Röst - 01.04.1944, Blaðsíða 15

RÖST
15
levfa, og stunda jafnframt ýmiskonar nauð-
synjastörf, bæði utan heimilis og innan. Nám-
ið verður því hið ákjósanfegasta frístunda-
starf hjá flestum nemendum.
þessar námsgreinar eru kenndar í skólan
um:
íslenzka, reikningur, enska og danska
(frjálst val), bókfærsla, eðlis- og efnafræði;
allskonar teiknun, aðallega fyrir iðnnema, og
handavinna. stúíkna.
Skólinn starfar nú í 3 (deildum, en þarf að
bæta þeirri 4. við.
Próf fór frami í skólalokin í öllum grein—
um og hlutu þessir nemar hæstu einkunnir:
í 1. deild: Guðrún Kristjánsdóttir, alm.nemi,
aðaleinkunn 8,8.
í 2. deild: Gísli Brynjólfsson, trésmíðanemi,
aðaleinkunn 8,9.
I 3. deild: Árni Guðjónsson, trésmíðanemi,
aðaleir.kunn 9,4.
þrír járnsmíðanemar voru brautskráðir að
iullu: Einar Illugason, Erlendur Hvannberg
Eyjólisson og Guðbjörn Á. Guðlaugsson, all-
ir nemendut í vélsrn. h.f., Magni.
Sýning var haldin sunnudag 27. febrúar á
teikningum og handavinnu nemenda, svo bæj
arbúar fengu þar tækifæri til að sjá fjöl-
oreytni, vandvirkni og afköst nemendai í þeim
greinum. Sýninguna sóttu um 1200 manns.
Skólanum var slitið í Samkomuhúsi
Vestmannaeyja 3. marz. Við það tækifæri
héldu nemendur hóf ;með kaffidrykkju og ýms
um skemmtiatriðum og buðu til þess kennur-
um, prófdómurum, skólanefnd iðnaðarmanna
form. iðnaðarmannafélagsins og ýmsum fleiri
gestum.
Skólanefnd iðnaðarmanna skipa nú: Har.
Eiríksson, rafvirkjameistari, fornr.; Magnús
Bergsson, bakarameistari, Ölafur St. Ólafsson
járnsmíðameistari, forstjóri, Vigfús Jónsson
járnsmíðameistari, þórarinn Ólason, trésmíða-
meistari.
Samkv. heimildum skólastjóra.
Stéttarfélag Barnakennara í V.m. hefir nú
stofnað uil 5 farónu veltu til ágóða fyrir barna-
bókasafn, sem það hefir ákveðið að koma á
fót og starfrækja. þykir ekki ástæða til að
fjölyrða hér um fyrirkomulag og gengi þessa
fyrirtækis að svo stöddu. Röst vill hins vegar
benda lesendum sínum á það, að um ótvírætt
nauðsynjamál er að ræða, þar sem barnaböka
safn er, og mun vera óhætt að fullyrða, að
þar sem slík söfn hafa verið rekin, hafaj
þau alltaf orðið tii að auka iestrarhneigo
barna og leggja þannig undirstöðu að við-
Ieitni þeirra og hyggju til sjálfs-menntunar.
Má vænta þess að málið fái góðar undirtekt
ir hjá almenningt.
Nöfn þessara nemenda, sem stundað hafa
nám utan bæjar í vetur, hafa fallið niður til
þessa:
Jónas þórir Dagbjartsson, Tónlistarskólanum.
Aslaug á Hieygum, Handíðaskólanum.
Ragnar Engilbertsson, Handíðaskólanum.
<3íij aívinnufyriríœRL
Framhald af 8. aíðu.
megin götunnar, með sleggju mikía í hendi
og muldi hann garðinn með henni. Undraðist
ég hátterni mannsins og skildi eigi hverjg
það sætti, en renndi þó augum að járnkl’ædd-
um skúr bak við garðinn og flaugj í hug að
eitt'hvað mundi hann þangað vilja. Svo var
og, og gladdi það margan, eigi sízt hús-
mæður, er það kvisaðist, að Sigurjón hefðí
í hyggju að setja þar upp fiskverzlún. Og
nú er hún komin, fáum dögum síðar, og stanz
laus straumur kaupenda sýnir hvílík þörf Vat
á þessari fyrstu fisksölubúð þessa fiskna bæjj-
ar.
Allt er þar snyrtilegt og smekklegt inni og
er vonandi, að Slgurjóni takist að halda verzl'-
un sinni við með slíkum röskleik og myndar-
skap og henni er upp komið.
“það er áríðandi að reyna að hafa allt
lireint og þokkalegt í svona búð,“ segir Sig-