Bæjarblaðið Jökull - 20.12.2018, Page 14

ánægð með, en ég hugsa oft til
þess í dag, að það væri ágætt að
hverfa til þessa tíma í öllu þessu
gjafafári sem tíðkast í dag. Áður
en farið var að sofa fengum við
epli og appelsínur, sem ein­
ungis voru á boðstólum um jól
á þessum tíma. Jóladagarnir
voru nýttir í jólaboð á milli
bæja, það var tvíbýli heima, þar
sem afi og amma og Gunnar og
Áslaug bjuggu í Böðvarsholti og
var mikil tilhlökkun hjá okkur
krökkunum að hitta frænd­
systkini okkar og sjá hvað þau
fengu í jólagjöf. Búið var að
dekka borð og þar biðu kökur
af ýmsu tagi, en mest hlakkaði
ég til að fá sneið af „brún tert­
unni“ hennar Áslaugar, sem
mér fannst svo góð. Stundum
var farið í kirkju og þá niður að
Búðum. Á þeim tíma var séra
Þor grímur V. Sigurðsson
prestur á Staðastað.
Síðan þegar við Jón Eggerts­
son fórum að rugla saman
reitum árið 1967 og stofna
heimili, var margt haft eins og á
æsku heimilum okkar. Við
bjuggum fyrst á Grundarbraut
24 á neðri hæð, síðan á
Grundar braut 12 n.h. þar til við
fluttum í Skipholt 3 þar sem við
höfum búið síðan. Við vorum
aðeins 18 og 22 ára þegar við
fórum að búa og þætti það ungt
í dag, en þetta hefur allt blessast
og það bara vel.
Jón er fæddur og uppalinn í
Ásbjörnshúsi, það hús stóð þar
sem bílastæðið við Pakkhúsið er
í dag. Hann á sex systkini,
þannig að þar var oft fjör. Vil­
borg tengdamóðir mín var
mjög myndarleg húsmóðir,
alltaf að baka og matreiða. Hún
var snilldar kokkur og alltaf
með einhverjar nýjungar við
matreiðsluna. Eggert var mikið
snyrtimenni og allt var í röð og
reglu á því heimili.
Ég hef alltaf haft gaman að
því að stússast í mat. Hef alla tíð
bakað mikið fyrir jól. Held að
stundum hafi smákökusortirnar
farið í 12 eða fleiri, en í dag læt
ég duga 4­5. Síðan baka ég hvíta
og brúna lagköku og formkökur.
Á fyrstu búskaparárunum var
ekki verið að skreyta fyrr en á
þorláksmessu, nú er verið að
skreyta allan desember. Í dag
eigum við enn ljósaseríu sem
var keypt í Hvammi á Grundar­
brautinni, að ég held 1969, hún
er enn í fullkomnu lagi og er
sett upp í borð stofu gluggann ár
hvert.
Okkar fyrstu jól vorum við oft
í sveitinni hjá mömmu og
pabba á aðfangadag en fórum
svo heim á jóladag. En ef við
vorum heima var verið með
lamba hrygg, eftirrétturinn var
ís og kokteilávextir, síðar var
verið með reyktan svínahnakka,
en í dag er hamborgarhryggur.
Í eitt skipti sem við ætluðum
suður í sveit á aðfangadag, var
búið að snjóa þó nokkuð, en
við fórum af stað, komumst
suður að sæluhúsi, þá var snjór­
inn kominn upp á vélarhlífina á
jeppanum og þá var snúið við
og komum aftur heim þegar
verið var að hringja kirkju­
klukkunum í messu klukkan
sex. Maturinn var frosin í kist­
unni, en hamborgar hryggnum
var skellt í pott og soðin, þannig
að allir fengu jólasteik.
Við hjónin eigum þrjú börn,
þau Kristjönu Elísabetu, Vil­
borgu og Jón Þór, sem öll eru
löngu farin að búa og eigum við
samtals 9 barnabörn.
Eins og ég sagði í upphafi
finnst mér aðventan skemmti­
legur tími. Þá er ég að undirbúa
jóla gjafirnar, æfa með kirkju­
kórnum, fara á jólafund hjá
kvenfélaginu og á tónleika sem
boðið er upp á í heimabyggð.
Allt gerir þetta lífið skemmtilegt.
Hvað það verður veit nú enginn,
vandi er um slíkt að spá.
Eitt er víst að alltaf verður,
ákaflega gaman þá.
Sendum Snæfellingum og
samstarfsfólki bestu
hátíðarkveðjur og nýársóskir.
Þökkum gott samstarf á árinu
sem er að kveðja.
Starfsfólk Félags- og
skólaþjónustu Snæfellinga
Jóla- og nýárskveðja Óskum starfsfólki okkar
og öðrum Snæfellingum
gleðilegra jóla og
farsældar á komandi ári.
Börn Margrétar og Jóns.
Húsið fremst til hægri á myndinni er Ásbjörnshús, þar var Jón fæddur og
uppalinn. Myndina tók Valdemar Elíasson