Bókasafnið - 01.01.2000, Qupperneq 64

14. gr. Félagsslit
Komi fram tillaga um félagsslit skal hún rædd á sórstökum
félagsfundí sem boðað er til í því skyni. Tillagan skal kynnt í
fundarboði eigi síðar en 10 dögum fyrir félagsfundinn. Áður en
tvær vikur eru liðnar frá þeim fundi skal kosið bréflega um
félagsslit, Atkvæðisrétt hafa allir þeir félagsmenn sem greitt
hafa árgjald það ár. Tillagan telst samþykkt hljóti hún stuðning
60% þeírra sem afstöðu taka.
Við félagsslit skulu eignir félagsins renna tíl starfandi félags
bókasafns- og upplýsingafræðínga og/eða bókavarða skv.
nánari ákvörðun fráfarandi stjórnar. Sé slíkt félag ekkí tíl skal
eignunum varíð til styrktar kennslu í bókasafns- og
upplýsingafræði.
15. gr. Bráðabirgðaákvæði
Á stofnfundi félagsins skal kjósa 7 manna stjórn. Formann
skal kjósa sérstaklega til eins og hálfs árs, eða fram til
aðalfundar árið 2001, svo og tvo stjórnarmenn. Þá skal kjósa
varaformann og þrjá stjórnarmenn til tveggja og hálfs ára, eða
fram til aðalfundar árið 2002.
Samþykkt á stofnfundi félagsins
26. nóvember 1999
Á BÓKASAFNINU
Þórbergur Þórðarson
Æfisaga Árna prófasts Þórarinssonar (Helgafell, 1945)
í Miðfelli mátti helzt enginn líta í bók á virkum degi annar en húsbóndinn eða lestrarmaður. Það þótti ósiður. En
lestrarmaðurinn las allar kvöldvökurnar upphátt við lýsislampa, sem stungið var í stoð við hjónarúmið. Af
þessum eina lampa urðu allir að sjá til við vinnu sína í baðstofunni.
Sögulestrar á kvöldum hófust, þegar farið var að kveikja á haustin, og var haldið áfram, þar til hætt var að
bregða upp Ijósi á vorin. Venjulega var tekið til við lesturinn kringum klukkan sex og haldið áfram til klukkan tíu.
Allir hlýddu á lestrarmanninn af mikllum ákafa. Ef hann gerði hlé á lestrinum, til dæmis, meðan hann tók í nefið,
fór fólk að tala saman um það, sem hann hafði verið að lesa. Spenningurinn var afskaplegur. Hvernig skyldi það
fara? Já, hvernig skyldi það fara? Ætli hann drepi hann?
Svo mátti heita að hver saga væri tvílesin, því að strax og fólk var setzt við vinnu sína á morgnana, var
tekið að rifja upp það, sem lesið hafði verið kvöldið áður, og einn minnti annan á. Ef gesti bar að garði, var efni
bókarinnar fært í tal við þá, og þeir urðu spenntir að heyra frásögnina. Rímur voru lesnar í austurbænum, en
ekki kveðnar, nema ef kvæðamann bar að garði. (bls. 203)
62
Bókasafnið 24. árg. 2000