Heimili og skóli - 01.08.1953, Síða 22

66
HEIMILI OG SKÓLI
J. Ó. SÆM UNDSSON:
Frjálsir tímar.
Bjallan hringir.
Rétt röð skólabarnanna er nærri því
samstundis komin í ganginn framan
við k'ennslustofudyrnar. Þarna standa
þau, rjóð og móð, eftir hlaupaleik frí-
stundarinnar, bíða leyfis um að mega
koma inn, og athafnasömustu fjörkálf-
arnir nota tækifærið til að þurrka af
sér svitann.
Dyrnar opnast. Hópurinn greinist í
raðir, sem halda hiklaust inn gangana
milli skólaborðanna, þar sem hver
finnur sinn ákveðna stað.
Allir setjast, nema kennarinn. Hann
stendur þegjandi við sitt borð og bíður
þess, að kyrrð komist á. Því næst segir
hann:
„Jæja, börnin góð. Þá er nú aðeins
síðasti tíminn eftir af þessari viku,
frjálsi tíminn. Við þurfum að vera
dugleg að nota nokkurn liluta lians til
undirbúnings, annars verður ekkert
gaman.“
Margir í einu spyrja, hvað eigi að
hafa í frjálsa tímanum, því að, eins og
oft áður, hafði kennarinn haldið því
alveg leyndu, hvað ætti að gera. Eftir-
vænting barnanna er mikil og gleðin
auðsæ.
,,Við athugum málið svolítið hérna
inni, en svo förum við í íþróttasalinn."
Það glaðnar enn meira yfir sumum,
því að vanalega voru það skemmtileg-
ustu frjálsu tímarnir, sem hafðir voru
í salrtum.
„Við vorum í dag að læra um Island,
firði og flóa, skaga og nes, þorp og
kaupstaði. Eða var ekki svo?“
„Jú-jú-jú-jú.“
„Og leikurinn gæti heitið Strand-
ferðaleikur, eða Hafna-leikur, eins og
sá, sem þið höfðuð áðan. Hann er að-
eins allmjög öðruvísi, og nú segi ég
ykkur það strax, ef þið viljið taka eft-
ir því. Þið munúð fá skemmtilegan
leik, ef allir verða duglegir við undir-
búninginn, annars ekki.“
Þessu er vel tekið, og leiknum er
samstundis lýst nákvæmlega. Börnin
hlusta á, full af áhuga, og það gengur
vel að gera þeim ljóst, hvernig leikur-
inn á að vera.
„Við þurfum öll að hafa krítarmola
í hendinni. Við leggjum stóra íslands-