Ný menning - 15.01.1946, Blaðsíða 34

34
N Ý M E N N I N G
aði, steinkolavinnslu og bómullar-
iðnaði) hefur aðeins á síðustu fimm
árum, 1930—1935, fækkað um 30—
40%. í klæðaiðnaðinum fækkaði
slysum um 41,3%, í skóiðnaðinum
um 40,5%, í leðuriðnaðinum urn
60%. Hinar fremstu verksmiðjur í
þessum iðngreinum fara fram úr
ineðalhundraðstölum yfir fækkanir
slysa um hið tvö-, fjór- og fimrn-
falda. Og samt er þessi fækkun slys-
anna ófullnægjandi í samanburði
við þáð, sem mögulegt væri, og allir
möguleikar eru því eltki enn tæmd-
ir. —
Fækkun þeirra, sem vegna vinnu-
slysa verða óvinnufærir um stundar-
Sakir, nemur í öllum vélsmiðjum
36,5% meðal karla og 30,8% með-
al kvenna; þéssi fækkun nær í verk-
smiðjunum í Kolomna 60,2% með-
al karla og 44,2% meðal kvenna, í
verksmiðjunni „Hamar og sigð“
46,5% meðal karla og 60% meðal
kvenna; í verksmiðjvnni „Rauða al-
þjóðasambandið" 42,2% meðal
karla og 32,6% meðal kvenna.
Svipaða mynd sér maður einnig í
hinum iðnaðargreinunum.
Sigursæl barátta
gegn sjúkdómum
Tala sjúkdómstilfella í Ráð-
stjórnarríkjunum fer lækkandi með
tilliti Hil allra sjúkdóma, einnig
þeirra, sem bersýnilega orsakast af
vinnuskilyrðunum.
Rússland fyrir byltinguna var
land, þar sem fólkið var mergsogið,
land hinnar erfiðu, sligandi líkam-
legu vinnu, og þess vegna voru
sjúkdómar, eins og t. d. kviðslit,
mjög útbreiddir í borgum og sveit-
um. Af þeim æskumönnum, sem
kvaddir voru til herþjónustu, voru
0.5—1.5% óhæfir til að gegna henni
vegna kviðslits. Heildartala allra
kviðslitasjúklinga meðal ungra
manna úr verkafólks- og bændastétt
Dr. Albert Szeut Gyorgyi, Nóbelsverðlaunavísindamaíur
og prófessor í lífefnafræði vió Háskóiann í Búdapest:
Mér var sýnt ailt
Ég er mjög hrifinn af þeim stórfelldu vísindarannsóknum, sem
reknar eru í þessu landi, hinni frábæru skipulagningu þeirra og þeim
örláta rausnarleik, sem Sovétríkin sýna í stúðningi sínum til þessara
vísindarannsókna.
Ég er mjög gagntekinn af þeirri gestrisni, sem okkur var sýnd, og
ber vott um það veglyndi, sem ekki aðeins rússnesku vísindamenn-
irnir njóta góðs af, heldur einnig vísindamenn um allan heim.
Hinar árlegu samkomur vísinda-,,akademísins“ eru mjög mikil-
vægar í sambandi við eflingu vísindaiðkana í heiminum. Við fögnum
því, að einmitt Rússland hefur tekið að sér forustuna við að sam-
eina hinn vísindalega heim. Við væntum þess, að Sovétríkin muni
framvegis láta mikið til sín taka við skipulagningu vísindarannsókna
í heiminum, því að það er aðeins til einn heimur vísinda, og mörg
vísindaleg vandamál fást eigi leyst, nema með samvinnu allra vís-
indamanna heimsins.
Ég hef dvalið Iengur í Sovétríkjunum en nokkur annar starfs-
bræðra minna. Ég þráði ekki einungis að kynnast vísindastofnunum
þar, heldur einnig Sovétríkjunum og því fólki, sem þau byggja.
Ég heimsótti ýmsar menningar- og menntastofnanir, allt frá heimil-
um hjúkrunarkvenna og munaðarleysingja upp til ýmissa háskóla,
því að ég er sannfærður um það, að menntunin er það bezta vegar-
nesti, sem við getum látið hinum nýju kynslóðum eftir.
Sá andi, sem þið kennið börnum ykkar og alið þau upp í, sann-
færði mig um, að þið eruð friðsöm þjóð, sem dáið frelsi og viljið
veita það öllum. Úr skólum ykkar kemur ekki „vélrænt" fólk, heldur
er einkum Ieitazt við að þroska persónuleika hvers einstaklings,
og fá það fram, sem í honum býr. Þið alið börn ykkar ekki upp í
hatri á mannkyninu, heldur í ást á því og í sætt við það.
Ég hef fundið mikinn skyldleika milli þjóðar ykkar og minnar
þjóðar, hverrar forfeður komu austan frá Úralfjöllum, og það er
bjargföst trú mín, að falslaus vinátta og friður, reistur á samhyggð
og skilningi beggja, muni ríkja milli þjóða okkar í framtíðinni. Mér
var sýnt allt, sem mig langaði að sjá í landi ykkar, og mér féll það
vel í geð, sem ég sá.