Freyja - 01.01.1901, Blaðsíða 9

FREYJA

h. ',
H."
28»
£ fe
'i.t,
ii

KA RMEL NJOSNAKI.
[Frainhald.]
„NátWirtóga, náttftrlega, sir Arthur, ogdrengsins vegna þykir niér
vænt uin það.l>ó ég hafiekki mikið af reiðusilfri hatulb.ert sein stondur
þi’Jlöf éfg nág, og nioir cn þ.ið, En þfer er óhætt að trfta inör fyrirstíilk-
unni. Eg vona að hftn reyni ekki að strjúka.1'
<* „Engin liætta, ég skal l&ta lfta eftir henni þangað til hún er gift."
i • „Gott. En veit h/in það?“
»• g,Néi,ieri hún finnur það skjdtt ef hún revnir að strjúka."
•>rÉg býöt við þú frestir ekki giftingunni lengi?"
„Nei, Ég ætlaði & stað til New York i dag, en fresta fOrinnl þar til
giftingin er afstaðin."
„Þú liefur ráðið prest svoég lief þá ckkert að gjöra því viðvlkjandi/“
„Nei, En livarer Elrov?“
„IIj£ general Howe,“
„Svo, ég varð ekki var við liann! llvað cr liann að gjöra?"
„Veiztu ekki að sonur minn er að rayrlda nýja hordeitd' aí begn-
liollum raðnnum fyrir krúnuna,“ sagði Richard drembilega. *
„Nei, hefur hann verið lengi að þvf?“
„Ó.nokkrar vikur. Ilann hefur reist herdelld sem saiuanstcnHn'r af'u
50 ratfnnuni, sein leggja af.stað tii megin hersins irinari tveggja m&hatfa.
Sjálfur hefur hann náð, kafteiriá nafnbdt og liefur von um liærri st/iðu." ''
„Þaðer gott, mér-þyíýir væht u-tli að sjá unga niciin þegnhoÍla.“ r •
„Já, það sýnir að þeir séu nýtir ineuu,,; Élróy gtJiigur vel, menn hrfhíi
eru ungir, hraustir og trítverðugir."
„Hann verður að fará várlbga, upppoistarmennirnir eru vakatiln.'*1
• „Ó, honum er óliætt, þvf bæði er hapn í dularbúningi jje-in ekkert
nmnnlegt auga sér í gegnuiii-.',Syo veit engiiin livar eða .livéhær þeir,
halda fundisína. Elroy er klókur." . ,
„Ég veit að hanú er gott mjinnsefni,“ sagði baróninn. •; •i/,. (.
I þessu kom Elf<iy og var ^yo mikill asi á hunum, ,‘ið liann b«fði
ekki stanzað tiema trí að kasta lttusiegri kveðjn á sir Árthuryhofði faðir
lians ekki ságt lionuin að harótiinn væri koiriinn með dÓttiir Slna....
„Virkilega, óg ætlar.hajm að skilja hana eftir?" spúrðf hann með
Akafri geðshræringu sem boðaði 'Rosaliu ekkert g Jtt.
„Já, og ég vona. aó sjá hana undir þinni umsjori innan sltamms, og
það fyrir Hfstfð,“ sagHi barónirin. - •» ,•. ,
„Þákka þér'fyrir herra minn. það .vcrður Ifká sadásta stun tl æfl
ininnar þogar ég,festi mér lidnri og hjarta þibnar yndisjogu ,'dóttur, og
ég vona að sými það í vcrkinu hvað égget verið þakklútur,“ sagði EÍroy.
„Eg svo sejn veit' það,“ svaraði baróninn ánægjulega. r
„Eg verð riú sanit að yjirgefa ykkur í bráðina, þvf sir WÍlÍiani
íieridir inig tafá'flaust til'Newafk','“*s'ágdi ElrQV.' ' •.,>
„Til bvers?“ spurði faðir hans. . . . ,••;■. <
r