Heimili og skóli - 01.10.1956, Síða 7

HEIMILI OG SKÓLI
93
EIRÍKUR SIGURÐSSON:
NORSKIR
SKÓLAR
Þegar ég átti þess kost að kynna mér
skólastarfsemi á Norðurlöndum í tvo
mánuði á síðastliðnu vori, valdi ég
Noreg. Ég gerði það af tveim ástæð-
um. Ég áleit, að okkur mundi vel
íhenta svipað skipulag í skólamálum
og frændum okkar Norðmönnum,
bæði vegna skyldleika þjóðanna og
liku svipmóti landanna. í öðru lagi
'hefur mig alltaf langað til að kynnast
Noregi, landi og þjóð, og hér kom
tækifærið.
Undanfarna áratugi höfum við í
skólamálum sótt meira til Dana og
Svía en Norðmanna. Þetta er að vísu
eðlilegt, því að þessar þjóðir hafa ver-
ið Norðmönnum fremri í þessu efni.
En á síðustu árum hafa orðið miklar
framfarir í norskum skólamálum, og
mér er nær að halda, að nú séu þar
meiri nýjungar en t. d. hjá Dönum.
Svíar standa eflaust framarlega í þessu
efni. Mér virtust vera margar nýjung-
ar í norskum skólum, sem mikið mætti
af læra, og það opinbera ekkert spara
til að gera nýja skóla vel úr garði.
Ég skoðaði skóla og hlustaði á
kennslu í fjórum bæjum í Noregi:
Björgvin, Álasundi, Þrándheimí og
Osló. í þremur þessum bæjum skoðaði
ég nýjar skólabyggingar. En i Þránd-
heimi og Osló sá ég mestar nýjungar í
kennslu, eftir að ég áttaði mig á þvf að
sækja tíma til æfingakennara kennara-
skólanna. Það voru yfirleitt menn,