaga um róttækan byltingarmann, þá mætti hugsa sér að Ás-
mundur hefði þarna gefið upp á bátinn öll viðtekin kapítalísk gildi, sagt skilið við þjóðfélag
efnis- og gróðahyggju, safnað meira skeggi, leigt sér minni íbúð og látið sér vel við una í
gjaldkerastöðu, þar sem hann starfaði í félagsskap með öðrum almennum launþegum
þessa lands. En svo er ekki. Að loknum störfum sinum hjá ASÍ þáði Ásmundur starf fram-
kvæmdastjóra íslandsbanka, sem síðar varð Íslandsbanki-FBA. Nú í sumar söðlaði hann um
að nýju og flutti sig um set yfir í stól framkvæmdastjóra Eignarhaldsfélagsins Alþýðubank-
inn, EFA, þar sem hann situr nú á stórri skrifstofu í Síðumúla, í fínum jakkafötum með bindi
og kaupir og selur I fyrirtækjum.
Rödd Ásmundar, sem áður hljómaði oft á öldum Ijósvakans, hefur ekki heyrst um nokkurt
skeið. Því lék SKÝ forvitni á að vita hvað Ásmundur hefði að segja nú um þjóðmálin vítt og
breitt, stjórnmálin, bankamál og efnahagsmál. En það lá beint við að spyrja Ásmund allra
fyrst hvort hann, i þessari nýju stöðu, hefði sagt skilið við vinstri hugsjónir sínar og væri
núna hreinræktaður hægri kapítalisti. Hann vísar því alfarið á bug.
í RÍKI PENINGANNA
Hugsjónir mínar hafa ekki breyst. Menn velja sér vettvang og menn velja sér viðfangsefni
eftir sínum eigin persónulegu löngunum og aðstöðu. Ég er menntaður hagfræðingur. Ég
byrjaði minn feril sem ráðgjafi hjá Hagvangi og var að vinna þar fyrir ýmsa aðila. Ég stund-
aði háskólakennslu á tímabili. Og nú er ég hér í ríki peninganna. Ég held að það væri mjög
óheppilegt fyrir þjóðfélagið I heild sinni ef menn gætu ekki sameinað það að hafa pólitískar
skoðanir og vinna fjölbreytileg störf.
En þú ert, eins og þú segir, í ríki peninganna. Þetta er heimur beinharðra peningavið-
skipta, þar sem hagnaður ræður öllu. Hefur þér ekki fundist í þessum heimi að þú hafir
þurft, sem hugsjónamaður á vinstri vaeng, að kyngja dálítið stórum bitum? Ég veit ekki
hvort ég hef þurft að kyngja stærri bitum í þeim störfum sem ég hef gegnt eftir að ég hætti
hjá Alþýðusambandinu en ég gerði á meðan ég var þar. Lífið er harður leikur. Það er alveg
Ijóst. Efnahagslífið er harkalegt. Menn verða í sjálfu sér alltaf að gera málamiðlanir við raun-
veruleikann. Að vera í fjárfestingafyrirtæki eins og EFA felur hins vegar í sér að verið er að
stuðla að uppbyggingu á ýmsum vígstöðvum. Mér liggur við að spyrja sjálfan mig hvort maður
hafi möguleika á því nokkurs staðar annars staðar að stuðla með svo beinum hætti að
aukinni velmegun. Við förum með peninga inn í góð fyrirtæki, byggjum þau upp og reynum
að gera þau að arðbærum og góðum vinnustöðum.