Freyja - 01.02.1900, Blaðsíða 23
FHEYJA
23
viljað býtta henni t'yrir nokkra konu
í Breska rikinu. Ekki að ég gjörði
það þó hvort sem var, því við vor-
um saman þangað til hún dó, en það
vóru 13 ár. Nú ætla ég, herrarmín-
ir og frúr — að segja yður leyndar-
mál. Þrettán ár af geðríki í stórri
höll, myndi reyna hina óþolinmóð-
ustu meðal yðar. En þrettán ár af
geðríki í ferðakerru mundi verða
nóg fyrir hina allra beztu meðal yð-
ar. I kerrunni er svo lítið pláss og
lítið undanfæri eins og gefur að
skilja. Meðal yðar eru mörg þúsund
pör hjóna sem komast ljómandi vel
af í 6-7 loftuðum liúsum, sem mvndu
tafarlaust sækja um lijónaskilnað cf
þau lifðu saman í ferðakerru. Vera
má að það sé verra fyrir hristinginn
ég veit það ekki. En þar nær það
manni ávalt og loðir við mann
Okkur hefði getað liðið svoundur
vel. Við höfðuin rúmgóða kerru, og
stæzta verzlunarvaran hékk úti.
Rúmið mátti láta niður þegar mað-
ur var á ferðinni, járnpott og ketil
höfðum við líka. Eldstæði fvrir kulda
tímann, reykháf fyrir reykinn. hengi
hillu, skáp, hutid og hést. Var ekki
þetta nóg? Maður víkur rétt út af
veiginum, inn á grænan grasblett,
sleppir hestinum á beit, kveikir eld
á glæðum þess sem síðast fór um, og
matreiðir svo það sem fyrir hendi er.
Og þá kærir maður sig ekki um að
vera sonur Frakkakeisara. En að
eiga geðriki yfir höfði sér í kerru,
sem kastar að manni fúkyrðum og
öllu lauslegu, hvar er maður þá
staddur? Eru nokkur orð til yfir til-
finningar manns/
Framhald næst.
Ritstjórnarpistlar.
„The Pool Publ.Oo.“ London, Ont.
hefur sent oss skáldsögu eftir Char-
les M. Sheldon, sem heitir „The
Crucifixion of Philip Strong.“ Bókin
er tið þvl leyti merileg, að hún sýn-
ir sterka, hreina, og sanna kristna
trú og sjálfsafneitun hjá prcsti, sem
því miður mun óvíða finnast. lijá
þeirri stétt nú orðið. Einnig sýnir
hún sjálfbyrgingsskap ogstolt safn-
aðar, sem samansteiulur af ríkasta
og því svo kallaða „bezta fólki“ f
stórum bæ. Þessi bók ætti að vera
á heimili hvers prests í landinu, og
sérhvers þess safnaðar meðlims seni
álítur sig betri en annað fólk, af því
að hann gefur rífiegar til prests og
kyrkju en aðrir. Einnig er hún
merkilegt sýnirhorn hinns sanna og
ósanna, sannarlegs kristindóins, og
hégómadýrðar og fégirni sein elur
glæpina á aurum sínum, en kaupir
sér kristna nafnbótog álit meðþeim
saina rangfengna Mammon, sem
þeir stela fyrir vin eða aðra svikua
vöru, frá fátækuin ertiðismönnum.
• • •
í blaðinu „Review of Reviews'
eru tvö kvæði, annað rússneskt hitt
þýzkt, og kallar ritst. þau bæði
„Eins og aðrir sjá oss.“ Bæði þessi
kvæði eru um England, og ort í lík-
um anda og „Transvaal“ eftir herra
St. G. Stephanson og liafa verið þýdd
af frummálunuin á ensku. Mörgum
þótti hr. St. G. St. harðorður, en ekki
hefur Þjóðverjinn skafið ineira utan