Úrval - 01.04.1973, Blaðsíða 23

GOÐSÖGNIN UM DAUÐA FJÖLSKYLDUNNAR
21
raunverulega hjónaskilnaöartiöni, er
að athuga stórt úrtak fólks og sjá
hvernig hjónabönd þess hafa gengið
yfir lengra timabil. Svo undarlegt,
sem þaö má viröast, hefur slík at-
hugun aldrei fariö fram, þar til fyrir
nokkrum mánuðum, aö Glick gat meö
fjárhagsstuöningi Heilbrigöismála-
stofnunarinnar gert athugun á
hjónabands og skilnaðarreynslu 50.000
fjölskyldna.
Þvi getur Glick nú i fyrsta skipti
talaö meö nokkurri vissu um hjóna-
skilnaöartiönina: „Athugunin sýndi:
25-29 prósent hjónabanda giftra
kvenna sem nú eru hátt á þritugsaldri,
eöa rétt komnar yfir þritugt, eru lfkleg
til aö enda meö skilnaði einhverntima
á lifsleiöinni.” Sé litiö á hina hliöina,
er liklegt aö 71-75 prósent af hjóna-
böndum þessara giftu kvenna haldist.
Það sýnir varla almennan flótta frá
hjónabandinu.
Ungar ástir.
„Hjónaband er vlti” er heiti
nýlegrar bókar. Höfundurinn fylgir
þeirri and-fjölskyldustefnu, sem nú
tiökast, kallar hjónabandið
„tlmatalsvillu” og kennir þvl um
hjúskaparóhamingju og skipbrot. En
ef við athugum hverjir það eru, sem
skilja, komumst. viö aö þvl, aö sé
hjónabandiö viti, er þaö vegna þess að
utanaðkomandiöfl koma i veg fyrir aö
þaö geti oröiö himnarikissæla.
T.d. veröa flestir hjónaskilnaöir
meöal hinna yngri. Langhæsta
skilnaðartiðnin er hjá aldurshópnum
undir 25 ára — þrisvar hærri en
heildartlðnin.
S.l. ár var meðalgiftingaraldur
kvenna 21 ár, en 23 hjá körlum. Gakktu
I hjónaband i fljótræði undir þeim aldri
og liklegt er að þú eigir eftir að iðrast
þess siðar fyrir skilnaðarrétti.
Eiginkonur undir tvitugsaldri eiga
hlut aö næstum helmingi allra þeirra
skilnaöa, sem árlega eru skráöir.
Vissulega eru táningahjónabönd svo
Hkleg til aö mistakast, að David M.
Reed hjá Hjónabandsráögjafarstofn-
un Filadelfiuborgar, nefnir slik
hjónabönd „hættusvæöi.”
Hvaö er þaö, sem eyöileggur
hjónabönd hinna yngri aldursflokka?
Skortur á kynlifi? Skortur á gagn-
kvæmu sambandi eöa ,frjálsræði?
Skortur á einhverju i sjálfu hjóna-
bandinu sem stofnun? Vitleysa. Þaö
er fjárskortur, eöa með öörum
oröum skortur á undirbúningi til
aö reka og halda uppi fjölskyldu.
Félagsfræöingar hafa komizt aö þvi,
aö táningahjónabönd eru algengari
hjá lágtekjustéttum. Astæðan er sú aö
hinir fátækari unglingar eiga siöur völ
á aö ganga i menntaskóla eöa aöra
starfsgreinaskóla en miðstéttar-
unglingar og fresta þannig
hjónabandi. Hjónabönd þeirra eru
jafnvel mun viökvæmari en æskufólks
úr miðstéttunum, sem undirstrikar þá
staöreynd, aö ákveöin öfl utan hjóna-
bandsins — t.d. fjárskortur til aö halda
uppi heimilinu — séu orsök hjúskapar-
skipbrota meöal hinna ungu.
John Scanzoni, félagsfræöingur viö
Indianaháskóla oröar niöurstööuna
svo: „Aö ganga ungur I hjónaband
minnkar möguleikana á að afla sér
frekari menntunar og búa sig nægilega
undir llfsstarf eða vinnu. Auövitað
minnkar þetta tekjumöguleikana I
hjónabandinu fyrstu 10 árin — einmitt
þau árin þegar flestir skilnaöir eiga
sér staö.”
Þau öfl, sem eyöileggja ung
hjónabönd, eiga einnig mikinn þátt I
eyðileggingu hjónabanda fólks á öllum
aldri. Scanzoni, sem berst gegn
blekkingunni um hiö deyjandi fjöl-