Freyja - 01.01.1901, Blaðsíða 18

2 12
FRKYJA
tun (><;• ættu ;tð kom;i í veg fyrir :tð
nokkurt siníiriki sé iifnifið fyrir
smásukir einar. Iltifðu nfi Ilolleml-
irigar Skniulinnvnr og Xiðurleiitl-
inpir ásnmt lieiri sniáþjóðiun I oðið
sij>’ frtun, liefðu Bietur ekki getnð
skoðað þnð sem ögrun eða lierboð,
en snmkvæint llngue samningnum
liöfðu fullnu rett til þe<s, því þnu
rituðu undir iiann nlveg- (óiis og
stórveldin.
Ileishöfðingi llnnna
A/minr/trz/.a segir nð láv.Koljeits
Roberfts hir■ hafl verið sá eini
y fli liersliöfðingi sem
í stríðinu í AfghánisUm níihlist á og
braut. allar hernnðnrieglur sein
siðmenningin hefur viðtekið eins
langt og háti nær um tíeim nllnn, á
þnnn hátt,;^ð hegna hinuhi saklnusu
fyrir hinn seku sem hann náði ekki
til. Slíkt hið samn hefur hnnn gjört
í suður Afríku. Konnr og börn eru
hertekin, og f inörguni tilfelluin
hafa konur verið skitdnr eftir
vnrnnrlausar á nieðal Kaffirannn.og
hafa sætt þnr svo niikluin höiinung-
um, að þingnmðnr einn frá Hiifða-
nýlendunni skrifaði A'ie'oríti drottn-
ingu bréf, og bnð hana nð sjá svo
til að slikar konitr væru hieinlegn
niyrtar til1 nð frelsaþær frá dúmræð-
ilegri smán og líkamlegum kvölum.
VICTORIA
drottning latin.
A þriðjudaginn 22. þ. m. var sfi
fregn send með hrnðskeytum út um
allann menntaða he'.minn, að Vict-
oría drottning Stór-Bretalands hefði
dáið kl. tii, e. h. þann sama dag, nð
prívat heimili sinu á eynni AVight.
Um þvert og endilangt hið víðlenda
ríki sýnir fðlkið sorgnnnerki með
því að tlagga i hálfa stöng og ýmsu
öðru.
I fráíalli V'ietoríu drottningar
niissir heinmrinn vin, sem gjöiði
sitt ýtrasta tit nð fegra og betra fé-
lagslílið. Og hvergi i heiininum hpf
ur verið siðforðisbetra hirðlif en á
Englandi nndir stjórn Victorín
drottningnr.
Jnunn skainms vonum vér aðgeta'
látið Freyju tlytja ágr'p af æflsögu
drottningarinnar.
BÖKAEREON.
Sögnr og' kvæði eftir Sgurð Jfilí
us Jóhannesson hafn oss send verið
nf höftlndinum og kunnum vér hon-
um þökk fyrir. Bók þessi er nfilægt.
100 bls. í lii blnða broti. L’m frft-
ganginn mætti margt. segjn, en ekki
trerður hnnn kallaður vandaðureða.
smekklegur. Og til nð sanna það,
þnrf o.kki annnð en nð 1 enda á
fyrstu bls. Ijóðanna, formftlann og
25 — 28 bls þnr sem línurnnr eru
dregnar inn, nema tvö siðustu erind-
ín í kvæðiiiu „Gamnlt og Xýtt.,“ er
siíkt sprottið af smekkleysi á pient-
listinni, en slikt, er allt of almennt.
hjá oss vestur Islendingnm. Nokkr-
ar stafVillur eru í bókinni
Ljóðin sjálf eru llest lngleg, málið
lipurt og kveðandi víðast. góð.
Flest lýsa þau æsknfjöri og brenn
andi áhjga, sem sumstaðar orsakar
það, nð höf. verður nokkuð einhliða
í skoðifnum sínum, svo sem i kvæð-
inu „Island1 öðru erindi, er hann
segir; „Oss liggur við stundum að
glúpna og grftta, erguðlnusirníðing,
ar hanuist.á þör.“ Annaðhvort á ítiu
höf. þá alla t/uðhtusa sem niðaétíáfs-