Heimili og skóli - 01.02.1946, Blaðsíða 18

14
HEIMILI OG SKÖLI
ATHUGASEMD
VIÐ LESTRARPRÓFIÐ.
Lestrarframfarir barna má meðal
annars prófa með því að telja, hve
mörg atkvæði þau lesa á einni mín-
útu. Og þó að það sé ekki alltaf ör-
uggur mælikvarði á lestrarkunnáttu
barna, verður lestrarleiknin þó tæp-
lega mæld á annan hátt. En varast
skyldi þó að nota slík próf mjög oft,
því að hætt er við, að of einhliða
áherzla verði þá lögð á lestrarhraðann,
þótt hann sé mikilsverður, upp að
vissu marki.
Þegar barn er t. d. farið að lesa 150
atkvæði á einni mínútu, hefur það
komizt yfir örðugasta þröskuld lestrar-
námsins, og þá má vænta, að lestrar-
hraðinn aukist eðlilega úr því, þar til
barnið er orðið læst sem kallað er. Má
þá fara að leggja megináherzluna á
lestrarlagið, skýran framburð. Á þeirri
kröfu má aldrei slaka. Og það er mikl-
um mun auðveldara að kenna þeim
börnum réttritun, sem hafa frá byrj-
un vanizt á að bera hvert hljóð og
hvert orð skýrt fram. Það er því betra
að taka við.barni, sem les 100 atkvæði
á mínútu með réttum og skýrum fram-
burði, heldur en barni, sem les 200 at-
kvæði á sama tíma óskýrt og ef til vill
með hljóðvilltum framburði.
Til hægðarauka fyrir foreldra og
kennara, sem prófa vilja leshraða
barna sinna, verða við og við birt hér
í ritinu lestrarverkefni, og væri gott
að fá að heyra álit lesendanna um þá
nýbreytni.
Tvö réttritunarverkefni.
í.
Héðinn á Mýri átti vakran og góð-
an hest, er hann nefndi Faxa, Egill var
farinn, þegar Ingunn kom og bauð
góðan daginn. Góður agi ríkti allan
daginn í skólanum. Mikill drungi var
yfir Tungusveit, þegar Mangi kom.
Það hvessti með morgninum, svo að
bátinn fyllti. Það er hollt að þreyta í-
þróttir. Jón bað um nýju buxurnar
sínar, jakann og vettlingana. Kvaðst
hann ætla að finna Óðinn, félaga sinn
á Eyri. Bjarni sleppti hestinum, en
nefndi ekki, að ég þyrfti að fylgja syst-
ur minni. „Þetta er nóg,“ sagði kenn-
arinn.
2.
Pétur varð feginn, þegar hann hitti
Þórarin bróður sinn. Sæunn opnaði
gluggann og sá fjallstindinn bera við
bláan himininn. Tryggvi málaði kass-
ann ranðan, en gætti þess ekki,að hlið-
in var brotin.Nýirsiðir koma með nýj-
um herrum. Drengirnir hlýddu á
sönginn, en gengu síðan yfir mýrina,
þótt hvasst væri. Gangnamennirnir
hrepptu éljaveður og áttu fullt í fangi
með að rata. Þegar Geiri týndi húf-
unni í dýið, hlógu allir. „Kvíðir þii
komu læknisins?,“ hvíslaði Signý. Ég
man glöggt, þegar ég fékk Sögur Æsk-
unnar í gylltu bandi. Fylgdist þú með
upplestrinum?
Gott er að grennslast eftir því við
og við, hversu mikið vald börnin hafa
á stafsetningarreglum þeim, sem farið
hefur verið yfir með þeim, og er þá
ekki önnur leið hentari til þess en að