Heimili og skóli - 01.04.1970, Blaðsíða 16

ÓLAFUR GUNNARSSON, sálfræðingur:
Börn dn móiurmdb
mðn menntunarshorti
oð rötleysi nð brdð
í tœhnifoddu þjóðfélogi
Allmikið hefur verið rætt um flutning ís-
lendinga til annarra landa að undanförnu.
I því sambandi hefur verið rætt um laun á
Islandi og í öðrum löndum, einkum í Sví-
þjóð, mataræði í löndunum og kostnað við
öflun hverskonar muna m. a. húsgagna og
heimilistækja. Eitt mikilvægt atriði hefur
þó að minni hyggju orðið hörmulega útund-
an í þessum umræðum, en það er aðstaða
íslenzkra barna, sem foreldrarnir kunna að
taka með sér í atvinnuleit erlendis.
Það, sem hér fer á eftir er endursögn
greinar, sem ég skrifaði nýlega um finnsk
börn, sem flytja með foreldrum sínum til
Svíþjóðar. Aðstaðan myndi ekki verða al-
veg sú sama hvað íslenzk börn snertir og
skal ég gera nokkra grein fyrir mismunin-
um í eftirmála. Kaflinn um finnsku börnin
er þó að minni hyggju þess eðlis, að hann
ætti að gefa íslenzkum foreldrum tilefni til
vandlegrar íhugunar áður en þau hleypa
heimdraganum og setjast að með börn sín
í öðru landi.
Greinin eins og ég samdi hana á sænsku
og dönsku hefst á inngangi um norræna
samvinnu, en þeim inngangi er sleppt í end-
ursögninni. I innganginum benti ég m. a. á
hvaða örðugleikar geta verið samfara víð-
tækum flutningi vinnuafls úr einu landi í
annað. Hefst nú endursögn greinarinnar:
„Það fólk, sem mér er efst í huga eru
Finnar og þá ekki sízt fólk úr Norður-Finn-
landi, sem allt í einu fær vinnutilboð í öðru
norrænu landi, oftast í Svíþjóð. Fái sá, sem
er atvinnulaus fyrir eða aðeins hefur von
um ígripavinnu í heimalandi sínu slíkt til-
boð, er ekki nema eðlilega, að hann flytji
til lands, þar sem honum er lofað góðum
húsakynnum og stöðugri vellaunaðri at-
vinnu.
Þessi tiltölulega bjarta mynd er þó að-
eins önnur hlið málsins. Hin hliðin og sú,
36
HEIMILI OG SKOLI