Fróðskaparrit - 01.01.1965, Qupperneq 2

10
Víkingabústaður í Seyrvági
III Rannsóknin.
Áðrenn rannsóknin byrjaði var longu frammanundan grivin
djúp gryvja gjógnum toftalendið, og Hanusá lógd undir heilt
í sementrennu, (sí 2. mynd, eystast í skurðunum og 3. mynd).
So væl vildi kortini til, at bara eystasti partur av eystara vegg-
inum og nakað av gólvinum var skalað.
Hyggja vit at 2. mynd síggja vit tveir tvórskurðir gjógnum
toftina, ovari á myndini ein norðara skurð, merktan y 16 m,
og niðari ein sunnara skurð, merktan y 12,25 m, á 3. mynd,
sum er flatatekning av toftini.
Skurður y 16 m (norðari skurður). Ovast í skurðinum sæst
mold, moldflógvin er fyri tað mesta tunn, 10—50 cm, og
heilt tunn oman á stórum jarðkletti vestantil í skurðinum.
Beint undir moldini eru eystan- og vestantil og í miðjuni á
skurðinum veggjaleivdir og millum tær gólvskón av sandi,
mold og ósku. Undir gólvinum er leir (morenuleir).
Eystast í skurðinum, eystan fyri sementrennu, sæst undir
moldini steinseting omaná lind av feitari svartmold.
Skurður y 12,25 m (sunnari skurður). Ovast í skurðinum
er tunn moldflógv, 5—30 cm. Beint undir moldini er eystantil
í skurðinum tvær veggjaleivdir og millum tær og uttan fyri
tær gólvskón.
Vestantil í skurðinum er undir moldini eldstaður og báðu
megin eldstaðin tjúkk óskulind, upp ímóti 20 cm tjúkk. Veggja-
steinarnir, sum síggjast vestast í skurðinum oman á óskuni,
eru aftanfyri skurðlinjuna, og eru teir somu, sum síggjast
vestast í norðara skurði.
Húsini (3. mynd). Teir, ið her hava velt, hava tikið allar
veggir niður og beint fyri meginpartinum, so at bara sjálvt
stóðið varð standandi eftir; tað nógva grótið hava teir slótt
higar og hagar um alla toftina. Tað var tí ógviliga torfór
flókja at greiða, men við at lesa okkum eftir mold-óskulindini,
sum er heldur tunn, (og nú var bleyt og tvassut av regni, dag-
arnar rannsóknin vardi), eydnaðist kortini at fáa vissu fyri
útsjónd og stódd húsanna, so sum tey vóru upprunaliga, og
sum tey seinri hava verið umbygd.