Ný menning - 15.01.1946, Side 47

Ný menning - 15.01.1946, Side 47
NÝ MENNING 47 Hvort man nú enginn liann Árna Straum? „Fólk af ólíkasta tagi hefur1 á seinustu árum komizt tii mann- virðinga á því að skrifa bækur um Ráðstjórnarríkin. Ágætt sýnis- horn slíkra höfunda er Árni Straumur, fúllyndur danskur hænsna- maður, sem flosnar upp í Kanada og lendir sem hænsnasérfræðing- ur hjá Rússum. Hænsnaræktin gengur í ólestri, og ma'ðurinn skrifar bók: Rússar geta ekki neitt, kunna ekki neitt, ráðstjórnin er heimsk og illa vanin, fólkið cr hungrað, klæðlaust, lúsugt, skítugt, það rop- ar o. s. frv. Rétt á eftir vaknar maðurinn upp við það einn morgun, að hann er heimsfrægur rithöfuncur, bók har.s er gefin út í mörgum útgáfum á forlag ýmsra stærstu og merkustu útgáfufyrirtækja ver- aldar, voldugir ritdómar á helztu bókmenntasíðum blaðanna: mað- urinn er gagnþrunginn af sannleiksást, ritsnilld hans er, ef ekki ó- viðjafnanleg, þá að minnsía kosti á mjög háu stigi, og þetta fram eftir götunum. Rússlandsbókahöfundar af þessu tagi skipta tugum og hundruðum.“ (Halklór Kiijan Laxness í Gerzka œjintýrinu, bls. 7—8) Hinn 11. nóv. 1927 voru samþykkt lög, er ákváðu 8 stunda vinnudaginn. Sex stunda vinnudagur var ákveðinn viS andlega vinnu og skrifstofustörf. Tíu árum seinna, 15. október 1927, eftir aS þegnum RáSstj órnarríkj anna hafSi tekizt meS árangursríku átaki aS endurreisa fjárhag sinn, sem ófriSurinn 1914—18 og borgarastyrj öldin höfSu lagt í rústir, tilkynnti stjórnin styttingu vinnudagsins í sjö stundir án nokkurrar kauplækkunar. Sex stunda vinnudagur var ákveSinn viS heilsuspillandi störf. I stjórnarskrá RáSstjórnarríkjanna stendur: „Rétturinn til hvíldar og tóm- stunda er tryggSur meS því, aS vinnu- dagur flestallra verkamanna hefur veriS styttur í sjö stundir.“ Lögin ákveSa fjögra stunda vinnudag fyrir unglinga á aldrinum 14—16 ára og sex stunda vinnudag fyrir þá, sem eru á aldrinum 16—18 ára. Þessi lög um takmörkun vinnutímans gáfu yfirgnæfandi meirihluta verka- manna tækifæri til náms, til aS full- komna þekkingu sína og auka hæfni sína. Til þess aS fullnægja þrá alþýS- unnar til aukinnar menningar og sér- menntunar stofnaSi ríkiS fjölda skóla, dag- og kvöldnámskeiSa, táekniskóla og annarra þvílíkra stofnana. Rétturinn til hvíldar og tómstunda fel- ur í sér árleg hvíldarleyfi, sem ætluS eru mönnum til hressingar og heilsubótar. Slík leyfi voru ákveSin í nóvember 1917. Stjórnarskrá RáSstjórnarríkjanna kveS- ur svo á, aS rétturinn til hvíldar og tóm- stunda sé tryggSur „meS því aS ákveSa verkamönnum og starfsmönnum árleg leyfi meS fullum launum.“ Lögin ákveSa hálfsmánaSar leyfi til handa öllum verkamönnum. Sumum starfsmannahópum (unglingum, verka- mönnum viS heilsuspillandi störf, vís- indamönnum o. fl.) er ákveSið eins eSa tveggja mánaSa árlegt leyfi. Leyfi verkamanna í sérhverri starfs- grein er lengt, ef læknanefnd telur þess þörf. Svo aS hiS starfandi fólk hafi sem bezt not af hvíldarleyfum sínum, lætur ríkiS því í té hressingar- og hvíldarheim- ili. Þegar áriS 1920 ákvaS stjórn RáS- stjórnarríkjanna, aS Krímskagi skyldi verSa hressingarstaSur fyrir þjóSina. ÁriS 1921 kom svo tilskipan um víS- tæka stofnsetningu hressingar- og hvíld- arheimila. Eftir þaS voru slík heimili reist í stórum mæli eftir áætlun. -— Stjórnarskrá RáSstjórnarríkjanna kveSur svo á, aS rétturinn til hvíldar og tómstunda sé tryggSur „meS því aS sjá fyrirvíStæku kerfi hressingarhæla, hvíld- arheimila og samkomustaSa handa starf- andi fólki.“ Fyrir stríSiS eyddu a. m. k. 10% af öllum verkamönnum og skrif- stofufólki RáSstjórnarríkjanna, að und- anteknúm bændum samyrkj ubúanr.a, hinum árlegu hvíldarleyfum sínurn í hressingarheimilum. RíkiS sér einnig um, aS starfandi fólk geti notiS hvíldar- og tómstunda sinna á sem gagnlegastan hátt og notaS þau sér til menntunar, og hefur þaS aðstoS- að viS aS koma upp mörgum leikhúsum, k'. ikmyndahúsum, lesstofum, samkomu- stööum og öðrum menningarstofnunum, þar sem fólk gelur varið tómstundunum. Samkvæmt almenningsvilja í Ráð- stjórnarríkjunum, hefur stjórn þeirra fellt niSur öll leyfi, meðan á stríðinu stendur, en látið peningagreiðslur koma í þcirra stað. Leyfi eru veitt vegna veik- inda og barnsburSar eins og áður. Rc’iurinn til hvíldar og tómstunda, sem hefur veriS svo afar þýSingarmikill til aS bæta heilsufar almennings og hækka menningarstig hans og sérkunn- átf.u, verSur meðan á styrjöldinni stend- ur aS víkja fyrir þeirri skyldu, sem á hve-jum þjóðfélagsþegni hvilir: — aS lcycja f.am alla krafta sína til varnar r.jélfjtœði og heiðri Ráðstjórnarríkjanna sem og öllum réttindum þegnanna, þar á meSd réttinum iil hvíldar og tóm- stunda. (Grein Jjessi var rituð fyrir iok styrjald- arinnar, eins og hún ber með sér).

x

Ný menning

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ný menning
https://timarit.is/publication/1953

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.